Συντεταγμένες: 15°20′N 39°5′E / 15.333°N 39.083°E / 15.333; 39.083

Το Ντεμπρέ Μπιζέν (Debre Bizen) είναι το πιο γνωστό μοναστήρι της Ορθόδοξης Εκκλησίας Ταουαχιντό (Tawāhidō) της Ερυθραίας. Βρίσκεται στην κορυφή του όρους Ντεμπρέ Μπιζέν (825 μέτρα), κοντά στην πόλη Νεφασίτ (Nefasit)[Σημ. 1] στην Ερυθραία. Η βιβλιοθήκη της, περιέχει πολλά σημαντικά χειρόγραφα στη γλώσσα Γκέ'εζ (Ge'ez).[Σημ. 2][1]

Ντεμπρέ Μπιζέν
Χάρτης
Είδοςμοναστήρι
Γεωγραφικές συντεταγμένες15°20′0″N 39°5′0″E
Διοικητική υπαγωγήNefasit
ΧώραΕρυθραία
Έναρξη κατασκευής14ος αιώνας
Χαλκογραφία του Ντεμπρέ Μπιζέν (Debre Bizen), Ερυθραία. Αυτή η χάραξη, δημοσιεύθηκε αρχικά από τον J.T. Bent, στο βιβλίο: «Η Ιερή Πόλη των Αιθιόπων» («The Sacred City of the Ethiopians»), (Λονδίνο, 1896).

Το Ντεμπρέ Μπιζέν ιδρύθηκε κατά το 1350 από τον Αββά Φίλιππο (Abba Filipos), ο οποίος ήταν μαθητής του Αββά Αμπσάντι (Abba Absadi). Κατά το 1400, η Μονή ακολούθησε τον κανόνα του Οίκου Ιουστάτεβος (Ewosṭatewos) (Άγιος Ευστάθιος της Αιθιοπίας) [Σημ. 3] και ένα γκαντλ (gadl)[Σημ. 4] των Ιουστάτεβος, συντάχθηκε αργότερα εκεί.[2] Σύμφωνα με τον Τομ Κίλλιον (Tom Killion), παρέμεινε ανεξάρτητο από την Αιθιοπική Ορθόδοξη Εκκλησία[3] ενώ ο Ρίτσαρντ Πάνκχερστ (Richard Pankhurst) δηλώνει, ότι εξακολουθούσε να εξαρτάται από την Αιθιοπική Ορθόδοξη Εκκλησία με κέντρο το Αξούμ.[4][Σημ. 5]

Σε κάθε περίπτωση, επιβιώνει ένα κεφάλαιο του αυτοκράτορα Ζαρά Γιακόμπ (Zara Yaqob),[Σημ. 6][5] το οποίο χορηγούσε εδάφη στο Ντεμπρέ Μπιζέν.[6]

Το μοναστήρι ήταν ένας από τους πολλούς οικισμούς που καταστράφηκαν τον 16ο αιώνα, από τους Οθωμανούς σε μια από τις εκστρατείες τους, για τη δημιουργία της επαρχίας του Χαμπές (Habesh).[7]

Όταν ο Αμπούνα Γιοχάνες ΙΔ (Abuna Yohannes XIV), ο οποίος ήρθε στην Αιθιοπία από το Κάιρο, για να υπηρετήσει ως επικεφαλής της Αιθιοπικής Εκκλησίας, κρατήθηκε στο Αρκίκο (Arqiqo), από την τοπική Naib,[Σημ. 7] για λύτρα. Ο ηγούμενος του Ντεμπρέ Μπιζέν, τον βοήθησε να δραπετεύσει.[8]

