Ο Νικόλαος Αναγνωστίδης (1906-1967) ήταν Έλληνας χειρουργός, υφηγητής χειρουργικής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Νικόλαος Αναγνωστίδης
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Νικόλαος Αναγνωστίδης (Ελληνικά)
Γέννηση1906
Θάνατος1967
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΕλληνικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
ΣπουδέςΕθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδιδάσκων πανεπιστημίου
ιατρός
χειρουργός
ΕργοδότηςΑριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης

Ο Αναγνωστίδης καταγόταν από τη Σηλυβρία της Ανατολικής Θράκης και σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Στις 16 Μαΐου 1944 παρουσίασε τη «διατριβή επί υφηγεσία» του, με τίτλο Περί εκτεταμένων εγκαυμάτων και βασικών αρχών θεραπείας τους, στην Ιατρική Σχολή του ΑΠΘ και στις 19 Απριλίου 1944, μετά τη δημόσια ανάπτυξη του προβλεπόμενου από το νόμο μαθήματος και ύστερα από ευρεία συζήτηση, ο Ν. Αναγνωστίδης αναγορεύθηκε Υφηγητής Χειρουργικής, και έγινε έτσι ο πρώτος υφηγητής στην ιστορία της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.[1]

Στη συνέχεια ο Αναγνωστίδης διετέλεσε εντεταλμένος υφηγητής του μαθήματος «Στοιχεία Ανατομίας και πρώται βοήθειαι» (1960) και εντεταλμένος υφηγητής της Β΄ Χειρουργικής Κλινικής του Πανεπιστημίου, καθώς και διευθυντής της κλινικής αυτής. Δημοσίευσε αρκετές επιστημονικές εργασίες σε ελληνικά και ξένα επιστημονικά περιοδικά, αλλά δεν προάχθηκε ποτέ σε καθηγητή εξαιτίας των πολιτικών φρονημάτων του.[2] Για ένα διάστημα μάλιστα εξορίσθηκε στον Άγιο Ευστράτιο, όπου ήταν παρέα με τον Γιώργο Ζουράρι και τον πατέρα τού λογοτέχνη Θέμη Λιβιεριάδη[3], όντες φίλοι από τη Θεσσαλονίκη.


Παραπομπές Επεξεργασία

Πηγές Επεξεργασία

  • Το ομώνυμο λήμμα στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 5, σελ. 326