Ναι, Βιρτζίνια, υπάρχει Άγιος Βασίλης

Η απάντηση «Ναι, Βιρτζίνια, υπάρχει Άγιος Βασίλης» (πρωτότυπη φράση: Yes, Virginia, there is a Santa Claus) είναι μία φράση που εμπεριέχεται σε ένα άρθρο με τίτλο «Υπάρχει Άγιος Βασίλης;» (πρωτότυπος τίτλος: Is There a Santa Claus?), και το οποίο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα The Sun της Νέας Υόρκης στις 21 Σεπτεμβρίου 1897. Από τότε, αποτέλεσε σημαντικό μέρος της χριστουγεννιάτικης παράδοσης των Ηνωμένων Πολιτειών και μέχρι το 1950, οπότε κι έκλεισε η εφημερίδα, ανατυπωνόταν κάθε χρόνο κάνοντάς το το πιο ανατυπωμένο άρθρο εφημερίδας στην αγγλική γλώσσα.

Το αυθεντικό άρθρο στην εφημερίδα The Sun

Ιστορία Επεξεργασία

 
Φράνσις Φάρκελους Τσερτς, ο αρθρογράφος του περίφημου άρθρου

Το 1897, η Βιρτζίνια Ο’ Χάνλον, ένα κοριτσάκι οχτώ χρονών, ρώτησε τον πατέρα της Φίλιπ Ο’ Χάνλον, έναν χειρουργό και αναπληρωτή ιατροδικαστή[1] στο Μανχάταν, αν υπάρχει Άγιος Βασίλης. Ο πατέρας της, αποφεύγοντας να της απαντήσει ευθέως, την προέτρεψε να γράψει μία επιστολή στην έγκριτη εκείνης της εποχής εφημερίδα της Νέας Υόρκης, The Sun, διαβεβαιώνοντάς την πως «αν το δει γραμμένο στη Sun, τότε ισχύει». Έτσι, το κοριτσάκι έστειλε την παρακάτω επιστολή στην εφημερίδα:

Έτσι, ο Δρ. Ο'Χάνλον έδωσε άθελά του την ευκαιρία σε έναν από τους αρθρογράφους της εφημερίδας, τον Φράνσις Φάρκελους Τσερτς, να απαντήσει σε ένα απλό ερώτημα αναδύοντας και αντιμετωπίζοντας τα φιλοσοφικά ζητήματα που κρύβονται πίσω από αυτό.

Ο Τσερτς ήταν ένας από τους ανταποκριτές πολέμου κατά τη διάρκεια Αμερικανικού Εμφυλίου, μία περίοδος όπου έγινε μάρτυρας μεγάλων δεινών και της έλλειψης ελπίδας και πίστης από ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας, με τον ίδιο να χάνει την πίστη του σχεδόν στα πάντα, συμπεριλαμβανομένου και της δουλειάς του.[3] Αν και το άρθρο δημοσιεύτηκε στην έβδομη σελίδα της εφημερίδας, σε ένα όχι τόσο εμφανές σημείο, οι αναγνώστες όχι μόνο το πρόσεξαν, αλλά και το υποδέχτηκαν θετικά. Σύμφωνα με ένα ανέκδοτο του ραδιοφωνικού προγράμματος The Rest of the Story, ο Τσερτς ήταν ένας κυνικός άνθρωπος και αθεϊστής, ο οποίος δεν έδειχνε καθόλου υπομονή σε δεισιδαιμονικές πεποιθήσεις και αρχικά αρνήθηκε να γράψει το άρθρο.[4][5] Περισσότερο από έναν αιώνα αργότερα, το άρθρο του είναι το πιο ανατυπωμένο άρθρο σε οποιαδήποτε αγγλόφωνη εφημερίδα.[6][7]

