Μοντού

Μοντού σε ιερογλυφικά

Ο Μοντού ήταν γερακόμορφος θεός του πολέμου στην Αρχαία Αιγυπτιακή θρησκεία. Το όνομά του, του οποίου η μεταγραφή είναι mntw, μπορεί να αποδοθεί και σαν Μοντ, Μονθού, ή Μενθού.

Μοντού
Η αναπαράσταση του θεού Μοντού συνήθως ήταν ανθρώπου με κεφάλι γερακιού, και με δύο φτερά με τον ηλιακό δίσκο. Λέγεται επίσης ότι όταν εξοργιζόταν είχε κεφάλι ταύρου
Γενικές πληροφορίες
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
Σύζυγος	Anit
Γονείς	Άμων και Μουτ
Σχετικά πολυμέσα

Ο Μοντού ήταν αρχαίος θεός, που το όνομά του σημαίνει νομάδας, αρχικά ήταν η ενσάρκωση της επίδρασης του καυτού ήλιου, Ρα, και ως τέτοιος συχνά εμφανιζόταν με το επίθετο Μοντού-Ρα. Η καταστροφικότατα αυτού του χαρακτηριστικού τον οδήγησε να κερδίσει χαρακτηριστικά πολεμιστή, καταλήγοντας τελικά θεός του πολέμου.

Εξ’ αιτίας της σύνδεσης των εξαγριωμένων ταύρων με την ισχύ και τον πόλεμο, ο Μοντού λεγόταν επίσης ότι εμφανιζόταν ως λευκός ταύρος με μαύρο πρόσωπο, κάτι που παραπέμπει στη θεότητα Βούχ (Bahka, Buchis). Η μεγαλύτεροι στρατηγοί-βασιλιάδες της Αιγύπτου αυτοαποκαλούνταν Ισχυροί Ταύροι, οι γιοι του Μοντού. Στην περίφημη διήγηση της Μάχης του Καντές, ο Ραμσής Β΄ λέγεται ότι είδε τον εχθρό, και "εξοργίστηκε εναντίον τους όπως ο Μοντού, Κύριος των Θηβών".

Ορειχάλκινο φιαλίδιο, Μουσείο Καλών Τεχνών της Λυών.

Στην αρχαία Αιγυπτιακή τέχνη απεικονίζεται ως άνθρωπος με κεφάλι γερακιού ή ταύρου, με τον ηλιακό δίσκο και δύο φτερά στο κεφάλι του, με το γεράκι να αντιπροσωπεύει τον ουρανό, και τον ταύρο την ισχύ και τον πόλεμο. Κρατούσε στα χέρια του διάφορα όπλα, όπως γιαταγάνια, τόξα και βέλη, και μαχαίρια

Η κατασκευή του Ναού του Μοντού στο Μενταμούντ πιθανόν άρχισε κατά την περίοδο του Αρχαίου Βασιλείου. Οι Ναοί του Μοντού περιλαμβάνουν και έναν που βρίσκεται κοντά στο φρούριο της περιόδου του Μέσου Βασιλείου Ουρονάρτι στο Δεύτερο Καταρράκτη του Νείλου, που χρονολογείται στον 19ο αιώνα π.Χ. Κατά τη διάρκεια του Νέου Βασιλείου κατασκευάστηκαν μεγάλοι και εντυπωσιακοί ναοί του Μοντού στο Αρμάντ. Μάλιστα, το ελληνικό όνομα της Αρμάντ ήταν Έρμονθις, που σημαίνει η γη του Μοντού.

Ο Μοντού είχε διάφορες συζύγους, μεταξύ των οποίων η Τενενέτ, η Ιουνίτ (ή Ανίτ) και η θηλυκή εκδοχή του Ρα, Ραεταουί.

Το όνομα Μεντουχοτέπ που έχουν πολλοί φαραώ κατά την περίοδο του Μέσου Βασιλείου, σημαίνει "ο Μοντού είναι ικανοποιημένος".

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Montu στο Wikimedia Commons