Παλαιοχώρα Καλτεζών
Συντεταγμένες: 37°18′42″N 22°17′26″E / 37.31168118527833°N 22.290520807896137°E
Η Παλαιόχωρα, ή Παλιόχωρα, υπήρξε βυζαντινή πολιτεία και οχυρό σε απόσταση περίπου ενός χιλιομέτρου δυτικά της Ιεράς Μονή Καλτεζών, στα όρια περίπου των νομών Αρκαδίας και Λακωνίας[1]. Βρίσκεται σε φυσικά οχυρή θέση στο σημείο που συγκλίνουν το φαράγγι της Λαγκάδας στα δυτικά και η χαράδρα της Παλιόχωρας στα ανατολικά τα οποία με τα νερά τους τροφοδοτούν τον άνω ρου του ποταμού Ευρώτα.[2]
Η θέση είχε ενισχυθεί με κτιστό τείχος και με ίδρυση αναλημμάτων στα σημεία που ήταν αναγκαίο καθώς και με πύργους[1][2]. Με αυτό τον τρόπο διαμορφώθηκε το αμυντικό οχυρό που είχε σκοπό τη φύλαξη της μεθορίου χώρας Λακωνίας – Αρκαδίας και τον έλεγχο του σημαντικού οδικού άξονα της «Λαγκάδας» ο οποίος χρησιμοποιήθηκε από την αρχαιότητα έως τα νεότερα χρόνια[2].
Ο χώρος της Παλιόχωρας εκτείνεται από την «Πάνω Παλιόχωρα» και το φρούριο του Αϊ-Γιώργη στα βόρεια έως το κυρίως «Κάστρο» στο νοτιότερο σημείο της. Εδώ υπάρχουν ερείπια αγροτικών οικιών σε ύψος περίπου μισού μέτρου, και πολλών εκκλησιών, κυρίως μικρών[1]. Ξεχωρίζουν τα ερείπια του συγκροτήματος της εκκλησίας της Παναγίας της «Μεσοσπορίτισσας».[2] Η μνήμη της τιμάται στις 21 Νοεμβρίου, στα μέσα της περιόδου της σποράς με το παλιό ημερολόγιο.[3]
Η κυρίως οικιστική ακμή της Παλιόχωρας προσδιορίζεται στους ύστερους βυζαντινούς χρόνους παράλληλα με την προς βορρά επέκταση του Δεσποτάτου του Μυστρά ενώ άρχισε να φθίνει όταν έπαψε να είναι σημαντικός ρόλος του οχυρού[2].
Σήμερα τα ερείπια της Παλιόχωρας είναι καλυμμένα από πυκνή άγρια βλάστηση και η πρόσβαση είναι δυσχερής.[1]
Αναφορές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 DigiServices/Twinnet 2013-2015. «EG | Παλαιοχώρα (Κάστρο) [ΑΡΚΑΔΙΑ, Τρίπολη]». www.exploring-greece.gr. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2021.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Βελισσαρίου, Παναγιώτης; Πετρονώτης, Αργύρης (2012). Ραυτόπουλος, Σωτήρης, επιμ. «Η βυζαντινή «Παλιόχωρα» Καλτεζών Αρκαδίας». Η αρχαιολογία στην Πελοπόννησο. ΔΙΗΜΕΡΙΔΑ EIΣ ΜΝΗΜΗΝ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΙΤΗ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΒΕΛΙΣΣΑΡΙΟΥ,"Ο Παναγιώτης Βελισσαρίου, Η ρωμαική και Βυζαντινή Πελοποννησος", Πρακτικά (Αρχαιολογικό Ινστιτούτο Πελοποννησιακών Σπουδών) (Αρ. 1): 22-45. https://www.academia.edu/20935459/_%CE%9F_%CE%9C%CE%95%CE%93%CE%91%CE%9B%CE%9F%CE%A0%CE%9F%CE%9B%CE%99%CE%A4%CE%97%CE%A3_%CE%91%CE%A1%CE%A7%CE%91%CE%99%CE%9F%CE%9B%CE%9F%CE%93%CE%9F%CE%A3_%CE%A0%CE%91%CE%9D%CE%91%CE%93%CE%99%CE%A9%CE%A4%CE%97%CE%A3_%CE%92%CE%95%CE%9B%CE%99%CE%A3%CE%A3%CE%91%CE%A1%CE%99%CE%9F%CE%A5_%CE%97_%CE%A1%CE%A9%CE%9C%CE%91%CE%AA%CE%9A%CE%97_%CE%9A%CE%91%CE%99_%CE%92%CE%A5%CE%96%CE%91%CE%9D%CE%A4%CE%99%CE%9D%CE%97_%CE%A0%CE%95%CE%9B%CE%9F%CE%A0%CE%9F%CE%9D%CE%9D%CE%97%CE%A3%CE%9F%CE%A3_DRAFT%7C. Ανακτήθηκε στις 20/04/2021.
- ↑ «Παναγία». Βικιπαίδεια. 2021-04-16. https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%A0%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%AF%CE%B1&oldid=8793729.