Μιχαήλ Ασέν Δ΄
Ο Μιχαήλ Ασέν Δ΄, βουλγαρ. Михаил Асен ΙV (π. 1322 - 1355) από τον Οίκο του Σρατσιμίρ ήταν διάδοχος της Βουλγαρίας και συγκυβερνήτης μαζί με τον πατέρα του Ιωάννη-Αλέξανδρο.
Μιχαήλ Ασέν Δ΄ | |
---|---|
Ο Ιβάν-Αλέξανδρος με τον γιο του Μιχαήλ Δ΄ ως συγκυβερνήτη. | |
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 1323 (περίπου) Λόβετς |
Θάνατος | 1355 Σόφια |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ηγεμόνας |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Μαρία-Ειρήνη Παλαιολογίνα |
Γονείς | Ιβάν Αλεξάνταρ και Θεοδώρα της Βλαχίας |
Αδέλφια | Ιβάν Σρατσιμίρ Ιβάν Ασέν Δ΄ Μαρία Ταμάρα Χατούν Μαρία Κυράτζα (ετεροθαλής αδελφή από πατέρα) Ντεσισλάβα της Βουλγαρίας (ετεροθαλής αδελφή από πατέρα) Ιβάν Σισμάν (ετεροθαλής αδελφός από πατέρα) Ιβάν Ασέν Ε΄ (ετεροθαλής αδελφός από πατέρα) Vasilisa of Bulgaria (ετεροθαλής αδελφή από πατέρα) |
Οικογένεια | Οίκος του Σρατσιμίρ |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Τσάρος της Βουλγαρίας |
Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΉταν ο πρωτότοκος γιος του Ιβάν Αλεξάνταρ της Βουλγαρίας και της Θεοδώρας, κόρης του Μπασαράμπ Α΄ βοεβόδα της Βλαχίας.
Το 1331 ο πατέρας του διαδέχθηκε τον Ιβάν-Στέφαν των Σισμάν και ο νεαρός πρίγκιπας ανακηρύχθηκε συμβασιλιάς. Επρόκειτο να διαδεχθεί τον πατέρα του με το όνομα Μιχαήλ Δ΄.[1] Ως διάδοχος ήταν το καμάρι της βασιλικής οικογένειας και λεγόταν ότι είχε "όλες τις αρετές".
Το 1354-55 οι Οθωμανοί εισέβαλαν στη Βουλγαρία και κατευθύνθηκαν προς τη Φιλιππούπολη (Πλόβντιβ) και τη Σόφια. Σε ένα ανώνυμο Βουλγαρικό χρονικό αναφέρεται, ότι ο Μιχαήλ Δ΄ συγκέντρωσε τους Βουλγάρους και συνεπλάκη με τους Τούρκους πλησίον της Σόφιας. Όμως οι Βούλγαροι ηττήθηκαν και είχαν βαριές απώλειες, περιλαμβανομένου και του Μιχαήλ Δ΄. Αλλά η μάχη δεν ήταν μάταιη: οι Οθωμανοί απέτυχαν να καταλάβουν τις πόλεις και δεν επιτέθηκαν ξανά στη χώρα ως το 1370.[2] Στη λαϊκή παράδοση αναφέρεται, ότι ο γιος του τσάρου αξιώθηκε του τέλους των γενναίων.
Ήταν 35 ετών. Ο πατέρας του είχε άλλους τέσσερις γιους και απεβίωσε το 1371.
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΝυμφεύτηκε τη (Μαρία) Ειρήνη Παλαιολογίνα, κόρη του Ανδρονίκου Γ΄ Παλαιολόγου Αυτοκράτορα των Ρωμαίων.
Αναφορές
Επεξεργασία- ↑ Andreev 1993, σελίδες 23–52.
- ↑ Andreev 1993, σελίδες 67–75.