Με το όρο παρακαταβολή, στην αρχαία Ελλάδα, και ειδικότερα κατά το αρχαίο δίκαιο, το λεγόμενο και αττικό λεγόταν το χρηματικό ποσό που όφειλε να καταθέσει ο ενάγων σε κληρονομικών υποθέσεων δίκες. Το χρηματικό ποσό αυτό επιστρεφόταν στον ενάγοντα εφόσον εκδιδόταν απόφαση υπέρ αυτού, διαφορετικά παρέμενε (κατέπιπτε) υπέρ του δημοσίου.

Η Παρακαταβολή θεωρείται ως ο αρχαίος πρόδρομος του σημερινού παραβόλου.