Το Νάρμελν (ρωσικά: Нармельн‎‎, πολωνικά: Polski‎‎), επίσης γνωστό ως Πόλσκι,[1] είναι ένα εγκαταλελειμμένο χωριό στην επαρχία Μπαλτιίσκι της περιφέρειας Καλίνινγκραντ στη Ρωσία. Βρίσκεται στη λιμνοθάλασσα του Βιστούλα, στα σύνορα με την Πολωνία, και είναι το δυτικότερο σημείο της Ρωσίας.

Το Νάρμελν είναι ξεχωριστό καθώς είναι ένα από τα λίγα μέρη στην περιφέρεια Καλίνινγκραντ, του οποίου το γερμανικό όνομα δεν άλλαξε επισήμως όταν το έδαφος προσαρτήθηκε στη Σοβιετική Ένωση μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και είναι επίσης το μοναδικό τμήμα της Δυτικής Πρωσίας που προσαρτήθηκε την Σοβιετική Ένωση με τη Συνθήκη του Πότσδαμ. Το Νάρμελν ερημώθηκε μετά τον πόλεμο και η σοβιετική πλευρά της λιμνοθάλασσας του Βιστούλα μετατράπηκε σε ζώνη αποκλεισμού, η οποία παραμένει σε ισχύ σήμερα.

Γεωγραφική τοποθεσία Επεξεργασία

Το Νάρμελν βρίσκεται περίπου 35 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του Μπαλτιίσκ. Το δυτικότερο σημείο της Ρωσίας βρίσκεται κοντά στα πολωνικά-ρωσικά σύνορα. (54°27′29.4″N 19°38′21″E / 54.458167°N 19.63917°E / 54.458167; 19.63917 (Vistula Spit (Westernmost point)))

Ιστορία Επεξεργασία

Πανδοχείο και συνοριακός σταθμός Επεξεργασία

Το νότιο τμήμα της λωρίδας του Βιστούλα δόθηκε γύρω στα 1470 από τους Τεύτονες Ιππότες στην πόλη Ντάντσιχ (Γκντανσκ). Το 1489 ο πανδοχέας Χανς Φόιτε πήρε την άδεια να ανοίξει ένα πανδοχείο σε μια θέση που ονομάζεται Ερμέλεν. Το 1525 το Νάρμελν έγινε ο συνοριακός σταθμός μεταξύ των εδαφών του Ντάντσιχ στη Βασιλική ή την Πολωνική Πρωσία και το δουκάτο της Πρωσίας.

Το Νάρμελν προσαρτήθηκε από το Βασίλειο της Πρωσίας το 1793, στο δεύτερη διαίρεση της Πολωνίας. Κατά την εποχή του Ναπολέοντα Βοναπάρτη το χωριό έγινε σύνορο της ελεύθερης πόλης του Ντάντσιχ κατά την περίοδο που εκτείνεται από το 1807 έως το 1814. Το 1815 έγινε μέρος της Δυτικής Πρωσίας.

Μετά τη δημιουργία της ελεύθερης πόλης του Ντάντσιχ σύμφωνα με τους όρους της Συνθήκης των Βερσαλλιών, το Νάρμελν ενώθηκε με την περιοχή γύρω από το Έλμπινγκ (Έλμπλαγκ) στη γερμανική Ανατολική Πρωσία.

Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος Επεξεργασία

 
Ανατολικοί Πρώσοι πρόσφυγες μετά το πέρασμα της λιμνοθάλασσας

Στην αρχή του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου το Νάρμελν έγινε και πάλι χωριό στη Δυτική Πρωσία. Το 1945 η λωρίδα ήταν η τελευταία περιοχή των εναπομείναντων Γερμανών στρατιωτών στην Ανατολική και Δυτική Πρωσία. Μετά την κατάληψη του Τολκεμίτ (Τολκμίτσκο) στις 26 Ιανουαρίου, οι Γερμανοί πρόσφυγες έφυγαν περνώντας την παγωμένη Λιμνοθάλασσα του Βιστούλα από το Πασάρζ (Νόβα Πασλέκα) στο Νάρμελν. Το χωριό καταλήφθηκε τελικά από τον Κόκκινο Στρατό στις 30 Απριλίου 1945.

Μεταπολεμικές αλλαγές Επεξεργασία

Ιστορική εξέλιξη πληθυσμού
Έτος Πληθ.   ±%  
1905 242 —    
1910 257 +6.2%
1920 274 +6.6%
1933 278 +1.5%
1939 294[2] Σφάλμα έκφρασης: Μη αναγνωριζόμενος χαρακτήρας στίξης ""

Μετά τον πόλεμο, το βόρειο τμήμα της Ανατολικής Πρωσίας μεταβιβάστηκε στη Σοβιετική Ένωση και οι Γερμανοί κάτοικοι απελάθηκαν. Το Νάρμελν ήταν το μοναδικό μέρος στη Δυτική Πρωσία, το οποίο μεταφέρθηκε στη Σοβιετική Ένωση. Ευρισκόμενο στα σύνορα με την Πολωνία, το χωριό ερημώθηκε. Τα συνοριακά περάσματα δεν επιτρέπονται στην λωρίδα και το ρωσικό τμήμα αποτελεί ζώνη αποκλεισμού.

Ιστορικά ονόματα Επεξεργασία

Ερμέλεν (1489), Νάρμελν (μετά το 1489), Νάρμελν, Πόλσκι (1660), Νάρμελν, Πόλσκι, Πολσκ (μέχρι το 1945).

Φύση Επεξεργασία

Το Νάρμελν ήταν διάσημο για τον μεγαλύτερο κινούμενο αμμόλοφο με ύψος μεταξύ 26 και 45 μέτρων στη λωρίδα του Βιστούλα. Το 1926 ανοίχθηκε ένας ξενώνας νεολαίας.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Georg Mielcarczyk, Narmeln-Neukrug-Vöglers. Ein Kirchspiel auf der Frischen Nehrung, Bremerhaven, 1971. (Γερμανικά)
  2. westpreussen.de: Narmeln

Πηγές Επεξεργασία

  • Josef Nikodemus Pawlowski, Populäre Geschichte und Beschreibung des Danziger Landkreises, Danzig, 1885. (Γερμανικά)
  • Georg Mielcarczyk, Narmeln-Neukrug-Vöglers. Ein Kirchspiel auf der Frischen Nehrung, Bremerhaven, 1971. (Ostdeutsche Landgemeinden und Kirchspiele, Band 7) (Γερμανικά)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία