Ο θρύλος του Αγίου Πότη

Ο θρύλος του Αγίου Πότη (γερμ. Die Legende vom heiligen Trinker) είναι νουβέλα του Γιόζεφ Ροτ. Είναι το τελευταίο έργο του που γράφτηκε το 1939 και κυκλοφόρησε λίγους μήνες μετά τον θάνατο του Ροτ, από τον εκδοτικό οίκο του Άμστερνταμ "Allert de Lange Verlag".

Ο θρύλος του Αγίου Πότη
Το συναξάρι του Αγίου Πότη

Η πρώτη έκδοση του βιβλίου το 1939
Συγγραφέας	Γιόζεφ Ροτ
Μεταφραστής	Μαρία Αγγελίδου Τούλα Σιέτη
Τίτλος	Die Legende vom heiligen Trinker
Γλώσσα	Γερμανικά
Ημερομηνία δημοσίευσης	1939
Μορφή	νουβέλα
δεδομένα ()

Στη νουβέλα εξιστορείται η ζωή του Αντρέας Κάρτακ, ενός αλκοολικού στο τελευταίο στάδιο που, λίγο πριν πεθάνει άστεγος και πάμπτωχος, θα βρεθεί αντιμέτωπος με μια σειρά αναπάντεχων γεγονότων που αδύναμος να εκμεταλλευτεί, τα αφήνει να προσπεράσουν. Η νουβέλα διαδραματίζεται στο Παρίσι, μέρος που θα τελειώσει και η ζωή του συγγραφέα και μάλιστα από τον ίδιο λόγο (αλκοολισμός).

Το έργο μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο το 1998 σε σκηνοθεσία του Ερμάνο Όλμι (Ermanno Olmi) και παρουσιάστηκε στο «Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας» όπου κέρδισε τον «Χρυσό Λέοντα» εκείνης της χρονιάς (en:The Legend of the Holy Drinker (film))

Στην Ελλάδα εκτός από τις δυο μεταφράσεις του στα ελληνικά, έχει διασκευασθεί σε θεατρικό έργο με τίτλο «Ο θρύλος του αγίου Κάρτακ και το μικρό λουλούδι».

Περίληψη

Την Άνοιξη του 1934, ο Αντρέας Καρτάκ, πρώην ανθρακωρύχος στη Σιλεσία, περιφέρεται άστεγος και μεθυσμένος στο Παρίσι.
Ο Καρτάκ δούλευε χρόνια σαν ανθρακωρύχος και στη Γαλλία, μέχρι που μια παράνομη περιπέτεια με μια παντρεμένη γυναίκα, και η συμπλοκή που επακολούθησε με τον άντρα της (η οποία κατέληξε σε φόνο από τον αμυνόμενο Καρτάκ), τον έστειλε στη φυλακή. Ύστερα από την αποφυλάκισή του, και αφού είχε χάσει πια τα πάντα, κυριευμένος από το πάθος του για το ποτό, γύριζε άστεγος και αλήτης στο Παρίσι.
Ώσπου, μια νύχτα η εκκεντρική συμπεριφορά ενός Άγγλου –που του χαρίζει από το πουθενά, 200 φράγκα–, έχει τη δύναμη να αλλάξει τη ζωή του. Ο Καρτάκ θέλει να χαρίσει με τη σειρά του και αυτός τα χρήματα στην εκκλησία της Αγίας Θηρεσίας του Λιζιέ, αλλά κατασπαταλά τα χρήματα στα Παρισινά μπαρ. Μετανιωμένος, δουλεύει εντατικά για κάποιον καιρό, ξανακερδίζει τα χρήματα, αλλά και αυτήν τη φορά, δεν πραγματοποιεί την υπόσχεσή του, αφού και αυτά τα ξοδεύει στο αλκοόλ. Τα θαύματα (οι δυνατότητες για μια αλλαγή πορείας) συνεχίζονται, αλλά όλες σκοντάφτουν πάνω στην αλκοολική μανία του Καρτάκ. Το τέλος είναι αναπόφευκτο, ο Καρτάκ δεν τα κατάφερε.
«Είθε να μας χαρίσει ο Θεός σ` όλους εμάς τους πότες, έναν τέτοιον όμορφο και ανάλαφρο θάνατο.» Αυτά είναι τα τελευταία λόγια –ένα είδος μοναχικής προσευχής– που έγραψε ο Γιόζεφ Ρoτ αποχαιρετώντας τον ήρωα του και τον κόσμο ολόκληρο.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Ολόκληρο το έργο στα γερμανικά: [1]
• Ο λογοτέχνης Γιώργος Πολ. Παπαδάκης γράφει για το βιβλίο http://geopolpapap.blogspot.gr/2016/11/blog-post_13.html