Μνημείο της Επανάστασης (Κοζάρα)
Το Μνημείο της Επανάστασης είναι ένα αναμνηστικό γλυπτό του Β´ Παγκοσμίου Πολέμου, φτιαγμένο από τον Ντουσάν Τζαμόνια (Γιουγκοσλάβος, Κροάτης και Σέρβος γλύπτης), που βρίσκεται στη Μρακόβικα, μια από τις υψηλότερες κορυφές του βουνού Κοζάρα στη δυτική Βοσνία και Ερζεγοβίνη. Είναι μια μαρτυρία για τα δεινά των κατοίκων αυτής της περιοχής κατά τη διάρκεια του Β´ Παγκοσμίου Πολέμου από τις γερμανικές δυνάμεις και τους Ούστασε και Τσέτνικ. Το σημείο του μνημείου αποτελείται από το ίδιο το Μνημείο της Επανάστασης και ένα μουσείο.
| Μνημείο της Επανάστασης | |
|---|---|
 | |
| Ονομασία | Μνημείο της Επανάστασης |
| Δημιουργός | Ντουσάν Τζαμόνια |
| Έτος δημιουργίας | 1972 |
| Είδος | Γλυπτό |
| Ύψος | 33 μέτρα |
| Πόλη | Όρος Κοζάρα, Βοσνία και Ερζεγοβίνη |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα | |
Ιστορία Επεξεργασία
Στα μέσα Απριλίου του 1942, οι γερμανικές δυνάμεις κατοχής, μαζί με τη βοήθεια των στρατευμάτων της τρομοκρατικής οργάνωσης Ούστασε και των στρατευμάτων της Τσέτνικ, συνολικά 40.000 στρατιώτες, ξεκίνησαν μια επίθεση με στόχο την καταστροφή κομματικών δυνάμεων 4.000 μαχητών στο Όρος Κοζάρα, οι οποίες απειλούσαν τις επικοινωνίες Ζάγκρεμπ και Βελιγραδίου. Η γερμανική επίθεση στόχευσε επίσης τον άμαχο πληθυσμό.[1]
Ένα εχθρικό "δαχτυλίδι" δημιουργήθηκε γύρω από την Κοζάρα, στο οποίο βρίσκονταν 80.000 πολίτες. Στις 4 Ιουλίου, περίπου 10.000 άτομα εισέβαλαν στην επίθεση. Η επίθεση έληξε στα μέσα Ιουλίου του 1942. Κατά τη μάχη της Κοζάρας, σκοτώθηκαν περίπου 1.700 αντάρτες, και σύμφωνα με τα τρέχοντα στοιχεία, 33.398 πολίτες στάλθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στο Ανεξάρτητο Κράτος της Κροατίας, όπου οι περισσότεροι από αυτούς πέθαναν. Παρά την επίθεση αυτή, η Κοζάρα συνέχισε να είναι ένας από τους πιο "καυτούς" χώρους της εξέγερσης.[1][2]
Η πρωτοβουλία για την κατασκευή του μνημείου ξεκίνησε το 1969 και ο Ντουσάν Τζαμόνια κέρδισε το πρώτο βραβείο για το έργο του. Η κατασκευή του μνημείου ολοκληρώθηκε το 1972. Ο ίδιος ο Τζαμόνια περιέγραψε το μνημείο ως αλληλεπίδραση φωτός και σκοταδιού.[3]
Περιγραφή και συμβολισμός Επεξεργασία
Αυτό το μνημείο κυλινδρικού σχήματος αποτελείται από είκοσι κατακόρυφα τμήματα, το καθένα από τα οποία χαρακτηρίζεται από πυλώνες από σκυρόδεμα (θετικά) και κοιλότητες (αρνητικά). Ενώ τα αρνητικά συμβολίζουν το θάνατο, τα θετικά αντιπροσωπεύουν τη νίκη και τη ζωή. Οι οριζόντια τοποθετημένοι τσιμεντόλιθοι συμβολίζουν τις εχθρικές δυνάμεις που προσπαθούν να καταστρέψουν τη ζωή αλλά χωρίς επιτυχία.[3]
Άλλα τμήματα του συγκεκριμένου συγκροτήματος μνημείων περιλαμβάνουν ένα μουσείο και το τείχος του μνημείου με τα ονόματα 9.921 Γιουγκοσλάβων ανταρτών που σκοτώθηκαν σε μάχες στην Κοζάρα κατά τη διάρκεια του Β´ Παγκοσμίου Πολέμου στη Γιουγκοσλαβία.[4]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 Redžić, Enver· Redzic, Enver (2005). Bosnia and Herzegovina in the Second World War. Psychology Press. ISBN 978-0-7146-5625-0.
- ↑ «Četnici i ustaše tu su klali djecu, a sad trešti rock». express.24sata.hr (στα Κροατικά). Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2021.
- ↑ 3,0 3,1 Giulio Carlo Argan. Džamonja. Zagreb: Mladost, 1981, σελ. 85.
- ↑ «Sluzbene stranice Nacionalni park Kozara». www.npkozara.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2021.