Οι Άθλιοι (ταινία, 2012)
Οι Άθλιοι (αγγλικά: Les Misérables) είναι βρετανικό δραματικό μιούζικαλ παραγωγής 2012. Η ταινία είναι βασισμένη στο ομότιτλο μιούζικαλ των Αλέν Μπουντίλ, Κλωντ-Μισέλ Σόνμπεργκ και Χέρμπερτ Κρέτζμερ, το οποίο με τη σειρά του βασίζεται στο μυθιστόρημα Οι Άθλιοι του Βίκτορα Ουγκώ.[4] Τη σκηνοθεσία ανέλαβε ο Τομ Χούπερ και το σενάριο έγραψε ο Γουίλιαμ Νίκολσον. Πρωταγωνιστούν οι Χιου Τζάκμαν, Ράσελ Κρόου, Αν Χάθαγουεϊ, Αμάντα Σάιφρεντ, Σάσα Μπαρόν Κόεν, Ελένα Μπόναμ Κάρτερ, Σαμάνθα Μπαρκς, Έντι Ρέντμεϊν και Άαρον Τβέιτ. Η ταινία διηγείται την ιστορία του Γιάννη Αγιάννη, ενός πρώην φυλακισμένου που γίνεται δήμαρχος μιας πόλης της Γαλλίας. Ο Αγιάννης παίρνει υπό την προστασία του την Τιτίκα, τη νόθο κόρη της Φαντίνα και πρέπει να αποφύγει τη σύλληψη από τον Ιαβέρη, επιθεωρητή της αστυνομίας.
Οι Άθλιοι | |
---|---|
Σκηνοθεσία | Τομ Χούπερ |
Παραγωγή | Universal Pictures |
Σενάριο | Γουίλιαμ Νίκολσον (σενάριο) Βίκτωρ Ουγκώ (μυθιστόρημα) Αλέν Μπουντίλ Κλοντ-Μισέλ Σόνμπεργκ Χέρμπερτ Κρέτζμερ (μιούζικαλ) |
Βασισμένο σε | Les Misérables και Οι Άθλιοι |
Πρωταγωνιστές | Χιου Τζάκμαν Ράσελ Κρόου Αν Χάθαγουεϊ Αμάντα Σάιφρεντ |
Μουσική | Κλοντ-Μισέλ Σόνμπεργκ |
Τραγούδι | Claude-Michel Schönberg |
Φωτογραφία | Ντάνι Κοέν |
Μοντάζ | Μέλανι Όλιβερ και Κρις Ντίκενς |
Εταιρεία παραγωγής | Working Title Films, Relativity Media και Universal Studios[1] |
Διανομή | Melbourne, UIP-Dunafilm[2], Netflix και iTunes |
Πρώτη προβολή | 25 Δεκεμβρίου 2012 11 Ιανουαρίου 2013 13 Φεβρουαρίου 2013 14 Φεβρουαρίου 2013 MEGA CHANNEL. |
Διάρκεια | 157 λεπτά |
Προέλευση | Ηνωμένο Βασίλειο[3] και Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής[3] |
Γλώσσα | αγγλικά |
Ακαθάριστα έσοδα | $441,8 million |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα ( ) |
Η ταινία κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους των Ηνωμένων Πολιτειών στις 25 Δεκεμβρίου 2012 και στο Ηνωμένο Βασίλειο στις 11 Ιανουαρίου 2013. Απέσπασε εξαιρετικά σχόλια από τους κριτικούς[5] και έγινε μεγάλη εισπρακτική επιτυχία αποφέροντας 442,2 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως.[6] Απέσπασε 8 υποψηφιότητες για Όσκαρ, μεταξύ των οποίων στις κατηγορίες Καλύτερης Ταινίας και Α' Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του Χιου Τζάκμαν.[7] Βραβεύτηκε με τρεις Χρυσές Σφαίρες Καλύτερης Ταινίας - Κωμωδία/Μιούζικαλ, Α' Ανδρικού Ρόλου - Κωμωδία/Μιούζικαλ και Β' Γυναικείου Ρόλου για τους Τζάκμαν και Χάθαγουεϊ αντίστοιχα.[8] Η Χάθαγουεϊ κέρδισε επίσης το Όσκαρ Β' Γυναικείου Ρόλου.