Το 1971, όταν είδαν τη νεκρολογία της Βιρτζίνια στην εφημερίδα The New York Times, τέσσερις φίλοι δημιούργησαν μία εταιρία με το όνομα Elizabeth Press και κυκλοφόρησαν ένα παιδικό βιβλίο με τον τίτλο Yes, Virginia, το οποίο εικονογραφούσε το άρθρο και περιελάμβανε μία σύντομη ιστορία των βασικών χαρακτήρων.[8] Το 1974, δημιουργήθηκε ένα ειδικό τηλεοπτικό επεισόδιο κινουμένων σχεδίων, το οποία κέρδισε βραβείο Emmy στην κατηγορία του «Καλύτερου Παιδικού Προγράμματος».[9]

 
Η αυθεντική επιστολή

Ένα χειρόγραφο αντίγραφο του γράμματος το οποίο η οικογένεια της Βιρτζίνια πιστεύει πως είναι το αυθεντικό, επιστράφηκε σε εκείνους από την εφημερίδα[10] και κυρώθηκε ως αυθεντικό από την Καθλίν Γκούζμαν το 1998, μία εκτιμήτρια του τηλεοπτικού προγράμματος Antiques Roadshow.[7] Το 2007, το πρόγραμμα εκτίμησε την αξία του γράμματος γύρω στα $50,000.[10] Ωστόσο, μερικοί σχολιαστές αμφισβητούν το γεγονός πως ένα νεαρό κορίτσι οκτώ ετών θα αναφερόταν σε παιδιά της ηλικίας του ως «οι μικροί μου φίλοι» και υποψιάζονται πως ο πατέρας της Βιρτζίνια τη βοήθησε να συντάξει το γράμμα ή ακόμα πως το έγραψε ο ίδιος για εκείνη.[11]

Κληρονομιά Επεξεργασία

Το άρθρο ανατυπωνόταν στην εφημερίδα κάθε χρόνο μέχρι το κλείσιμό της το 1950, ενώ έχει μεταφραστεί σε 20 γλώσσες.[1]

Κάθε χρόνο, το γράμμα της Βιρτζίνια και η απάντηση του Τσερτς διαβάζονται στην τελετή Γιουλ Λογκ (χριστουγεννιάτικη παράδοση) του Κολεγίου της Κολούμπια του Πανεπιστημίου της Κολούμπια, όπου φοίτησε ο Τσερτς.[12]

Το 1932, η ιστορία του ερωτήματος της Βιρτζίνια και η απάντηση της εφημερίδας The Sun, προσαρμόστηκαν σε μια καντάτα παραγωγής NBC (το μόνο γνωστό άρθρο που προσαρμόστηκε σε κλασική μουσική),[13] το 1945 υπήρξε ως ένθετο στην ταινία μικρού μήκους Santa Claus Story και το 1974, δημιουργήθηκε ένα ειδικό τηλεοπτικό επεισόδιο κινουμένων σχεδίων το οποίο προβλήθηκε στο ABC, κερδίζοντας την επόμενη χρονιά βραβείο Έμμυ στην κατηγορία του «Καλύτερου Παιδικού Προγράμματος».[9] Μια τηλεταινία με τίτλο Yes Virginia, There Is a Santa Claus σε σκηνοθεσία Τσαρλς Τζαρότ και πρωταγωνιστές τους Ρίτσαρντ Τόμας και Τσαρλς Μπρόνσον, προβλήθηκε το 1991,[14] ενώ το 1996 έγινε μία προσαρμογή σε εποχικό μιούζικαλ από τους Ντέιβιντ Κιρτσενμπάουμ και Μάιλς ΜακΝτόνελ.[13]

Το 1954, ο Αμερικανός τραγουδιστής κάντρι μουσικής και ηθοποιός Τεξ Ρίτερ, κυκλοφόρησε ένα σινγκλ με τίτλο «Is There a Santa Claus?», όπου αφηγείται αρχικά το γράμμα της «μικρής» Βιρτζίνια κι έπειτα την απάντηση του Φράνσις Τσερτς.[15]

