Πολωνικές Λεγεώνες στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο

Οι Πολωνικές Λεγεώνες (πολωνικά: Legiony Polskie) ήταν πολωνική στρατιωτική δύναμη (ο πρώτος ενεργός Πολωνικός Στρατός εδώ και γενιές)[1] που ιδρύθηκε τον Αύγουστο του 1914 στη Γαλικία αμέσως μετά το ξέσπασμα του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου μεταξύ των αντίπαλων συμμαχιών της Τριπλής Συνεννόησης από τη μία πλευρά (αποτελούμενη από τη Βρετανική Αυτοκρατορία, την Τρίτη Γαλλική Δημοκρατία και τη Ρωσική Αυτοκρατορία) και τις Κεντρικές Δυνάμεις από την άλλη πλευρά, που περιλαμβάνουν τη Γερμανική Αυτοκρατορία και την Αυστροουγγαρία.[2] Οι Λεγεώνες έγιναν «ιδρυτικός μύθος για τη δημιουργία της σύγχρονης Πολωνίας» παρά την πολύ σύντομη ύπαρξή τους.[1] Αντικαταστάθηκαν από το Πολωνικό Βοηθητικό Σώμα (πολωνικά: Polski Korpus Posiłkowy‎‎) στις 20 Σεπτεμβρίου 1916, το οποίο συγχωνεύθηκε με το 2ο Πολωνικό Σώμα στη Ρωσία στις 19 Φεβρουαρίου 1918 για τη Μάχη της Ραράντσα εναντίον της Αυστροουγγαρίας και διαλύθηκε μετά τη στρατιωτική ήττα στη Μάχη του Κάνιουφ το Μάιο του 1918, ενάντια στη Γερμανική Αυτοκρατορία. Ο Στρατηγός Γιούζεφ Χάλερ διέφυγε στη Γαλλία για να σχηματίσει τον Πολωνικό Στρατό στη Δύση ενάντια στην αντιπολωνική γερμανομπολσεβίκικη συνθήκη.[3]

Πολωνικές Λεγεώνες
Legiony Polskie
alliances
Ευρώπη το 1914, οι Κεντρικές Δυνάμεις με καφέ χρώμα Kielce
Ο Συνταγματάρχης Γιούζεφ Πιουσούτσκι με το επιτελείο του μπροστά από το Παλάτι του Κυβερνήτη στο Κιέλτσε, 1914 Piłsudski
Ο Συνταγματάρχης Γιούζεφ Πιουσούτσκι και οι αξιωματικοί του, 1915 Piłsudski
Ο Πιουσούτσκι στο Ότβοτσκ, 1915 II Brigade
Η 2η Ταξιαρχία των Πολωνικών Λεγεώνων στη Βολυνία

Οι Λεγεώνες συμμετείχαν σε πολλές μάχες κατά των δυνάμεων της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, τόσο στη Γαλικία όσο και στα Καρπάθια Όρη. Υπέστησαν φρικτές απώλειες καθώς μειονεκτούσαν αριθμητικά τρεις προς έναν στη Μάχη του Γουοβτσούβεκ. Κατέλαβαν το Κιέλτσε και το 1915 συμμετείχαν στην επίθεση στη Βαρσοβία. Τον Ιούνιο του 1916 η μονάδα είχε περίπου 25.000 στρατιώτες.[1] Τόσο ο αριθμός των στρατευμάτων όσο και η σύνθεση των μονάδων άλλαξαν γρήγορα. Μετά τη Μάχη της Κοστιουχνούφκα όπου 2.000 Πολωνοί στρατιώτες σκοτώθηκαν καθυστερώντας μια ρωσική επίθεση, ο Γιούζεφ Πιουσούτσκι απαίτησε από τις Κεντρικές Δυνάμεις να εκδώσουν εγγύηση ανεξαρτησίας για την Πολωνία και εν μέρει το πέτυχε.[4] Οι Πολωνικές Λεγεώνες έγιναν το Πολωνικό Βοηθητικό Σώμα. Μετά την Πράξη της 5ης Νοεμβρίου του 1916 που ανήγγειλε τη δημιουργία του κράτους-μαριονέτας Βασιλείου της Πολωνίας του 1917–18, οι Πολωνικές Λεγεώνες μεταφέρθηκαν υπό τη γερμανική διοίκηση. Ωστόσο, τα περισσότερα από τα μέλη αρνήθηκαν να ορκιστούν πίστη στον Γερμανό Αυτοκράτορα και και φυλακίστηκαν στο Μπενιαμίνουφ και στο Στσιπιόρνοκρίση του όρκου). Περίπου 3.000 από αυτούς συντάχθηκαν στον Αυστροουγγρικό στρατό και στάλθηκαν στο Ιταλικό Μέτωπο, ενώ περίπου 7.500 έμειναν στο Αυστριακό Πολωνικό Βοηθητικό Σώμα και στην αποτυχημένη γερμανική Polnische WehrmachtΠολωνική Βέρμαχτ»).

