Μεγάλη Δούκισσα Ναταλία Αλεξέγιεβνα της Ρωσίας
Η Μεγάλη Δούκισσα Ναταλία Αλεξέγιεβνα της Ρωσίας (Великая Княгиня Наталья Алексеевна Романова/Velikaya Knyaginya Natalya Alekseyevna Romanova, 21 Ιουλίου 1714 - 22 Νοεμβρίου 1728) ήταν κόρη του Τσάρεβιτς της Ρωσίας Αλεξέι Πετρόβιτς.[3][4]
Ναταλία Aλεξέγιεβνα της Ρωσίας | |
---|---|
![]() | |
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 21 Ιουλίουιουλ. / 1 Αυγούστου 1714γρηγ. Αγία Πετρούπολη |
Θάνατος | 22 Νοεμβρίουιουλ. / 3 Δεκεμβρίου 1728γρηγ.[1] Μόσχα |
Αιτία θανάτου | φυματίωση |
Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
Τόπος ταφής | Μονή της Ανάληψης |
Θρησκεία | Ανατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | παλαιά ανατολικοσλαβική γλώσσα Ρωσικά[2] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Οικογένεια | |
Γονείς | Αλεξέι Πέτροβιτς και Καρλόττα Χριστίνα του Μπράουνσβαϊγκ-Βόλφενμπυτελ |
Αδέλφια | Πέτρος Β΄ της Ρωσίας |
Οικογένεια | Οίκος των Ρομάνοφ |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Βραβεύσεις | Τάγμα της Αγίας Αικατερίνης |
![]() | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε στις 21 Ιουλίου 1714 στην Αγία Πετρούπολη, και ήταν το μεγαλύτερο παιδί και η μοναχοκόρη του Τσάρεβιτς Αλεξέι Πετρόβιτς της Ρωσίας και της Πριγκίπισσας Καρλότας Χριστίνας του Μπράουνσβαϊγκ-Βόλφενμπυτελ.[5] Μετά το θάνατο του πατέρα της, αυτή και ο αδελφός της μεταφέρθηκαν στη ρωσική αυλή το 1719, όπου ανατράφηκαν υπό την επίβλεψη της Άννας Ιβάνοβνα Κράμερ.
Ο αδελφός της έγινε Τσάρος το 1727. Ήταν κληρονόμος του θρόνου μετά την Ελισάβετ και την Άννα. Έγινε κέντρο προσοχής όταν ο Μένσικοφ ήθελε να την παντρέψει με τον γιο του. Περιγράφεται ως ευφυής και ευγενική και θεωρήθηκε καλή επιρροή στον αδερφό της, που ήταν κοντά της.
Πέθανε στις 22 Νοεμβρίου 1728 στη Μόσχα σε ηλικία 14 ετών. Είναι θαμμένη στον καθεδρικό ναό Πέτρου και Παύλου στην Αγία Πετρούπολη.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Ανακτήθηκε στις 1 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. js20231206833. Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2023.
- ↑ Romanowowie. Imperium i familia str. 179
- ↑ Родословная книга Всероссійскаго дворянства. // Составилъ В. Дурасов. — Ч. I. — Градъ Св. Петра, 1906. С. 41
- ↑ Jirí Louda and Michael MacLagan, Lines of Succession: Heraldry of the Royal Families of Europe, 2nd edition (London, U.K.: Little, Brown and Company, 1999), table 137.