Πολύγραφος
Ο πολύγραφος (hectography) είναι εκτυπωτική μηχανή, η οποία χρησιμοποιείται για την εκτύπωση επιστολών και εγκυκλίων σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων. Η συγγραφή του κειμένου γίνεται πάνω σε μια μεμβράνη από απορροφητικό λεπτό χαρτί, εμποτισμένη με ένα μείγμα γλυκερίνης και ελαίων. Τα πλήκτρα του πολύγραφου χαράζουν το κέρινο στρώμα. Τα σχέδια χαράζονται με ειδική ακίδα χάραξης. Η μελάνη είναι παχύρρευστη και λιπαρή, απλώνεται από ένα κύλινδρο στην πίσω όψη της μεμβράνης και τη διαπερνά στα σημεία στα οποία το κερί έχει χαραχτεί. Έτσι η μελάνη περνά από την άλλη πλευρά και τυπώνει το χαρτί που βρίσκεται στο κάτω μέρος, πάνω στο οποίο αποτυπώνεται ό,τι έχει χαραχτεί στη μεμβράνη. Ο πιο εξελιγμένος πολύγραφος είχε μετρητή φύλλων και αυτόματο μελάνωμα. Η εξωτερική όψη και η σχηματική παράσταση λειτουργίας του πολύγραφου έχει σύστημα παρεμβολής, καθώς και μηχανισμό που εξασφαλίζει καθαρή εκτύπωση, συνδυάζοντας ένα φύλλο εκτύπωσης και ένα φύλλο απορροφητικό.[1]
Ιστορική Αναδρομή-Χρήση Επεξεργασία
Ο πολύγραφος εξελίχθηκε από χειροκίνητος σε μηχανικός και μετά σε αυτόματος ηλεκτρικός, με δυνατότητα για μεγαλύτερο και ταχύτερο τιράζ[2]. Απαιτεί περιορισμένη τεχνολογία και αφήνει ελάχιστα ίχνη. Είναι χρήσιμο τόσο σε περιβάλλοντα χαμηλής τεχνολογίας, όσο και σε περιπτώσεις λαθραίας κατάστασης, όπου η διακριτική ευχέρεια ήταν απαραίτητη. Τον 20ο αιώνα, εφαρμόστηκε σε σχολικά τεύχη σχολικών τάξεων, ενημερωτικά δελτία εκκλησιών και fanzines επιστημονικής φαντασίας . Οι κρατούμενοι του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου χρησιμοποίησαν ένα αυτοσχέδιο πολύγραφο για την αναπαραγωγή εγγράφων για μια προγραμματισμένη προσπάθεια διαφυγής .
Οι κομμουνιστικές αρχές στα σύνορα Jiangsu - Anhui της Κίνας χρησιμοποίησαν τη διαδικασία για τα γραμματόσημα τον Νοέμβριο του 1948.
Έχει επίσης χρησιμοποιηθεί, ως καλλιτεχνικό μέσο στην εκτύπωση. Οι Ρώσοι Φουτουριστές το χρησιμοποίησαν για εικονογραφήσεις βιβλίων και ο Γερμανός εξπρεσιονιστής Emil Nolde έκανε τέσσερις ηθογραφίες.
Ο Stephen King , στο βιβλίο του "Σχετικά με τη γραφή" , γράφει για το πώς αυτός και ο μεγαλύτερος αδελφός του Dave χρησιμοποίησαν τη διαδικασία για να δημιουργήσουν την εφημερίδα τους, το "Rage" του Dave.
Ο πολύγραφος χρησιμοποιήθηκε επίσης επαγγελματικά, στο διαφημιστικό τμήμα του Macy το 1950 και το 1960, σχεδιάστηκαν πλήρεις σελίδες διαφημίσεων εφημερίδων με μολύβια ηκτογραφίας και στη συνέχεια ανατυπώθηκαν σε έναν ηκτογράφο για να δημιουργήσουν αντίγραφα αρχείων για μελλοντική αναφορά.[3]
Τρέχουσα χρήση Επεξεργασία
Ενώ η διαδικασία εκτομής είναι παρωχημένη για την εκτύπωση σε χαρτί, εντούτοις χρησιμοποιείται για την πραγματοποίηση προσωρινών τατουάζ στο ανθρώπινο δέρμα. Οι καλλιτέχνες των τατουάζ χρησιμοποιούν μολύβια ηκτογραφίας για τον σχεδιασμό εικόνων σε χαρτί ώστε μετά να τις μεταφέρουν στο δέρμα του παραλήπτη.
Χρησιμοποιείται επίσης για εκτυπώσεις ακρυλικού χρώματος. Το ιχτατόγραμμα ζελατίνης έχει διατεθεί στο εμπόριο από τον Joan Bess και τον Lou Ann Gleason[3]. Το εκτόξελο έχει πλαστικοποιηθεί και έχει γίνει πιο ανθεκτικό. Οι αντίστοιχες συνταγές είναι διαθέσιμες στο διαδίκτυο για τη δημιουργία μιας πλάκας εκτύπωσης από τα κοινά οικιακά υλικά.
Η βαφή της τεχνικής εκτύπωσης απλώνεται σε πλάκα με ένα βραχίονα, τοποθετείται ένα φύλλο χαρτιού πάνω από το χρώμα, μετά το τρίτο μέρος του χαρτιού τρίβεται για λίγο και η εκτύπωση τραβιέται. Η υγρή βαφή προσκολλάται στο χαρτί.
Τα υλικά υποστρώματος που χρησιμοποιούνται για εκτύπωση είναι διαφορετικά: μπορεί να χρησιμοποιηθεί χαρτί, ύφασμα, φύλλα πλαστικού / οξικού, διαφορετικοί τύποι ταινίας, χαρτόνι, ξύλινες σανίδες, λαμαρίνα, σχεδόν οτιδήποτε μπορεί να κολλήσει το χρώμα.
Δείτε επίσης Επεξεργασία
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ «📌 πολύγραφος». Academic Dictionaries and Encyclopedias (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ «Η εξέλιξη των διοικητικών εργασιών απο την γραφομηχανή μέχρι». prezi.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ 3,0 3,1 «Hectograph - Wikipedia». en.m.wikipedia.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2019.