Πλοκή
ΕπεξεργασίαΤο 1815, ο κατάδικος Γιάννης Αγιάννης βγαίνει με αναστολή από το δεσμοφύλακα Ιαβέρη αφού εξέτισε την ποινή του για δεκαεννιά χρόνια. Ο Επίσκοπος του Ντιν του προσφέρει φαγητό και στέγη, αλλά ο Αγιάννης κλέβει όλα τα ασημικά κατά τη διάρκεια της νύχτας. Συλλαμβάνεται από τις αρχές, αλλά ο Επίσκοπος λέει ότι του έδωσε τα ασημικά ως δώρο, επιτρέποντας στις αρχές να τον αφήσουν ελεύθερο. Συγκινημένος από τη γενναιοδωρία του Επισκόπου, ο Αγιάννης σπάει την αναστολή του και ορκίζεται να χτίσει μια καινούρια ζωή με νέα ταυτότητα. Ο Ιαβέρης ορκίζεται να φέρει τον δραπέτη στη δικαιοσύνη.
Οχτώ χρόνια αργότερα, ο Αγιάννης έχει γίνει εργοστασιάρχης και δήμαρχος της πόλης Μοντρέιγ. Η Φαντίνα, μία από τις εργάτριες, αποκαλύπτεται ότι στέλνει χρήματα στη νόθο κόρη της, Τιτίκα, η οποία ζει με το ζεύγος Θερναδιέρου και την κόρη τους Επονίνη, με αποτέλεσμα ο επιστάτης να την απολύσει. Σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να στηρίξει την κόρη της, η Φαντίνα γίνεται πόρνη. Συλλαμβάνεται από τον Ιαβέρη αφού επιτίθεται σε έναν άνδρα που τη χτύπησε αλλά τη σώζει ο Αγιάννης, ο οποίος τη βάζει σε νοσοκομείο. Αργότερα, ο Αγιάννης μαθαίνει ότι ένας άνδρας που θεωρείται ότι είναι αυτός έχει συλληφθεί. Χωρίς να μπορεί να καταδικάσει έναν αθώο άνθρωπο, ο Αγιάννης αποκαλύπτει την ταυτότητά του στο δικαστήριο πριν φύγει για το νοσοκομείο. Εκεί υπόσχεται στην ετοιμοθάνατη Φαντίνα ότι θα φροντίσει την κόρη της. Αφού δραπετεύει από τον Ιαβέρη, ο Αγιάννης βρίσκει την Τιτίκα και πληρώνει τους Θερναδιέρους να του επιτρέψουν να την πάρει μαζί του και υπόσχεται ότι θα της φέρεται σαν να είναι ο πατέρας της.
Εννέα χρόνια αργότερα, ο Ζαν Μαξιμίλιαν Λαμάρκ, ο μόνος κυβερνητικός επίσημος συμπαθής προς τους φτωχούς, κοντεύει να πεθάνει. Οι φοιτητές Μάριος Πομερσί και Ενζολωράς μαζί με τον Γαβριά συζητούν για επανάσταση. Ο Μάριος αργότερα βλέπει την Τιτίκα, τώρα μια νέα γυναίκα και αμέσως την ερωτεύεται. Εν τω μεταξύ, ο Αγιάννης αρνείται να της πει την αλήθεια για το παρελθόν του και τη μητέρα της.
Σε μια καφετέρια, ο Ενζολωράς οργανώνει μια ομάδα με ιδεαλιστές φοιτητές καθώς ανακοινώνεται ο θάνατος του Λαμάρκ. Εν τω μεταξύ, η Επονίνη, τώρα φίλη του Μάριου, τον οδηγεί στην Τιτίκα όπου οι δυο τους ομολογούν τον έρωτά τους ο ένας για τον άλλο. Η Επονίνη, συνειδητοποιώντας ότι ο κρυφός έρωτάς της για τον Μάριο δεν θα βρει ποτέ ανταπόκριση, παίρνει μέρος στην επανάσταση. Αργότερα, μια οργανωμένη ληστεία στο σπίτι του Αγιάννη, τον κάνει να πιστέψει ότι ο Ιαβέρης τον ανακάλυψε, με αποτέλεσμα να το σκάσει μαζί με την Τιτίκα. Καθώς φεύγουν ο Ενζολωράς ξεσηκώνει τους Παριζιάνους να επαναστατήσουν και ο Μάριος στέλνει ένα αποχαιρετιστήριο γράμμα στην Τιτίκα. Την επόμενη μέρα, οι μαθητές διακόπτουν την κηδεία του Λαμάρκ και ξεκινούν την επανάσταση. Ο Ιαβέρης παριστάνει τον επαναστάτη για να τους κατασκοπεύσει αλλά γρήγορα τον ανακαλύπτει ο Γαβριάς και τον συλλαμβάνει. Στη μάχη που ακολουθεί, η Επονίνη σώζει τη ζωή του Μάριου εις βάρος της δικής της και του ομολογεί τον έρωτά της καθώς πεθαίνει. Ο Αγιάννης παίρνει στα χέρια του το γράμμα του Μάριου και πηγαίνει να τον προστατέψει. Αφού σώζει τον Ενζολωρά, του επιτρέπεται να εκτελέσει τον Ιαβέρη. Ωστόσο, όταν μένουν οι δυο τους, ο Αγιάννης ελευθερώνει τον Ιαβέρη, λέγοντάς του να τρέξει.
Με τους Παριζιάνους να λαμβάνουν μέρος στην επανάσταση, οι μαθητές είναι αποφασισμένοι να παλέψουν μέχρι θανάτου. Όλοι σκοτώνονται εκτός από το Μάριο, ο οποίος σώζεται από τον Αγιάννη όταν αυτός σέρνει το αναίσθητο σώμα του στους υπονόμους. Στην έξοδο του υπονόμου, ο Αγιάννης κουβαλώντας το Μάριο, βλέπει μπροστά του τον Ιαβέρη. Ο Ιαβέρης απειλεί να πυροβολήσει τον Αγιάννη αν αρνηθεί να παραδοθεί αλλά ο Αγιάννης τον αγνοεί. Αδύναμος να συμφιλιώσει τη σύγκρουση μεταξύ του κοινωνικού και του ηθικού καθήκοντός του, ο Ιαβέρης αυτοκτονεί.
Αργότερα, ο Μάριος θρηνεί για τους φίλους του αλλά η Τιτίκα τον παρηγορεί. Αποκαλύπτοντας το παρελθόν του στο Μάριο, ο Αγιάννης του λέει ότι πρέπει να φύγει επειδή η παρουσία του αποτελεί κίνδυνο για την Τιτίκα και κάνει το Μάριο να του υποσχεθεί να μην της πει ποτέ την αλήθεια. Ο Μάριος παντρεύεται με την Τιτίκα. Οι Θερναδιέροι πηγαίνουν στη δεξίωση και αποκαλύπτουν ότι είδαν τον Αγιάννη να κουβαλά ένα πτώμα στους υπονόμους. Ο Θερναδιέρος δείχνει στον Μάριο το δαχτυλίδι που έκλεψε ως "απόδειξη". Αναγνωρίζοντας το δαχτυλίδι, ο Μάριος συνειδητοποιεί ότι ο Αγιάννης του έσωσε τη ζωή. Τότε, μαζί με την Τιτίκα, φεύγουν να τον βρουν.
