Οράσιο Μοράλες
Ο Όσκαρ Οράσιο Μοράλες (ισπαν.: Oscar Horacio Moráles), (27 Ιουνίου 1943 – 26 Φεβρουαρίου 2021) ήταν Αργεντινός ποδοσφαιριστής που αγωνίστηκε στην θέση του Αμυντικού[1] και προπονητής.
Προσωπικές πληροφορίες | |||
---|---|---|---|
Πλήρες όνομα | Όσκαρ Οράσιο Μοράλες | ||
Ημερ. γέννησης | 27 Ιουνίου 1943 | ||
Τόπος γέννησης | Μπουένος Άιρες, Αργεντινή | ||
Ημερ. θανάτου | 26 Φεβρουαρίου 2021 (77 ετών) | ||
Τόπος θανάτου | Λάρισα, Ελλάδα | ||
Ύψος | 1,82 μ. | ||
Θέση | Αμυντικός | ||
Επαγγελματική καριέρα* | |||
Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
1964–1965 | Βέλεζ Σάρσφιλντ | 6 | |
1968–1969 | Νουέβα Σικάγο | 18 | (1) |
1969–1970 | Ούνιον Σάντα Φε | 23 | (2) |
1970–1972 | Ατλάντα | 98 | (1) |
1973–1973 | ΑΕΛ | 1 | |
Σύνολο | 146 | (4) | |
Εθνική ομάδα | |||
Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
1964 | Αργεντινή | 2 | |
Προπονητική καριέρα | |||
Περίοδος | Ομάδα | ||
1975-1976 | ΑΕΛ | ||
1988 | ΑΕΛ | ||
1995-1996 | Νίκη Βόλου | ||
2003 | ΑΕΛ | ||
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα. † Συμμετοχές (Γκολ). |
Συμμετείχε με την εθνική ομάδα της Αργεντινής στους Ολυμπιακούς αγώνες του 1964 που διεξήχθησαν στο Τόκιο της Ιαπωνίας.[2]
Σταδιοδρομία ως ποδοσφαιριστής
ΕπεξεργασίαΞεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα με τις ομάδες Βέλεζ Σάρσφιλντ και Νουέβα Σικάγο.
Αφού είχε ήδη λάβει μέρος στους προκριματικούς αγώνες, έπαιξε και στους δύο αγώνες με την Εθνική Αργεντινής στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1964 στο Τόκιο μαζί με τον Ρομπέρτο Περφούμο, ο οποίος αργότερα θα κέρδιζε το Παγκόσμιο Κύπελλο με την Racing Club. Ωστόσο αποκλείστηκαν μετά τον προκριματικό γύρο μετά από την ισοπαλία με την Γκάνα και την ήττα από την Ιαπωνία.
Το 1969 έπαιξε για την Ουνιόν ντε Σάντα Φε στη πόλη της Σάντα Φε πριν επιστρέψει στο Μπουένος Άιρες και παίξει για την Καλιφόρνια Ατλάντα για δύο χρόνια.
Το 1972 πήρε μεταγραφή για την ΑΕΛ μαζί με τους συμπαίκτες του Ντάνιελ Ζιλ και Τζόρτζιο Βαγιέχο. Ήταν οι πρώτοι ξένοι στην ιστορία του συλλόγου.
Σταδιοδρομία ως προπονητής
ΕπεξεργασίαΜετά το τέλος της καριέρας του, ο Μοράλες ανέλαβε προπονητής της ΑΕΛ της σεζόν 1975/76. Όταν ο σύλλογος κατέκτησε το μοναδικό του πρωτάθλημα Ελλάδας το 1988 με προπονητή τον Γιάτσεκ Γκμοχ, υπηρέτησε ως βοηθός. Μετά την κατάκτηση του τίτλου, ο Γκμοχ μετακόμισε στον Ολυμπιακό και ο Μοράλες διατέλεσε για λίγο ξανά προπονητής. Το 2003 βρέθηκε ξανά στον πάγκο της ΑΕΛ για πέντε αγώνες.
Για πολλά χρόνια διετέλεσε προπονητής σε τοπικούς συλλόγους όπως ο Απόλλων Λάρισας, η Αναγέννηση Καρδίτσας, ο Αχιλλέας Φαρσάλων, η Λαμία και η Νίκη Βόλου, την οποία ανέβασε από τη Γ' στη Β' εθνική κατηγορία το 1995/96.[3]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ «Horacio Morales». worldfootball.net. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2021.
- ↑ Evans, Hilary· Gjerde, Arild· Heijmans, Jeroen· Mallon, Bill· και άλλοι. «Horacio Moráles Olympic Results». Olympics at Sports-Reference.com. Sports Reference LLC. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2018.
- ↑ ««Εφυγε» ο δάσκαλος της Νίκης Βόλου». taxydromos.gr. Ανακτήθηκε στις 19 Απριλίου 2024.