Οι τελευταίες δύο παράγραφοι του άρθρου του Τσερτς διαβάζονται από τον ηθοποιό Σαμ Έλιοτ στην ταινία του 1989 Πράνσερ, η οποία αφορά ένα μικρό κορίτσι, τη Τζέσικα Ριγκς, το οποία πιστεύει πως ο πληγωμένος τάρανδος που περιθάλπει ανήκει στον Άγιο Βασίλη. Η ιστορία της Τζέσικα εμπνέει τον αρθρογράφο της τοπικής εφημερίδας, όπως έκανε και το γράμμα της Βιρτζίνια στον Τσερτς, να γράψει ένα άρθρο που φέρει τον τίτλο Ναι, Άγιε Βασίλη, υπάρχει Βιρτζίνια.[16]

Στις 21 Σεπτεμβρίου 1997, την 100η επέτειο από την αυθεντική δημοσίευση του άρθρου, η εφημερίδα The New York Times δημοσίευσε μία ανάλυση της καρτερικότητας και της σημασίας του.[1]

Το 2003, κατά την περίοδο των Χριστουγεννιάτικων εορτασμών, το πολυκατάστημα Lord & Taylor στην Πέμπτη Λεωφόρο του Μαχνάταν, απεικόνισε στη βιτρίνα του την ιστορία της Βιρτζίνια.[17]

Η Βιρτζίνια συνεχίζει να εμπνέει γενιές νεαρών μαθητών στο Studio School, ένα ιδιωτικό σχολείο στη Νέα Υόρκη το οποίο βρίσκεται στο κτίριο όπου η Βιρτζίνια μεγάλωσε και έγραψε το γράμμα της. Η περιέργεια στο γράμμα της Βιρτζίνια και η αφοσίωσή της να μορφωθεί μεγαλώνοντας, την έχουν καθιερώσει ως μία ηγετική προσωπικότητα του σχολείου. Κάθε χρόνο οι μαθητές διαβάζουν και αναλύουν το γράμμα της, ενώ έχουν γράψει και παρουσιάσει θεατρικά με θέμα τη ζωή του νεαρού κοριτσιού. Το 2009, η Διευθύντρια του σχολείου, Τζάνετ Ρότερ, ανακοίνωσε την καθιέρωση της υποτροφίας Βιρτζίνια Ο'Χάνλον,[18] μιλώντας με πάθος για τη δέσμευση του σχολείου να προσφέρει αναγκαίες υποτροφίες σε μαθητές που το αξίζουν. Η υποτροφία συνεχίζει να υφίσταται και να δίνεται μέχρι και σήμερα.[19][20][21][22]

Τον Δεκέμβριο του 2015, το πολυκατάστημα Macy's στην πλατεία Χέραλντ της Νέας Υόρκης, χρησιμοποίησε την ιστορία της Βιρτζίνια διακοσμώντας τη βιτρίνα τους με τρισδιάστατες φιγούρες, η οποία βιτρίνα εκτεινόταν στη βόρεια πλευρά του μαγαζιού στον 34ο δρόμο ανάμεσα στις λεωφόρους 6 και 7. Αυτή η εκδοχή του «Ναι, Βιρτζίνια» ήταν βασισμένη στο ομότιτλο ειδικό τηλεοπτικό επεισόδιο του 2010, στο οποίο πρωταγωνιστούσαν οι Νιλ Πάτρικ Χάρις και Μπία Μίλερ.[23]

Η ιστορία της Βιρτζίνια, έγινε επίσης βιβλίο το 2013 από τον Βασίλη Παπαθεοδώρου σε εικονογράφηση της Λίλας Καλογερή, με τίτλο Ναι, Βιρτζίνια, υπάρχει Άγιος Βασίλης και το οποίο εκδόθηκε από τις εκδόσεις Καστανιώτη.[24] Το βιβλίο βραβεύτηκε με το Βραβείο Ελληνικού Κύκλου του Παιδικού Βιβλίου και το Βραβείο του ηλεκτρονικού περιοδικού «Αναγνώστης», ενώ εντάχθηκε στη λίστα της Νεανικής Βιβλιοθήκης του Μονάχου White Raven με τα 200 καλύτερα βιβλία του 2013 παγκοσμίως.[24]

