Ναβοπολάσσαρ

Ο Ναβοπολάσσαρ (Ναμπου-απαλ-οσουρ, 658 π.Χ. -605 π.Χ.) ήταν βασιλιάς της Βαβυλώνας, προερχόμενος από την δυναστεία των Χαλδαίων. Ανασύστησε την Βαβυλώνα η οποία ήταν υποδουλωμένη στους Ασσύριους και την έκανε εκ νέου κυρίαρχη δύναμη της Μεσοποταμίας, εκμεταλλευόμενος την παρακμή των Ασσυρίων καταλαμβάνοντας σταδιακά όλα τα Ασσυριακά εδάφη.. Βασίλεψε επί 20 χρόνια (625 π.Χ. - 605 π.Χ.). Το έργο του συνέχισε ο ικανότατος γιος του Ναβουχοδονόσωρ Β´.

Ναβοπολάσσαρ
Γενικές πληροφορίες
Θάνατος	15  Αυγούστου 605 π.Χ.
Χώρα πολιτογράφησης	Βαβυλωνία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	μονάρχης
Οικογένεια
Τέκνα	Ναβουχοδονόσωρ Β' Nabu-shuma-lisir
Οικογένεια	Chaldean dynasty
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Βασιλιάς της Βαβυλώνας (626 π.Χ.–605 π.Χ.)
Σχετικά πολυμέσα

Άνοδος στην εξουσία

Ο Ναβοπολάσσαρ συμμετείχε σε επανάσταση ενάντια στην Ασσυριακή δύναμη η οποία είχε παρακμάσει μετά και τον θάνατο του τελευταίου επιτυχημένου βασιλιά της Ασσυρίας Ασσουρμπανιπάλ, ως είχε επιβάλει σκληρή τυραννία. Μετά την επιτυχημένη του αυτή διεξαγωγή της επανάστασης ανακηρύχθηκε βασιλιάς της Βαβυλώνας.

Κατάλυση της Ασσυρίας

Η Ασσυρία μετά τον θάνατο του Ασουρμπανιπάλ δεν θύμιζε σε τίποτα την ένδοξη και κραταιά αυτοκρατορία του 9ου και 8ου π.Χ. αιώνα. Οι εμφύλιοι πόλεμοι σε συνδυασμό με τις συνεχείς επαναστάσεις και την ανικανότητα των βασιλέων της είχαν φέρει την Ασσυρία σε μια κατάσταση αποδυνάμωσης και εξαθλίωσης και ήταν φανερό ότι το τέλος της ήταν κοντά. Υπό αυτές τις συνθήκες ο Ναβοπολάσσαρ βρήκε πρόσφορο το έδαφος και χωρίς να χάσει ευκαιρία κινήθηκε κατά της πρωτεύουσας Νινευί. Σε αυτή του την προσπάθεια ο Ναβοπολάσσαρ δεν ήταν μόνος αλλά είχε στο πλευρό του και τους Μήδους υπό τον Κυαξάρη ο οποίος είδε την παρακμή της Ασσυρίας και την εξάπλωση της (Νέο)Βαβυλώνας μία καλή ευκαιρία για εξάπλωση του κράτους του στις αχανής Ασσυριακές εκτάσεις και το φέρει στο ιστορικό προσκήνιο ως μια νέα παγκόσμια δύναμη. Η αποδυναμωμένη Ασσυρία δεν θα μπορούσε να αντισταθεί στην συνδυασμένη επίθεση των Βαβυλωνίων και των Μήδων. Η Νινευί έπεσε και παραδόθηκε στις φλόγες. Την ίδια μοίρα είχε και η Χαραάν στην οποία είχε μεταφερθεί η Ασσυριακή πρωτεύουσα, την οποία κατέλαβε το 609 π.Χ. την εποχή του τελευταίου Ασσύριου βασιλιά Ασούρ Ουμπαλίτ Β΄ εγγονού του Σαρδανάπαλου. Τα υπολείμματα του Ασσυριακού στρατού νικήθηκαν από τον Ναβουχοδονόσορ στην Μάχη του Καρκεμισίου όπου ο Αιγυπτιο-Ασσυριακός στρατός νικήθηκε από τον Βαβυλωνιακό. Μετά την διάλυση των Ασσυρίων επικεντρώθηκε σε πολέμους με τους Αιγύπτιους οι οποίοι είχαν συμμαχήσει με την Ασσυρία, τα στρατεύματα της Βαβυλώνας με επικεφαλής τον γιό του Ναβουχοδονόσορα νίκησαν τους Αιγύπτιους του Φαραώ Νεχώ Β'.

Τα τελευταία χρόνια

Μετά την ανασύσταση του Βαβυλωνιακού και την κατάλυση του Ασσυριακού κράτους ο Ναβοπολάσσαρ είχε κάθε λόγο να πεθάνει ήρεμος. Πέθανε το 605 π.Χ. από φυσικές αιτίες και ο ίδιος λίγο πρίν τον θάνατο του παραιτήθηκε υπέρ του μοναχογιού του Ναβουχοδονόσορα.

Πηγές

• D. Brendan Nagle, The Ancient World: A Social and Cultural History, 6th ed., Upper Saddle River, N.J.: Pearson, 58.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Nabopolassar στο Wikimedia Commons