Νέαρχος Φυσεντζίδης

Ο Νέαρχος Φυσεντζίδης (Λευκωσία 1863-Αλεξάνδρεια 1943) ήταν Κύπριος στρατιωτικός.

Βιογραφικά στοιχεία

Γεννήθηκε στη Λευκωσία το 1863. Ήταν γόνος μιας εκ των παλαιοτέρων οικογενιών της Λευκωσίας. Ανηψιός του λόγιου ποιητή, δημοσιογράφου και διδασκάλου, Θεμιστοκλέους Θεοχαρίδη και πρώτος ξάδεφλος της Ευγενίας Θεοδότου. Ήταν παντρεμένος με την Αικατερίνη Νικοδήμου Γεωργιάδου, με την οποία απέκτησε πέντε παιδιά.

Σε νεαρή ηλικία μετέβη στην Αθήνα και κατετάγη στον Ελληνικό Στρατό κατά την επιστράτευση του 1885, προαγόμενος μέχρι τον βαθμό του Ανθυπολοχαγού του Πεζικού το 1894. Κατόπιν φοίτησε στην Ανωτάτη Σχολή Γενικών Επιτελών του Βελγίου.

Έλαβε μέρος στις Κρητικές εξεγέρσεις, στον Ελληνοτουρκικό Πόλεμο του 1897, όπου τραυματίστηκε, και στους Βαλκανικούς Πολέμους (1912-13), αποστρατευθείς με τον βαθμό του Ταγματάρχη. Στη συνέχεια σπούδασε Νομικά και Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο του Λέουβεν στις Βρυξέλλες, όπου αναγορεύθηκε Διδάκτορας, και από το 1898 άσκησε τη Δικηγορία στην Αίγυπτο, αρχικά στο Κάιρο και στη συνέχεια στην Αλεξάνδρεια έως τον θάνατό του. Διετέλεσε, ακόμη, Νομάρχης στις Σέρρες, Πρόεδρος της Ελληνικής Αδελφότητας Κυπρίων της Αιγύπτου και της Κυπριακής Αδελφότητας Καΐρου, ενώ υπήρξε ο ιδρυτής του Κυπριακού Προσκοπισμού (1913).

Ο Φυσεντζίδης, μιλούσε άπταιστα τη γαλλική, την ιταλική, την αγγλική και την αραβική γλώσσα. Δημοσίευσε μεγάλο αριθμό πολιτικών και επιστημονικών άρθρων σε εφημερίδες και περιοδικά της εποχής και συνέγραψε πολλά βιβλία και μελέτες, μεταξύ των οποίων ήταν τα εξής: Η Διεθνής Διαιτησία και η αποκατάσταση της Ελληνικής Αυτοκρατορίας (1885), η Ελλάδας κατά το 1885-1886 εν επιστρατεύσει (1888), Ανέκδοτοι αυτόγραφοι επιστολαί των επισημοτέρων Ελλήνων οπλαρχηγών και διάφορα προς αυτούς έγγραφα της Διοικήσεως, μεθ` ιστορικών σημειώσεων (1893), Η Μεγάλη Δέσποινα (1916), Σύμβασις της Κοινωνίας των Εθνών (1920), Υπόμνημα προς τας κυβερνήσεις της Μεγάλης Βρεττανίας και της Γαλλίας και προς τους ευγενείς λαούς των δύο τούτων μεγάλων χωρών επί του κυπριακού ζητήματος και των δικαίων του κυπριακού λαού (1931), η εν Μαραθώνι μάχη (1938), «Δεν έκαμα παρά το καθήκον μου» είπε ο βασιλεύς των Ελλήνων Γεώργιος ο Β` (1941) κ.α.

Παρασημοφορήθηκε από την ελληνική, τη γαλλική και τη βελγική Κυβέρνηση με πολλά μετάλλια και παράσημα για την εξαιρετική στρατιωτική δράση του και τις άλλες πολύτιμες υπηρεσίες που προσέφερε. Απεβίωσε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το 1943.

Πηγές

• Βιογραφικόν Λεξικόν Κυπρίων 1800-19020 (Λευκωσία 2005) - Αριστείδης Λ. Κουδουνάρης