Η φράση «Ναι, Βιρτζίνια, υπάρχει ... » έχει γίνει ιδιωματική έκφραση η οποία υποδηλώνει πως κάτι είναι αλήθεια.[25]

Βιρτζίνια Ο' Χάνλον Επεξεργασία

Βιρτζίνια Ο' Χάνλον
 
Γενικές πληροφορίες
ΓέννησηΛάουρα Βιρτζίνια Ο' Χάνλον
20 Ιουλίου 1889
Μανχάταν, Νέα Υόρκη
Θάνατος13 Μαΐου 1971 (81 ετών)
Βάλασι, Νέα Υόρκη
Εκπαίδευση και γλώσσες
ΣπουδέςΚολέγιο του Χάντερ
Πανεπιστήμιο της Κολούμπια
Πανεπιστήμιο του Φόρντχαμ
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΔασκάλα, νηπιαγωγός
Οικογένεια
ΣύζυγοςΈντουαρντ Ντάγκλας
(ν. 1910; δ. 1930)
ΤέκναΛάουρα Ντάγκλας
  Σχετικά πολυμέσα

Η Λάουρα Βιρτζίνια Ο' Χάνλον[26] γεννήθηκε στις 20 Ιουλίου 1889 στο Μανχάταν στη Νέα Υόρκη. Ο γάμος της με τον Έντουαρτ Ντάγκλας το 1910 ήταν σύντομος και έληξε με εκείνον να την εγκαταλείπει λίγο πριν τη γέννηση της κόρης τους, Λάουρα. Καταχωρήθηκε ως διαζευγμένη στην απογραφή των Ηνωμένων Πολιτειών που έγινε το 1930, αλλά διατήρησε το επώνυμο του πρώην συζύγου της για το υπόλοιπο της ζωής της (όπως ήταν συνηθισμένο εκείνη την εποχή), με το πλήρες όνομά της να είναι «Λάουρα Βιρτζίνια Ο'Χάνλον Ντάγκλας».[6]

Η Βιρτζίνια απέκτησε το πτυχίο της στις Θεωρητικές Σπουδές στο Κολέγιο του Χάντερ το 1910, μεταπτυχιακό στην Εκπαίδευση από το Πανεπιστήμιο της Κολούμπια το 1912 και διδακτορικό από το Πανεπιστήμιο του Φόρντχαμ τη δεκαετία του 1930.[10] Το θέμα της διατριβής της ήταν «Η σημασία του παιχνιδιού».[27] Ήταν δασκάλα στην ανεξάρτητη σχολική συνοικία της Νέας Υόρκης. Ξεκίνησε την καριέρα της ως παιδαγωγός το 1912, έγινε διευθύντρια το 1935 και αποσύρθηκε από τη διδασκαλία το 1959.[28]

Καθ'όλη τη διάρκεια της ζωής της, η Βιρτζίνια δεχόταν πλήθος επιστολών που αφορούσαν το γράμμα που έστειλε στην εφημερίδα The Sun.[29] Σε μια συνέντευξή της, δήλωσε πως το γεγονός αυτό είχε διαμορφώσει με θετικό τρόπο την πορεία της ζωής της.[30][10]

