Παλάτσο Μαργκερίτα

Το Παλάτσο Μαργκερίτα, ιταλ.: Palazzo Margherita, πρώην Παλάτσο Πιομπίνο (Piombino), είναι ένα παλάτσο στη Βία Βένετο στη Ρώμη. Το όνομά του αναφέρεται στη βασίλισσα Μαργαρίτα της Σαβοΐας (Βασίλισσα της Ιταλίας), η οποία έζησε εκεί από το 1900 έως το 1926. Τώρα περιέχει την πρεσβεία των ΗΠΑ.

Παλάτσο Μαργκερίτα
Είδος	παλάτσο
Γεωγραφικές συντεταγμένες	41°54′24″N 12°29′27″E
Διοικητική υπαγωγή	Ρώμη
Χώρα	Ιταλία
Έναρξη κατασκευής	1890
Ολοκλήρωση	1890
Αρχιτέκτονας	Gaetano Koch
Πολυμέσα
δεδομένα (π)

Το 1885 η οικογένεια Μπονκομπάνι-Λουντοβίζι (Boncompagni-Ludovisi) επέλεξε να πωλήσει το σπίτι των προγόνων της ως συνέπεια σε μία σοβαρή οικονομική κρίση. Η Βίλα Λουντοβίζι και οι περισσότεροι από τους εκτενείς χώρους της πωλήθηκαν το 1883 σε έναν κατασκευαστή ακινήτων, τη Σοσιετά Τζενεράλε Ιμομπιλιάρε (Società Generale Immobiliare), η οποία το 1885 χώρισε την ιδιοκτησία σε οικόπεδα πολυτελών κτιρίων. Η οικογένεια διατήρησε ένα μικρό μέρος της αρχικής περιουσίας γύρω από το Καζίνο ντι Βίλα Μπανκομπάνι Λουντοβίζι (ή Βίλα Αουρόρα), το μόνο κτίριο από τις αρχικές εκμεταλλεύσεις που δεν κατεδαφίστηκε. Ωστόσο το Καζίνο δεν είχε σχεδιαστεί, για να είναι το κύριο οικογενειακό σπίτι μίας οικογένειας ευγενών.

Το Παλάτσο Πιομπίνο κτίστηκε από το 1886 έως το 1890 από τον Γκαετάνο Κοχ για τον Ροντόλφο Μπονκομπάνι Λουντοβίζι, τιτουλάριο πρίγκιπα του Πιομπίνο, ως νέο παλάτι για την οικογένεια Μπονκομπάνι-Λουντοβίζι. Κατέλαβε ένα από τα νέα οικόπεδα σχεδίασης σε μία περίοπτη τοποθεσία κατά μήκος της Βία Βένετo, του νέου κεντρικού δρόμου που είχαν κατασκευάσει οι σχεδιαστές μέσω της πρώην ιδιοκτησίας της Βίλας. Η οικογένεια Μπονκομπάνι-Λουντοβίζι έμεινε στο σπίτι για μόλις μία δεκαετία, πριν αναγκαστεί να το πωλήσει το 1900 λόγω περαιτέρω οικονομικών δυσκολιών, με μία από αυτές το υψηλό κόστος του ίδιου του νέου παλάτσο.

Μετά τη δολοφονία του βασιλιά Ουμπέρτο Α΄ στη Μόντσα το 1900, ο γιος του και διάδοχός του βασιλιάς Βίκτωρ Εμμανουήλ Γ' αγόρασε το παλάτσο από την οικογένεια ως κατάλληλη κατοικία για τη χήρα βασίλισσα Μαργαρίτα, η οποία εγκαταστάθηκε στο παλάτσο τα Χριστούγεννα του 1900 για τα υπόλοιπα 26 χρόνια της ζωής της. Παρέμεινε ενεργή στη δημόσια ζωή με τους ρόλους της ως βασίλισσας και βασιλομήτορος, και το κτίριο στο οποίο ζούσε έγινε γνωστό ως Παλάτσο Μαργκερίτα.

Μετά το τέλος της, το κτίριο χωρίστηκε σε γραφεία για την κυβέρνηση Μουσολίνι. Το 1946 η κυβέρνηση των ΗΠΑ αγόρασε το παλάτσo από την ιταλική κυβέρνηση και τώρα αυτό στεγάζει την πρεσβεία των Ηνωμένων Πολιτειών στην Ιταλία. Το παλάτσo ανακαινίστηκε εκτενώς μεταξύ 1949 και 1952, για να αποκαταστήσει τα δωμάτια στην προηγούμενη εμφάνισή τους, για να εκσυγχρονιστούν τα υδραυλικά συστήματα και τα συστήματα θέρμανσης και για να αυξηθούν οι χώροι γραφείων. Το παλάτσοo προστατεύεται πλέον τόσο από την ιταλική νομοθεσία για την πολιτιστική κληρονομιά, όσο και από την καταχώρισή του στο μητρώο πολιτιστικών σημαντικών περιουσιών του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ.

Βιβλιογραφικές αναφορές

Μέρος αυτού του άρθρου προέρχεται από το αντίστοιχο άρθρο στην ιταλική γλώσσα [1]

• Carpaneto, Giorgio (2004). I palazzi di Roma. Rome: Newton & Compton. ISBN 88-541-0207-5. 
• Carpaneto, Giorgio (October 1993). «Via Vittorio Veneto: da porta Pinciana a via Bissolati». Roma ieri, oggi, domani (Rome: Newton Compton) VI (60): 31–44.