Ενώ ο Αγιάννης κάθεται ετοιμοθάνατος σε ένα τοπικό μοναστήρι, αντιλαμβάνεται το πνεύμα της Φαντίνα η οποία εμφανίζεται για τον πάει στον Παράδεισο. Η Τιτίκα και ο Μάριος τον αποχαιρετούν. Ο Αγιάννης ομολογεί στην Τιτίκα το παρελθόν του και ενώνεται με τα πνεύματα της Φαντίνας, του Επισκόπου, της Επονίνης, του Γαβριά και των άλλων επαναστατών.
Ηθοποιοί και Χαρακτήρες
Επεξεργασία- Χιου Τζάκμαν στο ρόλο του Γιάννη Αγιάννη
- Ράσελ Κρόου στο ρόλο του Επιθεωρητή Ιαβέρη
- Αν Χάθαγουεϊ στο ρόλο της Φαντίνας
- Αμάντα Σάιφρεντ στο ρόλο της Τιτίκας
- Έντι Ρέντμεϊν στο ρόλο του Μάριου Πομερσί
- Άαρον Τβέιτ στο ρόλο του Ενζολωρά
- Σαμάνθα Μπαρκς στο ρόλο της Επονίνης
- Σάσα Μπαρόν Κοέν στο ρόλο του Θεναρδιέρου
- Ελένα Μπόναμ Κάρτερ στο ρόλο της Κυρίας Θεναρδιέρου
- Ντάνιελ Χάτλστοουν στο ρόλο του Γαβριά
Παραγωγή
ΕπεξεργασίαΑνάπτυξη
ΕπεξεργασίαΤο 1988, ο Άλαν Πάρκερ θεωρήθηκε πιθανός να σκηνοθετήσει την κινηματογραφική προσαρμογή του μιούζικαλ Οι Άθλιοι. Ωστόσο το 1991, ο Μπρους Μπέρσφορντ υπέγραψε να τη σκηνοθετήσει.[9] Το 1992, ο παραγωγός Κάμερον Μάκιντος ανακοίνωσε ότι την παραγωγή της ταινίας θα κάνει η Tri-Star Pictures.[10] Ωστόσο, το πρότζεκτ δεν υλοποιήθηκε και παρέμεινε στο στάδιο της ανάπτυξης για χρόνια. Το 2005, ο Μάκιντος επιβεβαίωσε ότι αναζωπυρώθηκε το ενδιαφέρον για την κινηματογραφική μεταφορά του μιούζικαλ. Ο Μάκιντος είπε ότι ήθελε την ταινία να τη σκηνοθετήσει κάποιος με όραμα.[11] Το Μάρτιο του 2011, ο σκηνοθέτης Τομ Χούπερ μπήκε σε διαπραγματεύσεις για να σκηνοθετήσει την ταινία σε σενάριο του Γουίλιαμ Νίκολσον και σε παραγωγή του Κάμερον Μάκιντος.[12] Τον Ιούνιο του 2011, η εταιρία Working Title Films και ο Μάκιντος ξεκίνησαν την παραγωγή με τα γυρίσματα της ταινίας να ξεκινάνε το 2012.[13] Τον ίδιο μήνα, ο Χιου Τζάκμαν άρχισε διαπραγματεύσεις για να πρωταγωνιστήσει υποδυόμενος τον Γιάννη Αγιάννη και ο Πολ Μπέτανι τον Ιαβέρη.[14][15]
Κάστινγκ
ΕπεξεργασίαΤον Σεπτέμβριο του 2011, ο Τζάκμαν πήρε το ρόλο του Γιάννη Αγιάννη και ο Ράσελ Κρόου το ρόλο του Ιαβέρη.[16] Τον επόμενο μήνα ο Μάκιντος επιβεβαίωσε ότι το ρόλο της Φαντίνα θα υποδυθεί η Αν Χάθαγουεϊ.[17] Το Νοέμβριο του 2011, ο Έντι Ρέντμεϊν πήρε το ρόλο του Μάριο Πομερσί.[18] Επίσης ανακοινώθηκε υποψήφιες για το ρόλο της Επονίνης είναι οι Λία Μισέλ, Τέιλορ Σουίφτ, Σκάρλετ Τζοχάνσον και Έβαν Ρέιτσελ Γουντ.[19] Λίγο καιρό αργότερα, στο Σάσα Μπαρόν Κόεν δόθηκε ο ρόλος του Θερναδιέρο.[20] Τον Ιανουάριο του 2012, προτάθηκε στην Αμάντα Σάιφρεντ ο ρόλος της Τιτίκα[21] και στην Τέιλορ Σουίφτ ο ρόλος της Επονίνης.[22][23] Ωστόσο, η Σουίφτ αποκάλυψε ότι ποτέ δεν της έγινε επίσημα πρόταση.[24][25] Μέρες αργότερα επιβεβαιώθηκε ότι την Τιτίκα θα υποδυθεί η Σάιφρεντ και η Ελένα Μπόναμ Κάρτερ την Κυρία Θερναδιέρο.[26]
