Πρωτάθλημα ποδοσφαίρου (Αθηνών-Πειραιώς) Ε.Π.Σ. Ελλάδος 1921-22

Η διοργάνωση της σεζόν 1921-1922 ήταν το Β΄ πρωτάθλημα της Ένωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων Αθηνών-Πειραιώς, που είχε πλέον μετονομαστεί σε Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Ελλάδος, με νικητή για δεύτερη συνεχή χρονιά τον Πανελλήνιο Ποδοσφαιρικό & Αγωνιστικό Όμιλο της Αθήνας.

Η ομάδα του ΠΠΑΟ

Διοργάνωση

Επεξεργασία

Σημειώθηκε αυξημένη συμμετοχή σε σχέση με την αντίστοιχη συνδιοργάνωση των ΧΑΝ και ΕΠΣΑ-Π του προηγούμενου έτους και έλαβαν μέρος 8 ομάδες σωματείων ή σχολών, από τέσσερις αθηναϊκές και πειραϊκές. Δε μετείχε ο ΑΠΟ (Νέος) Γουδή, αλλά από την πρωτεύουσα οι:

και από το επίνειο οι:

Οι Δόκιμοι, με άλλα λόγια, θα αντιμετώπιζαν τους ξενόφερτους εκπαιδευτές τους, καθώς για ένα μικρό διάστημα η διοίκηση της σχολής τους είχε ανατεθεί σε επιτελείο αξιωματικών του Βρετανικού Βασιλικού Ναυτικού, με επικεφαλής Πλοίαρχο ειδικό σε θέματα εκπαίδευσης[1]. Ισχυρότεροι παρέμεναν πάντως οι περυσινοί συμμετέχοντες Πανελλήνιος ΠΑΟ, Πειραϊκή Ποδοσφαιρική Ένωσις, Αθηναϊκός ΑΣ και Πειραϊκός Σύνδεσμος.

Το πρωτάθλημα διεξήχθη σε ενιαίο όμιλο με το σύστημα πουλ, δηλαδή όλοι εναντίον όλων σε απλές συναντήσεις στο Ποδηλατοδρόμιο του Νέου Φαλήρου (σήμερα Καραϊσκάκη), το μοναδικό κατάλληλο χώρο την εποχή για τέλεση επίσημων ποδοσφαιρικών παιχνιδιών στην Ελλάδα[2].

Διεξαγωγή

Επεξεργασία
"Οι οργανωθέντες υπό της Ενώσεως ποδοσφαιρικών συλλόγων αγώνες ήρχισαν την 24ην Ιανουαρίου.
Κατά την έναρξιν παρέστησαν η Βασιλική Οικογένεια και πλήθος επισήμων. Η παρέλασις των διαφόρων
ομάδων ήρχισεν την 4μ.μ. Μετά ταύτα ο Πρίγκηψ Παύλος έδωκε το σύνθημα της ενάρξεως των αγώνων."

Πρόκειται για τις 6 Φεβρουαρίου 1922 με το ισχύον τώρα Γρηγοριανό ημερολόγιο και εκείνο το απόγευμα Δευτέρας δε θα υπήρξαν, σίγουρα, αναμετρήσεις λόγω του προχωρημένου της ώρας. Μέσω του Τύπου γνωρίζουμε τα 4 πρώτα αποτελέσματα:

Σχολή Ναυτικών Δοκίμων - Άγγλοι Αξιωματικοί 1-1
Πανελλήνιος ΠΑΟ - Πειραϊκός Σύνδεσμος 0-0
Σχολή Ευελπίδων - Κυπριακός ΠΣ 1-1
Πειραϊκή Ποδοσφαιρική Ένωσις - Αθηναϊκός ΑΣ 0-0

Είχαμε δηλαδή "ντέρμπι" ανάμεσα στους Ναυτικούς, σε διεκδικητές της πρώτης θέσης ή σε ισοδύναμα γενικά σωματεία ώστε να τονωθεί το ενδιαφέρον των φιλάθλων (πριν γίνει εμφανής η μεγάλη διαφορά δυναμικότητας), στόχος ο οποίος μόνο εν μέρει επιτεύχθηκε εφόσον όλα τα ματς έληξαν ισόπαλα, τα δύο μάλιστα χωρίς τέρματα.

Άλλες μεταγενέστερες πηγές αναφέρουν τα αποτελέσματα του Πανελλήνιου και του Αθηναϊκού, και σχετικά με τον Πειραϊκό Σύνδεσμο ότι (σύμφωνα με τον κεντρικό επιθετικό του, Γιώργο Ανδριανόπουλο - 2,5 χρόνια αργότερα εκ των ιδρυτών του Ολυμπιακού):

"... επακολούθησαν διάφορες συναντήσεις με πολλαπλά επεισόδια και αποχώρησιν του Πειραϊκού..."
"... δια μικροζητήματα, τα οποία ανεφύησαν κατά τα πρώτα παιχνίδια εις το Ποδηλατοδρόμιον, ων ένεκα απεχώρησεν."

