Ξίλια
Ξιλία (αλβανικά: Këshilla Κασίλα, κυριολεκτική μετάφραση: "Συμβούλιο") ονομάζοταν η δωσίλογη αλβανική διοίκηση στην Θεσπρωτία, κατά την διάρκεια της κατοχής της Ελλάδας από τον Άξονα (1941-1944). Δημιουργήθηκε κατά τη διάρκεια της ιταλικής κατοχής της Θεσπρωτίας με στόχο την προσάρτηση της περιοχής σε ένα διευρυμένο αλβανικό κράτος. Μετά την συνθηκολόγηση της Ιταλίας, η Ξιλία συνέχισε τις δραστηριότητες του υπό τη γερμανική κατοχή της περιοχής, μέχρι την ήττα των Δυνάμεις του Άξονα και το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.[1] Η πρωτοβουλία για την ίδρυση της Ξιλίας ελήφθη από την Τσάμικη οικογένεια Ντίνο, ιδίως από τα αδέλφια Νούρι και Μαζάρ Ντίνο. Η Ξιλία υποστηρίχθηκε από την πλειοψηφία των Τσάμηδων, οι οποίοι συνεργάστηκαν με τον Άξονα.[2][3][4] Η πολιτική της εθνοκάθαρσης που διέπραττε η Ξιλία και άλλες παραστρατιωτικές οργανώσεις υπό την ηγεσία της οικογένειας Ντίνο οδήγησαν στην εκδίωξη του μεγαλύτερου μέρους των Μουσουλμάνων Τσάμηδων από την Ελλάδα από το ΕΔΕΣ. Ένα μικρό μέρος των μουσουλμάνων Τσάμηδων δεν απελάθηκε, καθώς δεν τάχθηκαν υπέρ της Ξιλίας.[5][6]
Παρασκήνιο Επεξεργασία
Μετά την ιταλική εισβολή στην Αλβανία, το Βασίλειο της Αλβανίας έγινε προτεκτοράτο του Βασιλείου της Ιταλίας. Οι Ιταλοί, ειδικά ο κυβερνήτης Φραντσέσκο Ζακομόνι, εκμεταλλεύτηκε τους Τσάμηδες ως μέσο για να αυξηθεί η δημοτικότητα των Ιταλών στους Αλβανούς.[7] Ο Ζακομόνι χρησιμοποίησε την δολοφονία του αλβανού ηγέτη Νταούτ Χότζα (του οποίου το αποκεφαλισμένο πτώμα βρέθηκε κοντά στην Βρίνα τον Ιούνιο του 1940) ως τελική δικαιολογία για την έναρξη του ελληνοϊταλικού πολέμου. Η ελεγχόμενη από τους Ιταλούς κυβέρνηση στα Τίρανα υποστήριξε ότι ο Χότζα δολοφονήθηκε από Έλληνες πράκτορες. Ο Χότζα ήταν στρατιωτικός ηγέτης του αγώνα των Τσάμηδων κατά την διάρκεια του μεσοπολέμου, οδηγώντας στον χαρακτηρισμό του ως ληστή από την ελληνική κυβέρνηση.[8]
Ίδρυση της οργάνωσης Επεξεργασία
Τον Οκτώβριο του 1940, οι ελληνικές αρχές αφόπλισαν 1.800 τσάμηδες κληρωτούς και τους έβαλαν να δουλεύουν στο οδικό δίκτυο. Τον Νοέμβριο του 1940, μετά την ιταλική επίθεση, απέλασαν όλους του άρρενες Αλβανούς που δεν κλήθηκαν να πολεμήσουν και τους απέλασαν σε στρατόπεδα ή τους εξόρισαν σε νησιά.[9] Υπό αυτές τις συνθήκες, όταν η Ιταλία κατάφερε να κατακτήσει την Ελλάδα μετά την γερμανική εισβολή, εκατοντάδες Τσάμηδες ίδρυσαν μια τοπική διοίκηση, την Ξιλία, το 1942. Αυτές οι ένοπλες ομάδες συνεργάστηκαν με γερμανικές δυνάμεις για το κάψιμο ελληνικών χωριών. Ωστόσο οι τοπικοί μπέηδες και ο τοπικός μουφτής δεν υποστήριζαν τέτοιες πράξεις.[1] Το 1943, η οργάνωση αυτή απέκτησε δικές της ένοπλες δυνάμεις και χωροφυλακή.
Αν και οι Ιταλοί ήθελαν να προσαρτήσουν την Τσαμουριά στο αλβανικό κράτος,[7] οι Γερμανοί άσκησαν βέτο στην ιταλική πρόταση. Ο Τζεμίλ Ντίνο διορίστηκε ύπατος αρμοστής στην περιοχή αλλά είχε περιορισμένες εξουσίες. Για όλη τη διάρκεια της κατοχής, η περιοχή παρέμεινε υπό τον άμεσο έλεγχο των στρατιωτικών αρχών με έδρα την Αθήνα.