Box office
ΕπεξεργασίαΜε προϋπολογισμό 61.000.000 δολάρια[6], η ταινία Οι Άθλιοι έκανε άνοιγμα τριημέρου στην 3η θέση με 27,2 εκατομμύρια δολάρια.[6] Οι συνολικές εισπράξεις στο αμερικανικό box office έφτασαν τα 148,8 εκατομμύρια δολάρια ενώ στον υπόλοιπο κόσμο συγκέντρωσε 293,4 εκατομμύρια δολάρια.[6] Παγκοσμίως απέφερε 442,9 εκατομμύρια δολάρια.[6]
Βραβεία & Υποψηφιότητες
ΕπεξεργασίαΒραβείο | Κατηγορία | Υποψήφιος | Αποτέλεσμα |
---|---|---|---|
Όσκαρ[7] | Καλύτερη Ταινία | Υποψηφιότητα | |
Α' Ανδρικού Ρόλου | Χιου Τζάκμαν | Υποψηφιότητα | |
Β' Γυναικείου Ρόλου | Αν Χάθαγουεϊ | Νίκη | |
Ήχος | Άντι Νέλσον, Μαρκ Πάτερσον | Νίκη | |
Σχεδιασμός Παραγωγής | Ιβ Στιούαρτ & Άννα Λιντς-Ρόμπινσον | Υποψηφιότητα | |
Σχεδιασμός Κοστουμιών | Πάκο Ντελγκάντο | Υποψηφιότητα | |
Μακιγιάζ & Κομμώσεις | Λίζα Γουέστκοτ & Τζούλι Ντάρτνελ | Νίκη | |
Τραγούδι (Suddenly) | Κλοντ-Μισέλ Σόνμπεργκ, Χέρμπερτ Κρέτζμερ & Αλέν Μπουμπλίλ | Υποψηφιότητα | |
Χρυσές Σφαίρες[8] | Καλύτερη Ταινία - Κωμωδία/Μιούζικαλ | Νίκη | |
Α' Ανδρικού Ρόλου - Κωμωδία/Μιούζικαλ | Χιου Τζάκμαν | Νίκη | |
Β' Γυναικείου Ρόλου | Αν Χάθαγουεϊ | Νίκη | |
Τραγούδι (Suddenly) | Κλοντ-Μισέλ Σόνμπεργκ, Χέρμπερτ Κρέτζμερ & Αλέν Μπουμπλίλ | Υποψηφιότητα | |
Screen Actors Guild Awards[27] | Καλύτερη Ανδρική Ερμηνεία σε Πρωταγωνιστικό Ρόλο | Χιου Τζάκμαν | Υποψηφιότητα |
Καλύτερη Γυναικεία Ερμηνεία σε Δευτεραγωνιστικό Ρόλο | Αν Χάθαγουεϊ | Νίκη | |
Καλύτερη Ερμηνεία από Καστ | Υποψηφιότητα | ||
Καλύτερη Ερμηνεία από Κασκαντέρ | Υποψηφιότητα | ||
BAFTA[28] | Καλύτερη Ταινία | Υποψηφιότητα | |
Α' Ανδρικού Ρόλου | Χιου Τζάκμαν | Υποψηφιότητα | |
Β' Γυναικείου Ρόλου | Αν Χάθαγουεϊ | Νίκη | |
Καλύτερη Βρετανική Ταινία | Υποψηφιότητα | ||
Φωτογραφία | Ντάνι Κόεν | Υποψηφιότητα | |
Ήχος | Σάιμον Χέιζ, Άντι Νέλσον, Μαρκ Πάτερσον, Τζόναθαν Άλεν, Λι Γουάλπολ & Τζον Γουόρχερστ | Νίκη | |
Σχεδιασμός Παραγωγής | Ιβ Στιούαρτ & Άννα Λιντς-Ρόμπινσον | Νίκη | |
Σχεδιασμός Κοστουμιών | Πάκο Ντελγκάντο | Υποψηφιότητα | |
Μακιγιάζ & Κομμώσεις | Λίζα Γουέστκοτ | Νίκη |
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ web
