Το επάγγελμα του παγοπώλη ήταν να πουλάει πάγο και υπήρχε ως τη δεκαετία του 1970 κυρίως σε αστικά κέντρα.

Παγοπώλης με άμαξα

Περιγραφή Επεξεργασία

Ο παγοπώλης πουλούσε τον πάγο περιφερόμενος στις γειτονιές, γιατί εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν ηλεκτρικά ψυγεία για τη συντήρηση των τροφίμων. Περιδιαβαίνοντας με το ειδικά διαμορφωμένο κάρο, την καρότσα ή το τρίκυκλό του, πουλούσε παγοκολόνες που κατασκευάζονταν με ειδική διαδικασία σε ανάλογα εργαστήρια, τα παγοποιεία[1]. Τροφοδοτούσε όχι μόνο τα σπίτια αλλά και τα διάφορα μικρά μαγαζιά. Ο παγοπώλης φορούσε γάντια για να μην παγώνουν τα χέρια του και χειριζόταν ειδικό γάντζο-κοπίδι με τον οποίο έπιανε τον πάγο, τον έκοβε και τον μετέφερε[2]. Οι πάγοι τοποθετούνταν σε χτιστά ή ξύλινα ψυγεία εκείνης της εποχής, τις παγωνιέρες. Εκεί διατηρούσαν τα τρόφιμά τους οι οικογένειες και είχαν και δροσερό νερό το καλοκαίρι.

Σήμερα Επεξεργασία

Με την ανάπτυξη της τεχνολογίας και των ηλεκτρικών ψυγείων το επάγγελμα του παγοπώλη σταδιακά έσβησε[3].

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Ως πρώτη ύλη χρησιμοποιείτο νερό, αμμωνία και αλάτι. Βλ. ανάλογες τεχνικές έως σήμερα στο FBC:Παγοποιεία Αρχειοθετήθηκε 2013-10-25 στο Wayback Machine.
  2. Σαρησάββας Β. 1999, Ταξίδι στο χθες (55 παραδοσιακά επαγγέλματα), Θεσσαλονίκη.
  3. Ιστορικές σελίδες: Οταν οι παγοπώλες μοίραζαν τον πάγο στα σπίτια του Μεγάλου Κάστρου