Όσο και εάν τα τότε ποδοσφαιρικά ήθη και αντιλήψεις διέφεραν από τα σύγχρονα προς το καλύτερο, παράπονα περί μεροληψίας διαιτητών σαφέστατα και δε θα μπορούσαν να θεωρηθούν "μικροζητήματα". Η αιτία λοιπόν πρέπει να αναζητηθεί εναλλακτικά:

  • με βάση τα λεγόμενα του Ανδριανόπουλου, σε ενδεχόμενες διαφωνίες επί απλών οργανωτικών θεμάτων (καθορισμός ημερομηνιών, ορισμός γυμνασίαρχων κλπ)
  • σε απαγόρευση να χρησιμοποιήσει κάποιους παίκτες[3]
  • στην ακύρωση, κατόπιν ένστασης της ηττημένης Πειραϊκής Ένωσης, του θριαμβευτικού 4-0 και την ήττα του Πειραϊκού(!) με 0-1 στην επανάληψη του αγώνα που αποφάσισε η διοργανώτρια ΕΠΣΕ[4]
  • στην απώλεια κάθε προοπτικής για διάκριση, εξαιτίας της παραπάνω αποτυχίας και του 0-0 στην αρχή με τον Πανελλήνιο (οπότε δεν υπήρχε νόημα ο Σύνδεσμος να διακινδυνεύσει τραυματισμούς και πολύ περισσότερο ένα ατυχές αποτέλεσμα απέναντι σε κάποιον αδύναμο, το οποίο θα πλήγωνε το γόητρό του)

Εκτός του Πειραϊκού που αποσύρθηκε μετά από τρεις αγώνες, οι Άγγλοι Αξιωματικοί έπαιξαν μόνο δύο πριν εγκαταλείψουν το πρωτάθλημα και εκείνοι, γεγονός σχετιζόμενο προφανώς με την αναχώρηση για την πατρίδα τους όταν απέτυχε το εγχείρημα να διοικείται με ξένους η Σχολή των Ναυτικών Δοκίμων. Ως συνέπεια, από τις 28 αναμετρήσεις του αρχικού προγράμματος έγιναν οι 16, στις 8 είχε αποχωρήσει ο ένας ή και οι δύο αντίπαλοι, ενώ η διεξαγωγή τεσσάρων προς το τέλος κρίθηκε πως δεν παρουσίαζε βαθμολογικό -και άρα εισπρακτικό- ενδιαφέρον, όταν ο Πανελλήνιος ουσιαστικά κατέκτησε τον τίτλο νικώντας 3-0 την Ένωση στις 23 Απριλίου (10 με το παλαιό ημερολόγιο). Τα δε σκορ ήταν τα εξής[5]:

Πανελλήνιος Πειραϊκή ΠΕ Αθηναϊκός Πειραϊκός Σ. Ευέλπιδες Άγγλοι Αξ. Ναυτικοί Δ. Κυπριακός
Πανελλήνιος ΠΑΟ Αθηνών 3-0 7-0 0-0 3-0 αποχ. Άγγλ. 5-0
Πειραϊκή Ποδοσφ. Ένωσις 0-3 0-0 1-0 (#) αποχ. Άγγλ. 5-0 3-0
Αθηναϊκός ΑΣ 0-7 0-0 αποχ.Πειραϊκού 3-2 αποχ. Άγγλ. 5-2 3-0
Πειραϊκός Σύνδεσμος 0-0 0-1 (*) αποχώρηση αποχώρηση 2πλή αποχ. 12-1 αποχώρηση
Σχολή Ευελπίδων 0-3 2-3 αποχ.Πειραϊκού 3-0 1-1
Άγγλοι Αξιωματικοί Ναυτικού αποχώρηση αποχώρηση αποχώρηση 2πλή αποχώρ. 0-3 1-1 αποχώρηση
Σχολή Ναυτικών Δοκίμων 0-5 2-5 1-12 1-1
Κυπριακός ΠΣ Αθηνών 0-5 0-3 0-3 αποχ.Πειραϊκού 1-1 αποχ. Άγγλ.
(*) επανάληψη του άκυρου 4-0 (#) επανάληψη του άκυρου 0-4

Μέσος όρος 3,75 τέρματα ανά συνάντηση, αριθμός όμως πλασματικός καθόσον από τα συνολικά 62, τα 27 σημειώθηκαν αποκλειστικά σε 3 παιχνίδια (2 των Δοκίμων). Στα υπόλοιπα οι φίλαθλοι είχαν την ευκαιρία να δουν ένα μέσο όρο 2,7 γκολ, όσα περίπου και στο σημερινό ποδόσφαιρο. Η μεγάλη διαφορά δυναμικότητας αποτυπώνεται χαρακτηριστικά με το ότι στις μισές αναμετρήσεις η μία ομάδα δε σκόραρε, τη στιγμή που η αντίπαλη πετύχαινε κατά μέσο όρο 4 τέρματα και πως μετά τις τέσσερις συνεχόμενες στην αρχή, δεν υπήρξαν άλλες ισοπαλίες.