.archive .org /web /20131015071611 /http: //www .universalpicturesawards .com /assets /lesmis /pdf /LESMISProductionNotes .pdf. - ↑ nmhh
.hu /dokumentum /198182 /terjesztett _filmalkotasok _art _filmek _nyilvantartasa .xlsx. - ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά) Academy Awards Database. 4550. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ Dave Karger (19 Αυγούστου 2012). «Les Misérables (2012)». Entertainment Weekly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2012.
- ↑ «Οι Άθλιοι στο Rotten Tomatoes». Rotten Tomatoes. Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2013.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 «Οι Άθλιοι στο Box Office Mojo». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2012.
- ↑ 7,0 7,1 «85th Academy Awards Nominations». oscar.go.com. Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2013.
- ↑ 8,0 8,1 «70th Golden Globe Awards - Nominations». goldenglobes.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2012.
- ↑ Schaefer, Stephen (18 Οκτωβρίου 1991). «Musical Chairs – Turning Musicals into Film – 'Les Miserables', 'Cats', and 'Phantom of the Opera' Have Had a Hard Time Making It to the Big Screen». Entertainment Weekly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-10-19. https://web.archive.org/web/20121019003623/http://www.ew.com/ew/article/0,,315865,00.html. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2012.
- ↑ Press release (12 Φεβρουαρίου 1992). «Cameron Mackintosh's Production of Les Misérables Celebrates Its 2,000th Performance on Thursday, March 5 and Its Fifth Anniversary». LesMis.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Οκτωβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2012.
- ↑ «Les Miserables Hits Hollywood». ContactMusic.com. 2 Οκτωβρίου 2005. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2012.
- ↑ «Hooper to direct 'Les Miserables'». Times of India. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-07-22. https://archive.today/20120722185945/http://timesofindia.indiatimes.com/entertainment/hollywood/news-interviews/Hooper-to-direct-Les-Miserables/articleshow/7791731.cms. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2012.
- ↑ Bamigboye, Baz (17 Ιουνίου 2011). «Miss Daisy hits the West End». Daily Mail (London). http://www.dailymail.co.uk/tvshowbiz/article-2004473/Miss-Daisy-hits-West-End-James-Earl-Jones-Vanessa-Redgrave.html#ixzz1PWHa5Rqr. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2012.
