Ο φάρος στην άκρη του κόσμου

• Αυτό το λήμμα αναφέρεται στο μυθιστόρημα. Για την ομώνυμη ταινία δείτε Ο φάρος στην άκρη του κόσμου (ταινία).

Ο φάρος στην άκρη του κόσμου (Le Phare du bout du monde) είναι περιπετειώδες μυθιστόρημα του Γάλλου συγγραφέα Ιουλίου Βερν. Ο Βερν έγραψε το προσχέδιό του το 1901, αλλά πρωτοεκδόθηκε το 1905, μετά τον θάνατό του (την έκδοση επέβλεψε ο γιος του, Μισέλ Βερν). Η θεματική του έργου περιστρέφεται γύρω από την επιβίωση υπό ακραίες συνθήκες και γεγονότα που επικεντρώνονται σε έναν απομονωμένο φάρο. Ο Βερν εμπνεύσθηκε από τον πραγματικό φάρο στη νήσο Ίσλα δε λος Εστάδος της Αργεντινής, στη Γη του Πυρός, κοντά στο Ακρωτήριο Χορν.

Ο φάρος στην άκρη του κόσμου

Συγγραφέας	Ιούλιος Βερν
Εικονογράφος	Ζωρζ Ρου
Τίτλος	Le Phare du Bout du Monde
Γλώσσα	Γαλλικά
Ημερομηνία δημοσίευσης	1905
Μορφή	μυθιστόρημα
Τόπος	Isla de los Estados
LC Class	OL8843108M
Πρώτη έκδοση	Πιερ-Ζουλ Ετζέλ
Προηγούμενο	Invasion of the Sea
Επόμενο	The Golden Volcano
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα ()

Το μυθιστόρημα γυρίστηκε σε κινηματογραφική ταινία το 1971, με τον ίδιο τίτλο και πρωταγωνιστές τους Γιουλ Μπρίνερ και Κερκ Ντάγκλας.

Περίληψη της πλοκής

Φωτογραφία του 1898 με τον πραγματικό φάρο στο Σαν Χουάν δελ Σαλβαμέντο.

Οι Βάσκεθ, Μόρις και Φελίπε είναι οι φαροφύλακες που επανδρώνουν τον φάρο στην Ίσλα δε λος Εστάδος, στο νότιο άκρο της Αργεντινής.

Δύο από αυτούς δολοφονούνται από μία ομάδα νεοαφιχθέντων στην περιοχή πειρατών με αρχηγό κάποιον Κονγκρ. Ο Βάσκεθ, ο μοναδικός επιζών, διαφεύγει και περνά αρκετούς μήνες μέχρι την άφιξη του σκάφους τροφοδοσίας του φάρου «Σάντε Φε», τρεφόμενος με τις κρυμμένες σε μια σπηλιά προμήθειες των πειρατών. Το αμερικανικό πλοίο «Σέντσουρι» από το Μομπίλ ναυαγεί στα βράχια του νησιού επειδή το φως του φάρου έχει σβηστεί από τους πειρατές και τότε ο Βάσκεθ ενώνει τις δυνάμεις του με τον (μοναδικό επίσης) επιζήσαντα του ναυαγίου υποπλοίαρχο Τζων Ντέιβις για να αποτρέψουν τη διαφυγή των πειρατών προς τον νότιο Ειρηνικό Ωκεανό.

Κατορθώνουν να περισώσουν ένα κανόνι από το ναυάγιο και να ρίξουν με αυτό στο πειρατικό πλοίο «Maule» καθώς αυτό ετοιμάζεται να σαλπάρει. Η οβίδα προκαλεί περιορισμένες ζημιές και ο ξυλουργός των πειρατών μπορεί και τις επιδιορθώνει μέσα σε λίγες μόνο ημέρες. Τη νύκτα πριν την ημέρα που έχει ορισθεί εκ νέου για την αναχώρηση του πλοίου, ο Βάσκεθ κολυμπά μέχρι την αποβάθρα του και εμφυτεύει μια εκρηκτική ύλη στο πηδάλιο τού σκάφους. Αυτό προκαλεί και πάλι μικρή μόνο ζημιά, που επιδιορθώνεται μέσα σε μόλις μία ημέρα. Το ίδιο απόγευμα, ωστόσο, ο Καρκάντε, ο υπαρχηγός των πειρατών, διακρίνει το «Σάντε Φε» στον ορίζοντα. Ευτυχώς για τους πειρατές, δεν θα φθάσει μέχρι να βραδιάσει, και τότε δεν θα μπορεί με τίποτε να μπει στον όρμο χωρίς το φως του φάρου. Αυτό θα δώσει στους πειρατές την ευκαιρία να αποπλεύσουν προς τη νότια πλευρά του νησιού, που πλέον την γνωρίζουν αρκετά καλά.

Τότε οι Βάσκεθ και Ντέιβις αποφασίζουν και επιστρέφουν στον φάρο, και τον ξανανάβουν. Οι πειρατές προσπαθούν να επανακαταλάβουν τον φάρο και να τους σκοτώσουν, αλλά βρίσκουν την κάτω σιδερένια πόρτα πολύ ενισχυμένη για να την παραβιάσουν. Ο αρχιπειρατής Κονγκρ διατάζει τον Καρκάντε και τον ξυλουργό να σκαρφαλώσουν στον τοίχο του φάρου και να σκοτώσουν τους Βάσκεθ και Ντέιβις στην κορυφή, αλλά μόλις τα κεφάλια τους ξεπροβάλουν από το κάγκελο πυροβολούνται. Ο Κονγκρ και οι υπόλοιποι πειρατές συνειδητοποιούν ότι είναι πλέον πολύ αργά για να φύγουν με το πλοίο τους και τρέχουν προς το εσωτερικό του νησιού. Οι περισσότεροι από αυτούς παραδίδονται αργότερα, λίγοι πεθαίνουν από την πείνα και ο Βάσκεθ γίνεται αυτόπτης μάρτυρας, όταν ο Κονγκρ αυτοκτονεί με το πιστόλι του. Ο Βάσκεθ επιστρέφει σπίτι του με το «Σάντε Φε», αφού πρώτα βεβαιωθεί ότι το νησί είναι ασφαλές για τους νέους φαροφύλακες.

Εκδόσεις-μεταφράσεις στην ελληνική γλώσσα

• Ο φάρος στην άκρη του κόσμου, μετάφραση Αλέξανδρου Καρρέρ, εικονογράφηση George Roux (της γαλλικής αρχικής εκδ.), εκδ. ΑΣΤΗΡ - Αλ. & Ε.Παπαδημητρίου (σειρά: Βιβλιοθήκη Ιουλίου Βερν #39), Αθήνα 1991, 194 σελίδες, ISBN 978-960-203-169-8.
• Ο φάρος στην άκρη του κόσμου, μετάφραση Καλλιόπης Α. Σφαέλλου, εκδ. «Μίνωας», Αθήνα 1993, 148 σελίδες, ISBN 978-960-240-271-9.