Παναγιώτης Σπύρου
Ο Παναγιώτης Σπύρου (1936-2012) ήταν Έλληνας καρδιοχειρούργος και καθηγητής, το όνομα του οποίου συνδέθηκε με τις πρώτες μεταμοσχεύσεις καρδιάς στην Ελλάδα.[1]
| Παναγιώτης Σπύρου | |
|---|---|
| Γέννηση | 1936 |
| Θάνατος | 2012 |
| Υπηκοότητα | Ελλάδα |
| Σπουδές | Aristotle University of Thessaloniki School of Medicine |
| Επιστημονική σταδιοδρομία | |
| Ιδιότητα | ακαδημαϊκός και καρδιοχειρουργός |
| δεδομένα () | |
Βιογραφικά στοιχεία και σπουδές Επεξεργασία
Γεννήθηκε στο ορεινό χωριό Ανταρτικό, στη Μικρή Πρέσπα, στο νομό Φλώρινας το 1936.[2][3]
Αν και δεν είχε στόχο να γίνει γιατρός, σπούδασε στη Θεσσαλονίκη και απέκτησε το πτυχίο της Ιατρικής στο Α.Π.Θ. το 1963.[4]
Έκανε τη στρατιωτική του θητεία (1963-1965) ως γιατρός, και εξειδικεύεται στη γενική χειρουργική, στο νοσοκομείο ΙΚΑ Πεντέλης. Ο πατέρας του, 59 μόνον ετών, πεθαίνει στα χέρια του από αναπνευστική ανεπάρκεια. Τότε αποφάσισε να ειδικευτεί στη θωρακοχειρουργική.
Το 1968, με μηδαμινούς οικονομικούς πόρους, αναχώρησε για τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Εκπόνησε μεταπτυχιακές σπουδές, όπου εξειδικεύθηκε στη χειρουργική θώρακα. Στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ καταξιώθηκε επαγγελματικά, έγινε ένας πετυχημένος γιατρός και απέκτησε φήμη. Στο νοσοκομείο που εργαζόταν γνώρισε και τη σύζυγό του Άλις, μαζί της απέκτησε δύο παιδιά, τη Σοφία και τον Αλέξανδρο.
Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1983 σε ηλικία 47 ετών.
Έργο και διακρίσεις Επεξεργασία
Το 1983, ίδρυσε και οργάνωσε τη Θωρακοκαρδιοχειρουργική κλινική του νοσοκομείου Παπανικολάου στη Θεσσαλονίκη. Ουσιαστικά στην κλινική αυτή οργάνωσε το πρώτο καρδιοχειρουργικό κέντρο στην Ελλάδα.[5] Η κλινική τότε αριθμούσε 17 γιατρούς και καθημερινά διενεργούνταν 3 έως 4 επεμβάσεις καρδιάς. Αναφέρεται ότι ο ίδιος εκπόνησε πέραν των 3.000 χειρουργικών επεμβάσεων[6], στα συνολικά δεκαπέντε έτη που υπηρέτησε στο νοσοκομείο Παπανικολάου.
Η 1η εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς, η 1η μεταμόσχευση καρδιάς στη Θεσσαλονίκη, καθώς επίσης και η τοποθέτηση της πρώτης μηχανικής καρδιάς στην Ελλάδα, έγιναν από τον ίδιο και την χειρουργική ομάδα του, στο Παπανικολάου. Ο Παναγιώτης Σπύρου διηύθυνε την εν λόγω κλινική μέχρι το 1997.
Τα μέλη ΔΕΠ της Ιατρικής Σχολής της Θεσσαλονίκης τον αντιμετώπιζαν πάντοτε με καχυποψία και ως αμφιλεγόμενο. Δεν εκλέχθηκε καθηγητής Πανεπιστημίου καθώς απορρίφθηκε ή δεν ψηφίστηκε. Τελικά, το 1997 εξελέγη καθηγητής πρώτης βαθμίδας στην Ιατρική Σχολή, στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και έζησε στην πόλη της Λάρισας.
Θάνατος Επεξεργασία
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ήταν άσχημα. Υπέφερε για χρόνια από κατάθλιψη, η οποία συνεχώς χειροτέρευε. Ο Π. Σπύρου δοκιμάστηκε και επιβαρύνθηκε από τον τραγικό χαμό της 26χρονης κόρης του, Σοφίας, η οποία αυτοκτόνησε. Υπέστη αλλεπάλληλα εγκεφαλικά επεισόδια και νοσηλεύτηκε για μεγάλο διάστημα σε ιδιωτική κλινική της Θεσσαλονίκης.
Πέθανε στη Θεσσαλονίκη σε ηλικία 76 ετών.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Iefimerida.Gr, Newsroom (15 Οκτωβρίου 2012). «Παναγιώτης Σπύρου, ο καρδιοχειρουργός που υμνήθηκε και λοιδορήθηκε όσο κανείς - ΕΛΛΑΔΑ». iefimerida.gr. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2021.
- ↑ https://www.2810.gr/index.php/news-texnologia-epistimi/30666-2810-iumzw5gof9
- ↑ «Παναγιώτης Σπύρου: ο γιατρός που μιλούσε στις καρδιές». Protagon.gr. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2021.
- ↑ https://www.fimes.gr/2012/10/panagiotis-spyrou-pethane-viografiko/
- ↑ https://www.newsbomb.gr/ellada/story/243360/poios-itan-o-panagiotis-spyroy
- ↑ «Παναγιώτης Σπύρου: Το δανεικό κοστούμι, η λαμπρή καριέρα και η "αποχώρηση" της Σοφίας». Thestival. 21 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2021.