Δείτε επίσης Επεξεργασία
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 Kretsi, Georgia.The Secret Past of the Greek-Albanian Borderlands. Cham Muslim Albanians: Perspectives on a Conflict "Albanian political administration called ‘Këshilla’ was founded in 1942, and after 1943 it was completed with its own armed forces as well as a gendarmerie".
- ↑ Γκότοβος, Αθανάσιος (2013). Ετερότητα και σύγκρουση: ταυτότητες στην κατοχική Θεσπρωτία και ο ρόλος της Μουσουλμανικής μειονότητας. University of Ioannina, Dodoni Journal. σελίδες 44, 66. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Φεβρουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2020.
Εφοδιασμένος με γερμανικές πιστοποιήσεις, όμως, δεν ήταν μόνο ο Nuri Dino, αλλά και ο αδελφός του Mazar, ο οποίος έχει έδρα την Παραμυθιά, είναι πρόεδρος της «Ξίλια» και διοικητής του λόχου των Αλβανών της «Τσαμουριάς»..Η τραγωδία, όμως, της υπόθεσης αυτής δεν βρίσκεται στην αυτοκαταστροφική πορεία της ηγεσίας των μουσουλμάνων Τσάμηδων της Θεσπρωτίας, ... παγίδευσε το σύνολο σχεδόν των ομοεθνών της να συμμετάσχουν στην υλοποίηση της αλβανικής μεγάλης ιδέας, να υπολογίσουν σε λάθος σύμμαχο για την πραγμάτωση της ένωσης της Θεσπρωτίας με την Αλβανία
- ↑ Meyer, Hermann Frank (2008). Blutiges Edelweiß: Die 1. Gebirgs-division im zweiten Weltkrieg [Bloodstained Edelweiss. The 1st Mountain-Division in WWII] (στα German). Ch. Links Verlag. σελ. 705. ISBN 978-3-86153-447-1.
- ↑ Russell King, Nicola Mai, Stephanie Schwandner-Sievers, The New Albanian Migration, Sussex Academic Press, 2005, (ISBN 9781903900789), p. 67.
- ↑ name="Mazower">Mazower, Mark. After The War Was Over: Reconstructing the Family, Nation and State in Greece, 1943-1960. Princeton University Press, 2000, (ISBN 0-691-05842-3), pp. 25-26.
- ↑ Γκότοβος, Αθανάσιος (2013). Ετερότητα και σύγκρουση: ταυτότητες στην κατοχική Θεσπρωτία και ο ρόλος της Μουσουλμανικής μειονότητας. University of Ioannina, Dodoni Journal. σελίδες 65–66. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Φεβρουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2020.
Η εκκένωση του συνόλου σχεδόν του μουσουλμανικού πληθυσμού της Θεσπρωτίας - με εξαίρεση τους λίγους μουσουλμάνους μαχητές που ήταν ενταγμένο στο αντάρτικο του ΕΔΕΣ κυρίως από το χωριό Κόντρα της Γκρόπας ήταν, ίσως, μια από τις λίγες ρεαλιστικές αποφάσεις που πήρε ο Nuri Dino
- ↑ 7,0 7,1 Fischer, Bernd Jürgen (1999). Albania at War, 1939-1945. C. Hurst & Co. Publishers. σελίδες 75–76. ISBN 978-1-85065-531-2.
- ↑ Vickers, Miranda. The Cham Issue - Albanian National & Property Claims in Greece. Paper prepared for the British MoD, Defence Academy, 2002.(ISBN 1-903584-76-0).
- ↑ Mazower, Mark. After The War Was Over: Reconstructing the Family, Nation and State in Greece, 1943-1960. Princeton University Press, 2000, (ISBN 0-691-05842-3)ISBN 0-691-05842-3, pp. 25-26.
Περαιτέρω ανάγνωση Επεξεργασία
- Baltsiotis, Lambros (2011). «The Muslim Chams of Northwestern Greece: The grounds for the expulsion of a "non-existent" minority community». European Journal of Turkish Studies. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2015.
- Elsie, Robert & Bejtullah Destani (2013). The Cham Albanians of Greece. A Documentary History. IB Tauris. ISBN 9781780760001. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2015.
- Kretsi, Georgia (2002). «The Secret Past of the Greek-Albanian Borderlands. Cham Muslim Albanians: Perspectives on a Conflict over Historical Accountability and Current Rights». Ethnologia Balkanica. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2015.