Ο Άγιος Γεώργιος της Πολυφέγγου (Sancto Georgio de Polifengno, όπως αναφέρεται σε έγγραφο του 1377) ή απλώς Πολύφεγγος (Polifant στο γαλλικό Χρονικόν του Μορέως) ήταν φρούριο και οικισμός του φράγκικου Πριγκιπάτου της Αχαΐας στην Πελοπόννησο. Ο οικισμός του Αγίου Γεωργίου ευρισκόταν σε πεδινή τοποθεσία, σε απόσταση περίπου 3 χλμ. από την Αρχαία Νεμέα, και κατελάμβανε τον χώρο της σημερινής πόλης της Νεμέας, ενώ το φρούριο ευρισκόταν στην κορυφή του Όρους Πολύφεγγου και ήλεγχε ένα από τα περάσματα που οδηγούσαν από το οροπέδιο της Αρκαδίας στις πεδινές εκτάσεις του Αργολικού Κόλπου.[1]

Χάρτης της Πελοποννήσου με τις σημαντικότερες τοποθεσίες της, κατά την διάρκεια του Ύστερου Μεσαίωνα.

Τον Σεπτέμβριο του 1320, οι Έλληνες, υπό την ηγεσία του Ανδρόνικου Ασάν, κατέλαβαν το φρούριο του Αγίου Γεωργίου των Σκορτών και νίκησαν τις φραγκικές ενισχύσεις που κατέφθασαν στην περιοχή. Αμέσως μετά την επιτυχία αυτή, βάδισαν ενάντια στα φρούρια της Καρύταινας, της Άκοβας και της Πολυφέγγου, των οποίων και πέτυχαν την παράδοση, μέσω της δωροδοκίας των διοικητών τους.[2] Η επιτυχία αυτή έδωσε στους Έλληνες στρατιωτικό πλεονέκτημα, καθώς το σύνολο αυτών των φρουρίων ήλεγχε ορεινά περάσματα από το αρκαδικό οροπέδιο προς τις, ακόμη υπό φραγκικό έλεγχο, παράκτιες πεδιάδες.[3] Η Πολύφεγγος, ωστόσο, ενδέχεται να ανακατελήφθη από τους Φράγκους λίγο καιρό αργότερα, καθώς το όνομά της εμφανίζεται σε έναν κατάλογο φέουδων του Πριγκιπάτου της Αχαΐας του 1377.[4]

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Bon 1969, σελίδες 482–483.
  2. Bon 1969, σελ. 202.
  3. Bon 1969, σελ. 220.
  4. Bon 1969, σελίδες 220, 482.