Κατάταξη

Επεξεργασία
Θέση Σύλλογος Βαθμοί Αγώνες Νι - Ισ - Ητ Τέρματα Αναλογία τερμ.
1 Πανελλήνιος ΠΑΟ Αθηνών 9 5 4 - 1 - 0 18-00
2 Πειραϊκή Ποδοσφαιρική Ένωσις 7 5 3 - 1 - 1 09-03 3,00
3 Αθηναϊκός ΑΣ 7 5 3 - 1 - 1 11-11 1,00
4 Πειραϊκός Σύνδεσμος 3 3 1 - 1 - 1 12-02 6,00 αποχώρησε
5 Σχολή Ευελπίδων 3 4 1 - 1 - 2 06-07 0,90
6 Άγγλοι Αξιωματικοί Ναυτικού 1 2 0 - 1 - 1 01-04 0,25 αποχώρησε
7 Σχολή Ναυτικών Δοκίμων 1 4 0 - 1 - 3 04-23 0,17
8 Κυπριακός ΠΣ Αθηνών 1 4 0 - 1 - 3 01-12 0,08

Σημειώσεις

Επεξεργασία
  1. «ιστότοπος ΣΝΔ». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2012. 
  2. αν και με μικρότερες από τις διαστάσεις που όριζαν οι διεθνείς κανονισμοί και αγωνιστικό χώρο από καρβουνόσκονη - τα υπολείμματα της καύσης λιγνίτη στο γειτονικό εργοστάσιο της Ηλεκτρικής Εταιρείας. Την ίδια ακριβώς περίοδο, ο Πανελλήνιος ΠΑΟ επινοικιάζει (η χρήση του παραχωρείται αργότερα) από το Δήμο Αθηναίων την Περιβόλα των -εξοχικών τότε- Αμπελοκήπων και, ως Παναθηναϊκός πλέον, χρειάζεται μια διετία μέχρι να ξεπεράσει τη διεκδίκησή της από διάφορους, θεσμικούς φορείς και μη, ενώ παράλληλα τη μετατρέπει στο πρώτο -χρονικά και ποιοτικά- αμιγώς ποδοσφαιρικό γήπεδο της χώρας.
  3. όχι ασυνήθιστο φαινόμενο (να επιχειρούν) να τους "κατεβάζουν" με μη ανανεωμένο ή και χωρίς δελτίο αθλητή, παρατυπία την οποία οι Ομοσπονδίες δύσκολα ανέχονταν, πέραν των λόγων αρχής και επειδή εισέπρατταν ένα ποσό για κάθε δηλωμένο ποδοσφαιριστή
  4. κοινωνικοταξικές διαφορές, προσωπικές φιλοδοξίες και μικροπρεπείς έριδες, οδηγούσαν σε εντονότατη αντιπαλότητα τα σωματεία του Πειραιά (η αντίστοιχη στην Αθήνα υπήρξε πάντα αρκετά ηπιότερη) και προκάλεσαν τη γρήγορη αποτυχία του μετέπειτα ΑΠΣ Πειραιώς, της ενιαίας πειραϊκής ομάδας που θα αποκτούσε πλεονέκτημα έναντι του Παναθηναϊκού, των μικρασιατών Απόλλωνα και Πανιωνίου, αλλά και του Αθηναϊκού (η ΑΕΚ θα ιδρυθεί το 1924). Τουλάχιστον, από τη διάσπαση του ΑΠΣΠ ξεπήδησαν οι ιστορικότατοι Ολυμπιακός και Εθνικός, για να συνεχίσουν βέβαια την κόντρα τους μέχρι πρόσφατα.
  5. ορισμένα με μικρή επιφύλαξη, όπως εξάγονται (μέσω της απαγωγής σε άτοπο) από συνδυασμό πρωτογενών και δευτερογενών πηγών, οι οποίες ως αποσπασματικές και διαφορετικών εποχών, εμφανίζουν κάποια αντικρουόμενα στοιχεία στον πίνακα βαθμολογίας
  • Μηνιαίον Περιοδικόν «Η ΝΙΚΗ», τεύχη Φεβρουαρίου έως Ιουλίου 1922
  • "Γκολ 2000, Ένας Αιώνας Ποδόσφαιρο", Ανδρέας Μπόμης, Εκδόσεις Πελεκάνος, Αθήνα 2000, ISBN 9780004000053 (σελ. 40-41)
  • "Η Ιστορία του Παναθηναϊκού (1908-1948)", Πάνος Μακρίδης-Σπύρος Καραθανάσης, έκδοσις Αθλητικής Βιβλιοθήκης, Αθήναι 1949
  • "Το Ελληνικόν Ποδόσφαιρον 1919-1926", Γεώργιος Ανδριανόπουλος, έκδοσις περιοδικού «ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ», Πειραιεύς 1971
  • "1908-1998 Παναθηναϊκός - Ποδοσφαιρική Εποποιία", Βαγγέλης Μελέκογλου-Άγγελος Μενδρινός-Θοδωρής Ντάβελος, έκδοση Τριφύλλι ΑΕΒΕ, Αθήνα 1999, ISBN 960-86253-1-9
  • Επίσημος ιστότοπος Αθηναϊκού Αθλητικού Συλλόγου Βύρωνα