Ουρανός ή Αέρας ονομάζονται στο θέατρο πλατιές λωρίδες υφασμάτινες ή χάρτινες ή εξ άλλου υλικού, που φέρονται υπεράνω της σκηνής οριζόντια (κατά πλάτος) προς κάλυψη των μεταξύ του θόλου και της σκηνογραφίας κενών, καθώς και των υπερώων φωτιστικών.

Οι λωρίδες αυτές χρωματίζονταν ανάλογα, προκειμένου να δείχνουν τον ουρανό αίθριο ή συννεφιασμένο, ώστε να ανταποκρίνεται στις υπαίθριες σκηνογραφίες του έργου.

Στα νεότερα θέατρα, οι ταινίες αυτές αντικαταστάθηκαν από τον κυκλικό λεγόμενο ορίζοντα του συστήματος «Φορτουνύ», που με κατάλληλο εσωτερικό φωτισμό απεικονίζονται θαυμάσια οι εναλλαγές της όψης του ουρανού ανάλογα με τις ανάγκες της εκάστοτε σκηνής.