- ↑ Kit, Borys (15 Ιουνίου 2011). «Hugh Jackman in Talks to Star in 'Les Miserables' Adaptation». The Hollywood Reporter. http://www.hollywoodreporter.com/news/hugh-jackman-talks-star-les-202114. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2012.
- ↑ Fleming, Mike. «If Hugh Jackman Plays Jean Valjean, Will Paul Bettany Play Javert In 'Les Miserables'?». Deadline.com. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2012.
- ↑ Jones, Kenneth (9 Σεπτεμβρίου 2011). «Hugh Jackman Is Russell Crowe's Quarry in Les Miserables Film». Playbill. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2012.
- ↑ «Cameron Mackintosh Confirms Anne Hathaway for LES MISÉRABLES Film». BroadwayWorld.com (Wisdom Digital Media). 17 Οκτωβρίου 2011. http://broadwayworld.com/article/Cameron-Mackintosh-Confirms-Anne-Hathaway-for-LES-MISRABLES-Film-20111017. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2012.
- ↑ Labrecque, Jeff (1 Νοεμβρίου 2011). «Eddie Redmayne lands 'Les Miserables' role». Entertainment Weekly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-11-09. https://web.archive.org/web/20141109233510/http://insidemovies.ew.com/2011/11/01/eddie-redmayne-les-miserables/. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2012.
- ↑ «'Les Miserables' Competition: Taylor Swift, Lea Michele, Scarlett Johansson & Evan Rachel Wood». The Huffington Post. 30 Νοεμβρίου 2011. http://www.huffingtonpost.com/2011/11/30/les-miserables-competition_n_1121112.html. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2012.
- ↑ Smart, Gordon (26 Φεβρουαρίου 2012). «Sacha Baron Cohen Lands Part in Les Miserables». The Sun. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-11-09. https://web.archive.org/web/20141109223841/http://www.thesun.co.uk/sol/homepage/showbiz/film/3985581/Sacha-Baron-Cohen-lands-part-in-Les-Misrables.html. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2012.
- ↑ Brown, Todd (3 Ιανουαρίου 2012). «Breaking: Amanda Seyfried Offered Cosette in Tom Hooper's Les Miserables». TwitchFilm.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2012.
- ↑ Mann, Camille (4 Ιανουαρίου 2012). «Taylor Swift reportedly offered role of Eponine in 'Les Mis' film». CBS News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-01-02. https://archive.today/20130102040741/http://www.cbsnews.com/8301-31749_162-57352071-10391698/taylor-swift-reportedly-offered-role-of-eponine-in-les-mis-film/. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2012.
- ↑ «Amanda Seyfried & Taylor Swift Complete LES MISERABLES Film Cast». BroadwayWorld.com (Wisdom Digital Media). 3 Ιανουαρίου 2012. http://broadwayworld.com/article/Amanda-Seyfried-Taylor-Swift-Complete-LES-MISERABLES-Film-Cast-20120103. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2012.
- ↑ «Taylor Swift Not Bothered About Losing Les Mis Role». ShowbizSpy.com. 19 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2012.
- ↑ Malkin, Marc· Malec, Brett (19 Φεβρουαρίου 2012). «Whitney Houston: "She Was Relatable," Says Taylor Swift». EOnline.com. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2012.
- ↑ Fowler, Tara; Reynolds, Simon (11 Ιανουαρίου 2012). «'Les Misérables' has an amazing cast, says Eddie Redmayne». Digital Spy. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-10-24. https://web.archive.org/web/20151024200838/http://www.digitalspy.co.uk/movies/news/a359609/les-miserables-has-an-amazing-cast-says-eddie-redmayne-video.html. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2012.
- ↑ «The 19th Annual Screen Actors Guild Awards». sagawards.org. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2012.
- ↑ «British Academy Film Awards Nominations in 2013». bafta.org. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2013.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Επίσημη σελίδα Αρχειοθετήθηκε 2015-07-10 στο Wayback Machine.
- Οι Άθλιοι στο IMDb