Ο Ύμνος της Κρήτης

Ο Ύμνος της Κρήτης είναι ένα τραγούδι που περιγράφει συνοπτικά τους αγώνες της Κρήτης για ελευθερία και Ένωση με την Ελλάδα.

Υπόβαθρο

Από φλόγες η Κρήτη ζωσμένη, τα βαριά της τα σίδερα σπα Και σαν πρώτα χτυπιέται - χτυπά και γοργή κατεβαίνει. Με μεγάλο θεόρατο δόρυ, όλη νιάτα πετά και ζωή, Και σε τόση φωτιά και βοή, τρέμουν δάση και όρη. Χτύπα! Χτύπα, της θάλασσας Σούλι! Χτύπα, κόρη γλυκιά του γιαλού. Εδώ, άντρες παλεύουν. Αλλού, ζουν γυναίκες ή δούλοι. Από δω Σελινιώτες, Λακκιώτες, από κει στη φωτιά, οι Σφακιανοί. Να βουίζει παντού μια φωνή: Στις σπαθιές σας τις πρώτες!

Ο δημιουργός των στίχων του είναι ο ποιητής Γεώργιος Παράσχος και ήταν αδελφός του Αχιλλέως Παράσχου. Οι στίχοι του, παρόλο που ο ίδιος δεν ήταν Κρητικός, απετέλεσε αργότερα επαναστατικό τραγούδι στις μάχες της Κρητικής Επανάστασης του 1896-1897. Αργό έγιναν θούριο από τον μαέστρο Σπυρίδωνα Καίσαρη και ενσωματώθηκαν στο μελόδραμα του, "Ολονυκτία της Κρήτης".

Ανάλυση

Στους στίχους του, ο ποιητής φαντάζεται την προσωποποίηση της Κρήτης στη μορφή μιας πάνοπλης κοπέλας που, ζωσμένη από τις φλόγες του πολέμου, σπάζει τις βαριές αλυσίδες της σκλαβιάς. Με τα χέρια ελεύθερα πια, περπατεί και σαν να πετά από νιάτα και ζωή, κατεβαίνει από τα βουνά με τους πολεμιστές της για να κονταροχτυπηθεί στους κάμπους με τους κατακτητές. Κι η οχλοβοή της μάχης, κάνει το σύμπαν να τραντάζεται. Συνεχίζοντας, ο ποιητής αποκαλεί την Κρήτη «Σούλι της θάλασσας» και προτρέπει για περισσότερα χτυπήματα. Με τον στίχο «τις σπαθιές σας τις πρώτες» πιθανώς εννοεί τις αλλεπάλληλες Κρητικές Επαναστάσεις.