Μπράνκο Γκρηνμπάουμ

Κροάτης μαθηματικός

Ο Μπράνκο Γκρηνμπάουμ (Διεθνώς: Branko Grünbaum, γεν. 2 Οκτωβρίου 1929, Όσιγιεκ, Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας) είναι Κροάτης μαθηματικός και επίτιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον στο Σηάτλ. Πήρε το διδακτορικό του από το Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ στο Ισραήλ το 1957.[4] Έχει συγγράψει πάνω από 200 εργασίες, ως επί το πλείστον στην διακριτή γεωμετρία, έναν τομέα στον οποίο είναι ιδιαίτερα γνωστός για διάφορα σχολαστικά θεωρήματα ταξινόμησης. Υπήρξε βασικός πρωτοπόρος της θεωρίας των αφηρημένων πολυέδρων.

Μπράνκο Γκρηνμπάουμ
Branko Grünbaum.jpg
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Branko Grünbaum (Κροατικά)
Γέννηση2  Οκτωβρίου 1929[1][2][3]
Όσιγιεκ
Θάνατος14  Σεπτεμβρίου 2018[1][3]
Σιάτλ
ΥπηκοότηταΙσραήλ
ΣπουδέςΕβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ
Βραβεύσειςυποτροφία Γκούγκενχαϊμ, Fellow of the American Association for the Advancement of Science, Steele Prize for Mathematical Exposition (2005), Paul R. Halmos - Lester R. Ford Awards και εταίρος της Αμερικανικής Μαθηματικής Εταιρίας (2013)
Επιστημονική σταδιοδρομία
Ερευνητικός τομέαςΣυνδυαστική και γεωμετρία
Ιδιότηταμαθηματικός και καθηγητής πανεπιστημίου
Διδακτορικός καθηγητήςΑριέ Ντβορέτσκι

Η εργασία του για τις διατάξεις γραμμών πρέπει να ενέπνευσε την εργασία του Ν G. de Bruijn πάνω στις ημιπεριοδικές πλακοστρώσεις (το πιο διάσημο παράδειγμα της οποίας είναι η πλακόστρωση Πενρόουζ στο επίπεδο). Αυτή η εργασία αναφέρεται επίσης από τους συγγραφείς κάποιων μονογραφιών για τις διατάξεις των υπερεπιπέδων, καθώς τους ενέπνευσε στην έρευνά τους.

Ο Γκρηνμπάουμ έχει επίσης επινοήσει ένα πολυσύνολο γενίκευσης των διαγραμμάτων Βενν. Είναι συντάκτης και συχνός συνεισφέρων στο Geombinatorics.

Η κλασική μονογραφία του Γκρηνμπάουμ Κυρτά πολύτοπα (Convex polytopes), δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1967, έχει γίνει το κύριο βιβλίο σχετικά με το θέμα. Η μονογραφία του Πλακοστρώσεις και Μοτίβα (Tilings and Patterns), που συνέγραψε με τον G. C. Shephard, βοήθησε στο να αναζωογονηθεί το ενδιαφέρον σε αυτόν τον κλασικό τομέα, και έχει αποδειχθεί ιδιαίτερα δημοφιλής στο κοινό, τόσο στους μαθηματικούς όσο και στους μη.

Ο Γκρηνμπάουμ έχει επιβλέψει 18 διδακτορικά και σήμερα έχει τουλάχιστον 98 μαθηματικούς «απόγονους».[4]

ΒραβεύσειςΕπεξεργασία

Το 1976, ο Γκρηνμπάουμ κέρδισε το Λέστερ Ρ. Φορντ βραβείο (Lester R. Ford Award) για το επεξηγηματικό άρθρο του διαγράμματα Βενν και ανεξάρτητες οικογένειες συνόλων (Venn diagrams and independent families of sets).[5] Το 2004, ο Τζιλ Καλάι και ο Βίκτορ Κλέε επεξεργάστηκαν ένα ειδικό τεύχος πάνω στη Διακριτή και Υπολογιστική γεωμετρία (Discrete and Computational Geometry), που προς τιμήν του το δημοσίευσαν ως Αφιέρωμα στον Γκρηνμπάουμ (Grünbaum Festschrift). Το 2005, του απονεμήθηκε από την Αμερικανική Μαθηματική Εταιρεία το Έπαθλο Ληρόυ Π. Στηλ (Leroy P. Steele Prize) για την Μαθηματική Έκθεσή του. Ο Γκρηνμπάουμ έγινε εταίρος της Αμερικανικής Μαθηματικής Εταιρείας το 2012.[6]

Επιλεγμένες εκδόσειςΕπεξεργασία

ΠαραπομπέςΕπεξεργασία

ΒιβλιογραφίαΕπεξεργασία

  • Orlik, Peter; Terao, Hiroaki (1992), Arrangements of hyperplanes, New York: Springer, ISBN 3-540-55259-6 

Εξωτερικοί σύνδεσμοιΕπεξεργασία