Ο σχηματισμός των Λεγεώνων ανακηρύχθηκε από τον Γιούζεφ Πιουσούτσκι με τη διαταγή του στις 22 Αυγούστου 1914. Η αυστριακή κυβέρνηση, που είχε δικαιοδοσία στην περιοχή, συμφώνησε επίσημα με τον σχηματισμό στις 27 Αυγούστου 1914.

Η μονάδα έγινε ανεξάρτητος σχηματισμός του Αυστροουγγρικού Στρατού χάρη στις προσπάθειες της ΠΕΣΚΑ και των Πολωνών μελών του αυστριακού κοινοβουλίου. Το προσωπικό προερχόταν κυρίως από πρώην μέλη διαφόρων προσκοπικών οργανώσεων, συμπεριλαμβανομένων της Πολωνικής Διμοιρίας Τυφεκιοφόρων (Drużyny Strzeleckie) και της Ένωσης Τυφεκιοφόρων (Związek Strzelecki), καθώς και εθελοντών από όλη την Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία.

Αρχικά, οι Πολωνικές Λεγεώνες αποτελούνταν από δύο λεγεώνες: την Ανατολική και τη Δυτική Λεγεώνα, που σχηματίστηκαν και οι δύο στις 27 Αυγούστου. Μετά από μια ρωσική νίκη στη Μάχη της Γαλικίας (Αύγουστος-Σεπτέμβριος 1914), η λεγεώνα της Ανατολικής Πολωνίας αρνήθηκε να πολεμήσει για λογαριασμό της Αυστροουγγρικής πλευράς εναντίον της Ρωσίας και διαλύθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου. Στις 19 Δεκεμβρίου, η δυτική λεγεώνα μετατράπηκε σε τρεις ταξιαρχίες: η 1η Ταξιαρχία των Πολωνικών Λεγεώνων υπό τον Γιούζεφ Πιουσούτσκι, που σχηματίστηκε στα μέσα Δεκεμβρίου, η 2η Ταξιαρχία των Πολωνικών Λεγεώνων υπό τον Γιούζεφ Χάλερ, που σχηματίστηκε μεταξύ των μέσων Δεκεμβρίου και του Μαρτίου (οι πηγές ποικίλλουν) και η 3η Ταξιαρχία των Πολωνικών Λεγεώνων υπό τον Ζίγκμουντ Ζιελίνσκι (αργότερα υπό τον Μπολέσουαφ Ρόγια), που σχηματίστηκε στις 8 Μαΐου 1915. Όλες οι ταξιαρχίες είχαν τα εξής:

  • Τάγματα Πυροβολικού που υπηρέτησαν στις 1η, 2η και 3η Ταξιαρχίες
  • Συντάγματα Ιππικού: το 1ο υπηρέτησε στην 1η Ταξιαρχία, το 2ο υπηρέτησε στη 2η Ταξιαρχία και το 3ο υπηρέτησε στην 3η Ταξιαρχία
  • Συντάγματα Πεζικού: 1ο, 5ο, 7ο υπηρέτησαν στην 1η Ταξιαρχία, 2ο και 3ο υπηρέτησαν στην 2η Ταξιαρχία, το 4ο υπηρέτησε και στις 2η και 3η Ταξιαρχίες και 5ο και 6ο υπηρέτησαν στην 3η Ταξιαρχία.

Οι διοικητές των Λεγεώνων ήταν διαδοχικά: Στρατηγός Κάρολ Ντούρσκι-Τσάσκα (Σεπτέμβριος 1914 – Φεβρουάριος 1916), Στρατηγός Στανίσουαφ Πουχάλσκι (μέχρι το Νοέμβριο του 1916), Συνταγματάρχης Στανίσουαφ Σεπτίτσκι (μέχρι τον Απρίλιο του 1917) και Συνταγματάρχης Ζίγκμουντ Ζιελίνσκι (μέχρι τον Αύγουστο του 1917). Μετά το τέλος του πολέμου, οι αξιωματικοί των Πολωνικών Λεγεώνων έγιναν η ραχοκοκαλιά του Πολωνικού Στρατού.  

Δείτε επίσης

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 1,2 M.B.B. Biskupski (2012). Independence Day: Myth, Symbol, and the Creation of Modern Poland. OUP Oxford. σελίδες 9–11. ISBN 9780199658817. 
  2. Willmott, H.P. (2003). World War I. Νέα Υόρκη: Dorling Kindersley. σελ. 15. ISBN 0-7894-9627-5. 
  3. Spencer Tucker, Laura Matysek Wood, Justin D. Murphy (1996). The European Powers in the First World War: An Encyclopedia. Taylor & Francis. σελ. 332. ISBN 0-8153-3351-X. 
  4. Ουρμπανόφσκι, Μπόχνταν (1997). Józef Piłsudski: Marzyciel i strateg (Józef Piłsudski: Dreamer and Strategist) (στα Πολωνικά). 1–2. Βαρσοβία: Wydawnictwo ALFA. σελίδες 251–252. ISBN 978-83-7001-914-3. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία