Ο Νταβίντ Ρεουμπένι (1490 – 1535/1541;) ήταν Εβραίος πολιτικός ακτιβιστής, που περιγράφεται από την Εβραϊκή Εγκυκλοπαίδεια του Σένγκολντ ως «μισό μυστικιστής, μισός τυχοδιώκτης». Παρόλο που ορισμένοι μελετητές είναι απρόθυμοι να πιστέψουν τους ισχυρισμούς του για την αριστοκρατία του, επικαλούμενοι υποψίες απάτης πίσω από τέτοιες αξιώσεις,[1] παρά τις αδιάκοπες προσπάθειες του Ρεουμπένι να κάνει συμμαχία μεταξύ Χριστιανών και Εβραίων εναντίον των μουσουλμάνων με τη μεσολάβηση του νεαρού βασιλιά, Ιωάννη Γ΄ της Πορτογαλίας, τον Νοέμβριο του 1525, ωστόσο, του δόθηκε ακροατήριο με τον βασιλιά, συνοδευόμενο από μια επιστολή σύστασης του Πάπα Κλήμη του Ζ΄, και πάντα επέμενε ότι ήταν γιος ενός αποθανόντος μονάρχη (Βασιλιάς Σουλεϊμάν του Αβώρ),[2] και ότι ήταν ο Υπουργός του Υπουργείου Πολέμου αυτού του βασιλείου, που διέπεται τώρα από τον μεγαλύτερο αδερφό του, Βασιλιά Ιωσήφ του Αβώρ. Σύμφωνα με την ιστορία του Ρεουμπένι, αυτό το βασίλειο είχε 300.000 "Ισραηλινούς" υπηκόους. Ο βασιλιάς της Πορτογαλίας, εντυπωσιασμένος από την ιδέα, και ενώ είχε αρχικά συμφωνήσει να προμηθεύσει τον Ρεουμπένι με πορτογαλικά όπλα, μετά από πέντε μήνες ο Ρεουμπένι έπεσε σε δυσμένεια από τον βασιλιά της Πορτογαλίας, ο οποίος ίσως δυσπίστησε στα κίνητρά του, και του ζητήθηκε από τον βασιλιά να φύγει από το βασίλειό του.[3]

Νταβίντ Ρεουμπένι
Γενικές πληροφορίες
Γέννησηπερ. 1490
Khaybar
Θάνατοςπερ. 1541
Ισπανία ή Πορτογαλία
Αιτία θανάτουεκτέλεση
Συνθήκες θανάτουθανατική ποινή
ΘρησκείαΙουδαϊσμός
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταθρησκευτικός προφήτης

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Elias Lipiner, O Sapateiro de Trancoso e o Alfaiate de Setúbal, Rio de Janeiro 1993, pp. 318–319 (Portuguese); the translation of which text reads: “...Acenheiro, who was a contemporary of these two men, and who boasted of living during the past occurrences relative to the king, Don Manuel, and to the king, Don João (John) III, [and who testified]: 'everything that I’ve seen by the eye, I have written in those days,' refers especially to the chronicles of Reubeni, and thus has he written: 'In November of 1525, David the Jew entered the kingdom of Portugal, at Santarém, in the court of this King at Almeirim. Now he would say that he was from the Ten Tribes, among other lies [and] things that were not true, things which principally concern the Turkish Jews, during which time he was arrested by the court of the Emperor Carlos (Charles), and was then brought to Lherena, unto the inquisitors, where he was confined at the castle in the said village, where he was kept in the Inquisition prison, until they came to their deserved end. Even unto this time, 1535, he has been incarcerated there in the Inquisition prison of Lherena.' (Acenheiro, Chronicles, p. 116 e 350-351)”
  2. Believed by modern scholars to be the city of Khaybar in Arabia. David Reubeni makes mention of this place, no doubt, with reference to the biblical Habor in I Chronicles 5:26, as he cites the tribes of Gad, Reuben and the half-tribe of Manasseh with respect to his brother's kingdom. Perhaps it was simply believed that Khaybar of Arabia was the biblical Habor.
  3. Aaron Zeev Aescoly, The Story of David Hareuveni: Based on the Oxford Manuscript, Bialik Institute: Jerusalem 1993 (Hebrew)