Σημειώσεις

Επεξεργασία
  1. Η Νεφασίτ (Τιγκρινιακά: ነፋሲት· Τιγκρίνια προφορά: [nɐfasit]), επίσης γνωστή ως Ταπά Νεφασίτ (Tappa Nefasit), είναι μια μικρή πόλη στην περιοχή της Βόρειας Ερυθράς Θάλασσας της Ερυθραίας. Η Μονή του Ντεμπρέ Μπιζέν, βρίσκεται στα βουνά πάνω από το Νεφασίτ.
  2. Η Γκέ'εζ (Ge'ez) (μεταγράφεται και ως Γκί'ιζ (Gi'iz), αναφέρεται επίσης από ορισμένους και ως «Αιθιοπική»), είναι μια αρχαία νότια σημιτική γλώσσα που δημιουργήθηκε στη βόρεια περιοχή της Αιθιοπίας και της Ερυθραίας στο Κέρας της Αφρικής. Αργότερα έγινε η επίσημη γλώσσα του Βασιλείου του Αξούμ και της Αυτοκρατορικής Αυλής της Αιθιοπίας.
  3. Οι Ewosṭatewos (επίσης Yōsṭātēwōs, από τον Ευστάθιο Ewosṭatewos [15 Ιουλίου 1273 - 15 Σεπτεμβρίου 1352], σύμφωνα με το Ιουλιανό ημερολόγιο), ήταν ένας σημαντικός θρησκευτικός ηγέτης της Αιθιοπικής Εκκλησίας. Ήταν ισχυρός συνήγορος για την Αιθιοπική μορφή παρατήρησης του Σαββάτου. Οι οπαδοί του, γνωστοί ως «ο Οίκος Ιουστάτεβος» (τα άτομα είναι γνωστά ως «Ιουστατεβίτες»), ήταν μια ιστορική δύναμη στην Αιθιοπική εκκλησία.
  4. Το γκαντλ (gadl) (Πληθυντικός: gadlat), είναι είδος Αιθιοπικής αγιογραφίας.
  5. Το Αξούμ (Τιγκρινιακά: Aq͡χ'sum, αμχαρικά: Αξούμ), είναι μια πόλη στο βόρειο τμήμα της Αιθιοπίας. Η πόλη έχει πληθυσμό 56.500 κατοίκους (2010) και διοικείται ως αστική wäräda. Η αρχική πρωτεύουσα του Βασιλείου του Αξούμ, είναι μία από τις αρχαιότερες συνεχώς κατοικημένες περιοχές στην Αφρική. Το Αξούμ ήταν μια ναυτική και εμπορική δύναμη, που κυβερνούσε την περιοχή από το 400 π.Χ. έως τον 10ο αιώνα. Το 1980, η UNESCO πρόσθεσε τους αρχαιολογικούς χώρους του Αξούμ, στην λίστα της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς, λόγω της ιστορικής αξίας τους.
  6. Ο Ζαρά Γιακόμπ (Zar'a Ya`qob ή Zara Yaqob) (Γκέ'εζ: zar'ā yā'iqōb «Σπόρος του Ιακώβ», σύγχρονο zer'a yā'iqōb) (1399 - 26 Αυγούστου 1468) ήταν nəgusä nägäst (19 ή 20η Ιουνίου 1434 - 1468) της Αιθιοπίας (όνομα ενθρόνισης Κωνσταντίνος Α (στα Γκέ'εζ: qʷastāntīnōs ή ο Κωνσταντίνος Α), μέλος της δυναστείας των Σολομωνιδών (Solomonic dynasty). Γεννήθηκε στο Τιλκ (Tilq), στην επαρχία του Φαταγκάρ (Fatagar) (τώρα μέρος της Περιφέρειας Ορόμια (Oromia), πλησίον του ποταμού Αουάς (Awash)), ο Ζαρά Γιακόμπ ήταν ο νεότερος γιoς του Νταβίτ Α (Dawit Ι) και της νεότερης βασίλισσάς του, Ίγκζι Κέμπρα (Igzi Kebra).
  7. Η λέξη Naib (Αραβικά: نائب), είναι τίτλος ευγενείας και ιστορικά έχει χρησιμοποιηθεί για να αναφερθεί σε οποιοδήποτε τοπικό ηγέτη σε ορισμένα μέρη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, τα διαδοχικά πρώιμα σύγχρονα Ιρανικά βασίλεια (Σαφαβίδες, κλπ.) και στον ανατολικό Καύκασο (π.χ. κατά τη διάρκεια του Καυκασιανού Ιμαμιτίου [Caucasian Imamate]).

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Laurie Bauer, 2007, The Linguistics Student’s Handbook, Edinburgh
  2. Pankhurst, Richard (1997). The Ethiopian Borderlands: Essays in Regional History from Ancient Times to the End of the 18th Century. Red Sea Press Press. σελ. 38. ISBN 0-932415-19-9. 
  3. Killion, Tom (1998). Historical Dictionary of Eritrea. The Scarecrow Press. ISBN 0-8108-3437-5. 
  4. Pankhurst, The Ethiopian Borderlands, p. 37
  5. Getachew Haile, "A Preliminary Investigation of the "Tomara Tesse't" of Emperor Zar'a Ya'eqob of Ethiopia" in Bulletin of the School of Oriental and African Studies, University of London, Vol. 43, no. 2 (1980), p. 210. The beginning of what Getachew Haile believes is the "Ṭomarä Tesbe't" states that he was crowned on 26 Sené (20 June), while a contemporary Stephanite writer ascribes a date of 25 Sené (19 June). Getachew Haile explains this discrepancy by suggesting that the ceremony lasted two days.
  6. G.W.B. Huntingford, The historical geography of Ethiopia from the first century AD to 1704, (Oxford University Press: 1989), p. 103
  7. Pankhurst, The Ethiopian Borderlands, p. 234
  8. Richard R.K. Pankhurst, The Ethiopian Royal Chronicles (Οξφόρδη: Addis Ababa, 1967), σελ. 125-9.