Στη μουσική, μια οκτάβα (λατινικά: octavus, ογδόη), γνωστή και ως διαπασών ή τέλεια οκτάβα, είναι το διάστημα μεταξύ ενός μουσικού φθόγγου και ενός άλλου με τη μισή ή τη διπλάσια συχνότητα. Ορίζεται από το ANSI[1] ως μονάδα επιπέδου συχνότητας, όταν η βάση του λογαρίθμου είναι δύο. Η σχέση της οκτάβας είναι ένα φυσικό φαινόμενο που αναφέρεται ως «το βασικό θαύμα της μουσικής», η χρήση του οποίου είναι «κοινή στα περισσότερα μουσικά συστήματα».[2]

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. ANSI/ASA S1.1-2013 Acoustical Terminology
  2. Cooper, Paul (1973). Perspectives in Music Theory: An Historical-Analytical Approach, p.16. ISBN 0-396-06752-2.