Οικογένεια Παρτετσιπάτσιο

ευγενής οικογένεια

Η Οικογένεια Παρτετσιπάτσιο ήταν μια από τις πρώτες οικογένειες που κυβέρνησαν την Δημοκρατία της Βενετίας με 7 δόγηδες τον 9ο - 10ο αιώνα, τα πρώτα χρόνια που ανεξαρτητοποιήθηκε από την Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Η Οικογένεια καταγόταν από την Ηράκλεια και ήταν απόγονοι των πρώτων οικιστών της νήσου Ριάλτο (Βενετία)|Ριάλτο. Η Οικογένεια Παρτετσιπάτσιο είχε καθοριστικό ρόλο στην δημιουργία της σύγχρονης Βενετίας, το Ριάλτο, οικοδόμησε τις γέφυρες, τα κανάλια, τις περισσότερες εκκλησίες και την σύγχρονη Βασιλική του Αγίου Μάρκου.

Οι Δόγηδες

Επεξεργασία
 
Τα σύμβολα του Άντζελο Παρτετσιπάτσιο
  • Ανιέλλο Παρτετσιπάτσιο, Δόγης της Βενετίας (811 - 827) και ο πρώτος Δόγης της Οικογένειας. Ανέτρεψε τον προηγούμενο δόγη Ομπελέριο και υποστήριξε την άμυνα της Βενετίας όταν επιτέθηκε στην πόλη ο γιος του Καρλομάγνου Πεπίνος της Ιταλίας. Ο Ανιέλλο Παρτετσιπάτσιο, οικοδόμησε την σύγχρονη πόλη με τα κανάλια και τις γέφυρες πάνω στα νησιά, επίκεντρο της πόλης ήταν η νήσος Ριάλτο (Βενετία)|Ριάλτο. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του βρέθηκε στο επίκεντρο οικογενειακών συγκρούσεων αλλά τον διαδέχθηκε τελικά ο μεγαλύτερος γιος του Τζουστινιάνο.
  • Τζουστινιάνο Παρτετσιπάτσιο, Δόγης της Βενετίας (827 - 829), μεγαλύτερος γιος και διάδοχος του Ανιέλλο Παρτετσιπάτσιο, έστειλε εξορία στην Κωνσταντινούπολη τον μικρότερο αδελφό του Τζοβάνι που επιχείρησε να γίνει διάδοχος του πατέρα του. Η παράδοση λέει ότι ο Τζουστινιάνο μετέφερε τα οστά του Ευαγγελιστή Μάρκου από την Αλεξάνδρεια στην Βενετία, οι Βενετοί έμποροι δωροδόκησαν τους φύλακες και μετέφεραν τα οστά μέσα σε χοιρινό κρέας. Ο Τζουστινιάνο ξεκίνησε να κτίζει την Βασιλική του Αγίου Μάρκου για να τοποθετήσει τα οστά του Ευαγγελιστή.[1] Πριν τον θάνατο του ανακάλεσε από την εξορία στην Κωνσταντινούπολη τον αδελφό του Τζιοβάνι να τον διαδεχτεί επειδή δεν είχε ο ίδιος γιους, του έθεσε σαν όρο να ολοκληρώσει την Βασιλική του Αγίου Μάρκου.
  • Τζοβάννι Α΄ Παρτετσιπάτσιο, Δόγης της Βενετίας (829 - 836), μικρότερος γιος του Ανιέλλο Παρτετσιπάτσιο, διάδοχος του αδελφού του Τζουστινιάνο. Ο Τζοβάννι ολοκλήρωσε την Βασιλική του Αγίου Μάρκου και ανατράπηκε από την αυταρχική του διακυβέρνηση.
  • Όρσο Α΄ Παρτετσιπάτσιο, Δόγης της Βενετίας (864 - 881), εγγονός πιθανότατα του Τζουστινιάνο Παρτετσιπάτσιο. Ο Όρσο Α΄ προχώρησε σε σημαντικές διοικηκές μεταρρυθμίσεις όπως την εκλογή δικαστών για να ελέγχουν την απεριόριστη εξουσία των δόγηδων και των των πατριαρχών της Ακυληία και του Γκράντο, δημιούργησε επίσης 5 νέες επισκοπές.[2]
  • Τζοβάννι Β΄ Παρτετσιπάτσιο, Δόγης της Βενετίας (881 - 887), γιος και διάδοχος του Όρσο Α΄ Παρτετσιπάτσιο. Προσπάθησε να εγκαταστήσει κληρονομική μοναρχία με τα αδέλφια του και ανατράπηκε από τον Πιέτρο Α΄ Καντιάνο.
  • Όρσο Β΄ Παρτετσιπάτσιο, Δόγης της Βενετίας (912 - 932), εγγονός του Μπαντοάριο Παρτετσιπάτσιο, μικρότερου γιου του Όρσο Α΄ Παρτετσιπάτσιο. Πήρε από την Βυζαντινή Αυτοκρατορία τον τίτλο του "Πρωτοσπαθάριου" και ίδρυσε το πρώτο νομισματοκοπείο στην Βενετία.
  • Πιέτρο Παρτεσιπάτσιο, Δόγης της Βενετίας (939 - 942), γιος του Όρσο Β΄ Παρτετσιπάτσιο.

Γενεαλογικό δέντρο της Οικογένειας Παρτετσιπάτσιο

Επεξεργασία
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ανιέλλο Παρτετσιπάτσιο
Δόγης της Βενετίας
811 - 827
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Τζουστινιάνο Παρτετσιπάτσιο
Δόγης της Βενετίας
827 - 829
 
Τζοβάννι Α΄ Παρτετσιπάτσιο
Δόγης της Βενετίας
829 - 836
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ανιέλλο Β΄ Παρτετσιπάτσιο
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Όρσο Α΄ Παρτετσιπάτσιο
Δόγης της Βενετίας
864 - 881
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Τζοβάννι Β΄ Παρτετσιπάτσιο
Δόγης της Βενετίας
881 - 887
 
Πιέτρο Παρτετσιπάτσιο
 
Όρσο Παρτεσιπάτσιο
 
Μπαντοάριο Παρτετσιπάτσιο
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Όρσο Β΄ Παρτετσιπάτσιο
Δόγης της Βενετίας
912 - 932
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Πιέτρο Παρτετσιπάτσιο
Δόγης της Βενετίας
939 - 942

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2018. 
  2. Donald M. Nicol, Byzantium and Venice: A Study in diplomatic and cultural relations (Cambridge: University Press, 1988), p. 35
  • Donald M. Nicol, Byzantium and Venice: A Study in diplomatic and cultural relations (Cambridge: University Press, 1988)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία