Ντμίταρ Μρνγιαβτσέβιτς
Ο Ντμίταρ, σερβικά κυριλλικά: Дмитар Мрњавчевић / Dmitar Mrnjavčević (1376 – 1407) από τον Οίκο των Μρνγιαβτσέβιτς, γνωστός στην επική ποίηση ως Ντμίταρ Κραλγιέβιτς (Дмитар Краљевић), δηλ. ο γιος τού βασιλιά (краљ/κραλ), ήταν Σέρβος ευγενής, που υπηρετούσε το βασίλειο της Ουγγαρίας. Ήταν γιος του Βουκάσιν βασιλιά της Σερβίας και αδελφός του Mάρκo και του Aντρίγιας πριγκίπων της Σερβίας. Είναι ένας χαρακτήρας της σερβικής επικής ποίησης.
| Ντμίταρ Μρνγιαβτσέβιτς | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Θάνατος | 1407 |
| Θρησκεία | Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Βουκάσιν Μρνιάβτσεβιτς |
| Αδέλφια | Πρίγκιπας Μάρκο Αντρίγιας Μρνγιαβτσέβιτς Ιβάνιτς Μρνιαβτσέβιτς Ολιβέρα Μρνιαβτσέβιτς |
Βιογραφία Επεξεργασία
Ο Ντμίταρ αναφέρεται σε έγγραφο του 1376/77 της εκκλησίας του Αγίου Δημητρίου κοντά στα Σκόπια (σημερινή Βόρεια Μακεδονία). [1] Οι τρεις αδερφοί Μρνιάβτσεβιτς είχαν καλές σχέσεις, μέχρι προκλήθηκε σύγκρουση, όταν ο Μάρκο συναντήθηκε με τον σουλτάνο Βαγιαζήτ Α΄ τον χειμώνα του 1393–94 και παρέμεινε πιστός σε αυτόν, ενώ ο Αντρίγιας και ο Ντμίταρ αρνήθηκαν να υπηρετήσουν τον σουλτάνο. Τα αδέλφια βρίσκοντο στη Ραγκούσα (Ντουμπρόβνικ) στα τέλη Ιουλίου 1394, παραλαμβάνοντας τον θησαυρό τού αποβιώσαντος πατέρα τους Βουκάσιν. Μετά τη μάχη του Ρόβιν, τα δύο αδέλφια χώρισαν τα χρήματα τού πατέρα τους. [2] Το 1399 και το 1400 ο Ντμίταρ ήταν στη Ραγκούσα, ως διπλωμάτης του βασιλιά της Ουγγαρίας. [1] Εμφανίστηκε ξανά τον Δεκέμβριο του 1402 και τον Μάρτιο του 1403 ως dominus Dmitrius, όταν έλαβε φόρο υποτέλειας στη Ραγκούσα από τον βασιλιά Σιγισμούνδο, με τον Ραφάελ Γκουτσέτιτς (γιο του Μάριν Γκουτσέτιτς) να τον εισπράττει για λογαριασμό του Ντμίταρ. [1] Στη συνέχεια ο Ντμίταρ πήγε να ζήσει στην Ουγγαρία, όπου εγκαταστάθηκε ανάμεσα στους Σέρβους πρόσφυγες. Υπηρέτησε στον ουγγρικό στρατό και είχε τον τίτλο του veliki župan (μεγάλου διοικητή, κυβερνήτη επαρχίας) του Ζαράντ, και διορίστηκε από τον βασιλιά διοικητής καστελάνος της πόλης Βιλάγκος (Șiria) από τον Σιγισμούνδο ήδη από το 1402 μέχρι το τέλος του. [1] Απεβίωσε μετά τις 30 Ιουνίου 1407 και πριν από το 1410, πιθανότατα κατά τη διάρκεια των αγώνων του 1409, στο πλευρό του Στέφανου δεσπότη της Σερβίας, εναντίον τού αδελφού του Βουκ και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Διατηρούσε καλές σχέσεις με την Ουγγαρία και τους Ραγκούσιους, ιδιαίτερα με την οικογένεια Γκουτσέτιτς. [1]
Βιβλιογραφικές αναφορές Επεξεργασία
Πηγές Επεξεργασία
- Fostikov, A. (2002). «About Dmitar Kraljević». Историјски часопис (49): 47–65. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2018-03-24. https://web.archive.org/web/20180324160323/http://www.iib.ac.rs/docs/IstorijskiCasopis49(2002).pdf. Ανακτήθηκε στις 2015-11-14.
- Popović, Dušan J. (1957). Srbi u Vojvodini (1): Od najstarijih vremena do Karlovačkog mira 1699. Matica srpska. σελ. 151.