Τον Δεκέμβριο του 2012, ο τοπικός ραδιοφωνικός σταθμός WGNA-FM του Όλμπανι, Νέα Υόρκη,[31] δημοσίευσε μια φωτογραφία της Βιρτζίνια να συναντά τον Άγιο Βασίλη την παραμονή των Χριστουγέννων το 1969, δύο χρόνια πριν από τον θάνατό της. Η Βιρτζίνια πέθανε στις 13 Μαΐου 1971 σε ηλικία 81 ετών, σε ένα γηροκομείο στο Βάλασι της Νέας Υόρκης[32] και είναι θαμμένη στο αγροτικό νεκροταφείο της Τσάταμ της Νέας Υόρκης.[33]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 1,2 Thomas Vinciguerra (21 Σεπτεμβρίου 1997). «Yes, Virginia, a Thousand Times Yes». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2020. 
  2. Μετάφραση από την αυθεντική επιστολή
  3. «"Yes, Virginia" tells the rest of the story». River Towns. 6 Δεκεμβρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2020. 
  4. Paul Harvey. «The Rest of the Story: Yes, Virginia». Internet Archive - Old-Time Radio collection. 
  5. Ken Trainor (21 Δεκεμβρίου 2010). «Yes, Virginia, there was an editor». Oak Park. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2020. 
  6. 6,0 6,1 W. Joseph Campbell (Άνοιξη 2005). «The grudging emergence of American journalism's classic editorial: New details about 'Is There A Santa Claus?'». American Journalism Review (University of Maryland, College Park: Philip Merrill College of Journalism) 22 (2). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2019-10-28. https://web.archive.org/web/20191028052628/http://fs2.american.edu/wjc/www/santa.htm. Ανακτήθηκε στις 2020-02-07. 
  7. 7,0 7,1 «1897 "Yes, Virginia" Santa Claus Letter». Antiques Roadshow. Public Broadcasting Service. 18 Ιουλίου 1997. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Σεπτεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2020. 
  8. Suzanne Hausmann (1978). Yes, Virginia. Phinmarc Books. ISBN 0685862356. 
  9. 9,0 9,1 «Yes, Virginia, There Is A Santa Claus - Emmy Awards and Nominations». Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2020. 
  10. 10,0 10,1 10,2 10,3 Mark Gollom (2019-12-22). «Yes, Virginia, your Christmas legacy lives on». CBC News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2020-02-08. https://archive.today/20200208050736/https://www.cbc.ca/news/virginia-santa-claus-editorial-christmas-1.5399189. Ανακτήθηκε στις 2020-02-07. 
  11. Andy Rooney (2007). Common Nonsense. New York: PublicAffairs. ISBN 9781586486174. 
  12. «Yule Log Ceremony». Barnard Campus News. Barnard and Columbia holiday events. Barnard College, New York City. 4 Δεκεμβρίου 2001. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Φεβρουαρίου 2002. Ανακτήθηκε στις 13 Νοεμβρίου 2007. During the Yule Log ceremony, the passing of the seasons is marked by the reading of... the famous editorial on the true spirit of Christmas, "Yes, Virginia, There Is A Santa Claus" 
  13. 13,0 13,1 Gerry Bowler, επιμ. (2000). Yes, Virginia, There is a Santa Claus. The World Encyclopedia of Christmas. Toronto: McClelland & Stewart Limited. σελίδες 252–253. 
  14. «Yes Virginia, There Is a Santa Claus». Leterboxd. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2020. 
  15. «Tex Ritter - Is There A Santa Claus (From The Historic Letter To The New York Sun)». FromTheBasement. 10 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2020 – μέσω YouTube. 
  16. Roger Ebert (17 Νοεμβρίου 1989). «Prancer Movie Review & Film Summary». rogerebert.com. Ebert Digital LLC. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2020. 
  17. «Christmas in New York: Lord and Taylor Christmas Holiday Window displays 2003 Photo Gallery». Gonyc.about.com. 2 Νοεμβρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Φεβρουαρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2010. 
  18. «Virginia O'Hanlon Scholarship». The Studio School. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2020. 
  19. Clyde Haberman (2004-12-24). «A City Memory Lives, as Real as a Girl's Belief». query.nytimes.com (The New York Times). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-11-11. https://web.archive.org/web/20121111002502/https://query.nytimes.com/gst/fullpage.html?res=9E01E5DF1E30F937A15751C1A9629C8B63. Ανακτήθηκε στις 2020-02-07. 
  20. Stuart Elliot (7 Δεκεμβρίου 2009). «Yes Virginia there is a scholarship». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Δεκεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2020. 
