Οστρυά

Η οστρυά ή οστρύα ή μελιόγαβρος, με επιστημονική ονομασία «οστρύα η καρπινόφυλλος» (Ostrya carpinifolia) ανήκει στην οικογένεια των Σημυδοειδών (Betulaceae). Είναι είδος με ορεινή-μεσογειακή κατανομή από την Τουρκία και τη Μαύρη Θάλασσα μέχρι τη Γαλλία (ελάχιστα) στα δυτικά που όμως λείπει από την Ιβηρική χερσόνησο και τη Μεσογειακή Αφρική. Κατανέμεται στην ηπειρωτική Ελλάδα, με ευρεία εξάπλωση κυρίως στις βόρειες περιοχές, καθώς και σε ορισμένα μεγάλα νησιά. Συνήθως γίνεται μικρό δέντρο, μέχρι 15 μ. ύψος και αποτελεί βασικό στοιχείο των φυλλοβόλων δασών και θαμνώνων, των ανοιχτών δασών κωνοφόρων και της μακκίας βλάστησης. Απαντά κυρίως σε ασβεστολιθικά εδάφη και σε υψόμετρο μεταξύ 200-1400 (-1800) μ. Τα φύλλα του είναι μήκους μέχρι 9 εκ., με μίσχο χνουδωτό, δις σεγαριστά, ωοειδή και οξύληκτα, με 13-19 ζεύγη πλευρικά νεύρα. Η ανθοφορία πραγματοποιείται την άνοιξη (Απρίλιο-Μάιο). Τα άρρενα άνθη φύονται σε κρεμάμενους ίουλους, ενώ τα θήλεα ανά δύο σε μασχάλες βρακτίων. Η ταξικαρπία παρόμοια με ένα μικρό τσαμπί, αποτελείται από λευκωπά κυστεοειδή κύπελλα (1,5-2 cm), καλυμμένα από ερεθιστικά τριχίδια που προέρχονται από τη συνένωση δυο βρακτίων, τα οποία περικλείουν από ένα λείο αχαίνιο (κάρυο) το καθένα.

Οστρυά (καρπός), Περιοχή Αργαλαστής, Πήλιο, 29-10-2006

Οι άρρενες ίουλοι της οστρυάς, Όρος Όλυμπος, Πιερία, 23-3-2019

Πηγές

• Αραμπατζής Θ. 1998, Θάμνοι και Δέντρα στην Ελλάδα (Τόμος Ι).
• Σφήκας Γ. 1983, Δένδρα και θάμνοι της Ελλάδας.
• Pignatti S. 1982, Flora d’ Italia (Vol. I).
• Strid A. 1980, Φυτά του Ολύμπου.
• Strid A. & Tan K. 2002, Flora Hellenica (Vol. 1).

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• http://greekflora.gr/el/flowers/3211/Ostrya-carpinifolia
• http://portal.cybertaxonomy.org/flora-greece/cdm_dataportal/taxon/a86450c3-7dd4-4037-989e-8e91304092b3
• http://euromed.luomus.fi/euromed_map.php?taxon=451398&size=medium

• http://votaniki.gr/xlorida/eidi/ksilodi-eidi-tis-elladas/ostrya-carpinifolia/