Το νέφτι είναι διαυγές υγρό, προϊόν του πετρελαίου, που χρησιμοποιείται ως κοινός οργανικός διαλύτης στη βαφή. [1] Δεν πρέπει να συγχέεται με το τερεβινθέλαιο, που είναι φυσικό εκχύλισμα που λαμβάνεται από τα δασικά δένδρα, κυρίως τα πεύκα.[2][3]

Ένα μπουκάλι με νέφτι.

Ένα μίγμα αλειφατικών, ανοικτών αλυσίδων ή αλεικυκλικών C-7 έως C-12 υδρογονανθράκων, λευκού οινοπνεύματος που είναι αδιάλυτο στο νερό χρησιμοποιείται ως διαλύτης εκχύλισης ως διαλύτης καθαρισμού ως διαλύτης απολίπανσης και ως διαλύτης σε αερολύματα, χρώματα, συντηρητικά ξύλου, βερνίκια και προϊόντα ασφάλτου. Στη Δυτική Ευρώπη, περίπου το 60% της συνολικής κατανάλωσης του χρησιμοποιείται σε χρώματα και βερνίκια. Το τερεβινθέλαιο είναι ο ευρύτερα χρησιμοποιούμενος διαλύτης στη βιομηχανία βαφών. Στα νοικοκυριά, το αλκοολούχο διάλυμα χρησιμοποιείται συνήθως για τον καθαρισμό των πινέλων μετά τη χρήση, για τον καθαρισμό εξαρτημάτων και εργαλείων αυτοκινήτου, ως υγρό εκκίνησης για σχάρες με κάρβουνο, για την απομάκρυνση υπολειμμάτων κόλλας από μη πορώδεις επιφάνειες και πολλών άλλων κοινών εργασιών.

Η «ορυκτή τερεβινθίνη» προορίζεται να το διακρίνει από αποσταγμένο οινόπνευμα (αποσταγμένο απευθείας από ζυμωμένους κόκκους και φρούτα) ή από το πραγματικό, αυθεντικό τερεβινθέλαιο (π.χ. το υγρό κλάσμα της ρητίνης του πεύκου). Ο όρος «ορυκτή» χρησιμοποιείται επειδή το λευκό πνεύμα (white spirit) προέρχεται από το πετρέλαιο.

Τοξικότητα Επεξεργασία

Το νέφτι χαρακτηρίζεται ως ερεθιστικό. Έχει αρκετά χαμηλή οξεία τοξικότητα με εισπνοή ατμού, δερματικού (αγγίζοντας το δέρμα) και από του στόματος οδού (κατάποση). Ωστόσο, η έντονη έκθεση μπορεί να οδηγήσει σε κατάθλιψη του κεντρικού νευρικού συστήματος με αποτέλεσμα την έλλειψη συντονισμού και την επιβράδυνση των αντιδράσεων. Η έκθεση σε πολύ υψηλές συγκεντρώσεις σε κλειστούς χώρους μπορεί να οδηγήσει σε γενικές ναρκωτικές επιδράσεις (υπνηλία, ζάλη, ναυτία κ.λπ.) και μπορεί τελικά να οδηγήσει σε απώλεια των αισθήσεων. Η στοματική κατάποση παρουσιάζει υψηλό κίνδυνο εισπνοής. Η παρατεταμένη ή επαναλαμβανόμενη έκθεση του δέρματος για μεγάλο χρονικό διάστημα μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρή ερεθιστική δερματίτιδα, που ονομάζεται επίσης δερματίτιδα εξ επαφής. Η έκθεση σε λευκό πνεύμα σε άμεση επαφή με το δέρμα για αρκετές ώρες μπορεί να προκαλέσει σοβαρά χημικά εγκαύματα.

Η έκθεση σε μέση συγκέντρωση νεφτιού 240 mg / m3 (40 ppm) για περισσότερο από 13 έτη (συνεχής χρόνος έκθεσης) μπορεί να οδηγήσει σε χρόνιες επιδράσεις στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Παρόμοιες μακροχρόνιες μελέτες έγιναν κατά τις οποίες ορισμένες από τις παρατηρούμενες επιδράσεις περιλάμβαναν εξασθένηση της μνήμης, κακή συγκέντρωση, αυξημένη ευερεθιστότητα κλπ. Το λευκό πνεύμα εμπλέκεται στην ανάπτυξη χρόνιας τοξικής εγκεφαλοπάθειας (CTE) μεταξύ των ζωγράφων σπιτιών. Σε σοβαρές περιπτώσεις, το CTE μπορεί να οδηγήσει σε αλλαγές αναπηρίας και προσωπικότητας. Αυτές οι επιδράσεις στους ζωγράφους αρχικά μελετήθηκαν το 1970 σε σκανδιναβικές μελέτες.[4]

Λόγω της πτητικότητας και της χαμηλής βιοδιαθεσιμότητας των συστατικών του, το αλκοόλ, αν και είναι μέτρια τοξικό για τους υδρόβιους οργανισμούς, είναι απίθανο να παρουσιάζει σημαντικούς κινδύνους για το περιβάλλον. Δεν πρέπει, ωστόσο, σκόπιμα να χύνεται στον νεροχύτη ή στην αποστράγγιση των γλυκών υδάτων.

Οι άνθρωποι μπορούν να εκτεθούν στον διαλύτη Stoddard στο χώρο εργασίας με αναπνοή, κατάποση, επαφή με το δέρμα και επαφή με τα μάτια. Η Υπηρεσία για την Ασφάλεια και την Υγεία στην Εργασία (OSHA) έχει ορίσει το νόμιμο όριο (Επιτρεπόμενο όριο έκθεσης) για την έκθεση του διαλύτη Stoddard στον χώρο εργασίας ως 500 ppm (2900 mg / m3) για μια εργάσιμη ημέρα 8 ωρών. Το Εθνικό Ινστιτούτο για την Ασφάλεια και την Υγεία στην Εργασία (NIOSH) έχει καθορίσει ένα συνιστώμενο όριο έκθεσης (REL) 350 mg/m3 σε 8ωρη ώρα εργασίας και 1800 mg/m3 σε διάστημα 15 λεπτών.[5]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. «White spirit (EHC 187, 1996)». www.inchem.org. Geneva: World Health Organization. 1996. Ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2017. 
  2. Mayer, Ralph (1991). The Artist's Handbook of Materials and Techniques (Fifth έκδοση). New York: Viking. σελ. 404. ISBN 0-670-83701-6. 
  3. «Η χρήση της ρητίνης, η ρητίνευση και η προστασία των δασών». Πεμπτουσία. 9 Ιουλίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Νοεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2022. 
  4. «Cleaning Up the Dry Cleaning Standard». www.nfpa.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2017. 
  5. «CDC - NIOSH Pocket Guide to Chemical Hazards - Stoddard solvent». www.cdc.gov. Ανακτήθηκε στις 21 Νοεμβρίου 2015.