  21. «Miracle on 95th Street: The Virginia O'Hanlon Scholarship». The Studio School. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2011. 
  22. Janet C. Rotter (18 Μαρτίου 2010). «Head of School Janet C. Rotter presents Virginia O'Hanlon scholarship». The Huffpost. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Δεκεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2020. 
  23. Marylynn Uricchio (2010-11-23). «Yes Virginia, there really is a Macy's». Pittsburgh Post-Gazette. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-03-31. https://web.archive.org/web/20170331124633/http://www.post-gazette.com/life/lifestyle/2010/11/23/Yes-Virginia-there-really-is-a-Macy-s/stories/201011230270?pgpageversion=pgevoke. Ανακτήθηκε στις 2020-02-07. 
  24. 24,0 24,1 Απόστολος Πάππος (22 Δεκεμβρίου 2013). «Ναι, Βιρτζίνια, υπάρχει Άγιος Βασίλης, του Βασίλη Παπαθεοδώρου». Elniplex. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2020. 
  25. Joanne Mason (24 Δεκεμβρίου 2010). «"Yes, Virginia…"». About English Idioms. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2020. 
  26. Manny Fernandez (2010-12-24). «To Virginia's Family, Santa Claus Is Still Real». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-09-05. https://web.archive.org/web/20170905093807/http://www.nytimes.com/2010/12/25/nyregion/25virginia.html?_r=1. Ανακτήθηκε στις 2020-02-07. 
  27. Laura V. Douglas (1 Ιανουαρίου 1930). The Importance of Play (Διδακτορική διατριβή). Fordham University. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2020. 
  28. «VIRGINIA, NOW 70, QUITS AS TEACHER; School Principal Who at 8 Asked 'Is There a Santa?' Is a Guest at Dinner». New York Times. 1959-06-12. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-09-05. https://web.archive.org/web/20170905141507/http://www.nytimes.com/1959/06/12/archives/virginia-now-70-quits-as-teacher-school-principal-who-at-8-asked-is.html. Ανακτήθηκε στις 2020-02-07. «Mrs. Laura Virginia Douglas, retiring after forty-three years as a public school teacher and principal, was given a farewell dinner by her colleagues last night at the Towers Hotel in Brooklyn.» 
  29. Jim Morrison· Jennifer McElhany. «Yes, Virginia, there is a Santa Claus». National Christmas Centre, Exhibits. National Christmas Centre. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Δεκεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 13 Νοεμβρίου 2007. Throughout her life she received a steady stream of mail about the letter, and to each reply she attached an attractive printed copy of the editorial. 
  30. «Yes Virginia — 66 years later». Canadian Broadcasting Corporation. 1963-12-24. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2008-06-05. https://web.archive.org/web/20080605160651/http://archives.cbc.ca/society/celebrations/topics/412-2344/. Ανακτήθηκε στις 2020-02-07. 
  31. «Decades Later, Santa Claus Visits Author of Iconic 'Yes Virginia' Letter». Townsquare Media. 11 Δεκεμβρίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Φεβρουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2020. 
  32. «Virginia O'Hanlon, Santa's Friend, Dies; Virginia O'Hanlon Dead at 81». The New York Times. 1971-05-14. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-05-25. https://archive.today/20120525122819/http://select.nytimes.com/gst/abstract.html?res=F50D17FD355F127A93C6A8178ED85F458785F9. Ανακτήθηκε στις 2020-02-07. «Valatie, N. Y., May 13 – Virginia O'Hanlon Douglas, who as a child was reassured that "Yes, Virginia, there is a Santa Claus", died today at the age of 81» 
  33. David Maurer (24 Δεκεμβρίου 2016). «Yesteryears: Yes, Virginia, Part 2: A life shaped by a joyful, fearless belief». The Daily Progress. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2020. 

Περαιτέρω συστάσεις Επεξεργασία

  • American National Biography. "Virginia O'Hanlon". V. 16. 1999. pp. 645–646.
  • Thomas Vinciguerra (1997-09-21). «Yes, Virginia, A Thousand Times Yes». The Week in Review (The New York Times). 
  • Dresden Dolls album Yes, Virginia ... (2006) and b-side compilation No, Virginia ... (2008)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία