Πυροκλάνι
Το πυροκλάνι, γνωστό και ως ανάφλεξη πορδής, είναι η πρακτική της ανάφλεξης των αερίων που παράγονται από τον μετεωρισμό. Η φλόγα που προκύπτει έχει συχνά μπλε απόχρωση, γι' αυτό και η πράξη είναι γνωστή στην καθομιλουμένη ως "μπλε άγγελος", "μπλε βέλος" ή στην Αυστραλία, "μπλε φλόγα". Το γεγονός ότι τα αέρια είναι εύφλεκτα και η καύση τους μέσω αυτής της πρακτικής δίνει αφορμή για πολλά χιουμοριστικά συμπεράσματα. Άλλα χρώματα της φλόγας, όπως πορτοκαλί και κίτρινο, είναι δυνατά ανάλογα με το μείγμα των αερίων που σχηματίζονται στο κόλον.
Το 1999, ο συγγραφέας Τζιμ Ντόσον παρατήρησε ότι ο φωτισμός με πορδές αποτελεί μια νέα πρακτική κυρίως μεταξύ νεαρών ανδρών ή φοιτητών εδώ και δεκαετίες, αλλά αποθαρρύνεται για το ενδεχόμενο πρόκλησης βλάβης.[1] Τέτοια πειράματα γίνονται συνήθως σε εκδρομές για κάμπινγκ και σε ομόφυλες ομαδικές κατοικίες, όπως δεντρόσπιτα, κοιτώνες ή σπίτια αδελφοτήτων.[2] Με την έλευση των δυνατοτήτων διαμοιρασμού βίντεο στο διαδίκτυο, εκατοντάδες βίντεο αυτοπαραγωγής, τόσο ντοκιμαντέρ όσο και ψευδαισθήσεις, έχουν αναρτηθεί σε ιστότοπους όπως το YouTube. Τα άτομα που εμφανίζονται στα βίντεο είναι κυρίως νεαροί έφηβοι άνδρες.[3][4] Στο βιβλίο του "Η κατάρα του εαυτού: Αυτογνωσία, εγωισμός και η ποιότητα της ανθρώπινης ζωής" ο συγγραφέας Μαρκ Λίρι εξηγεί πώς ένα μεγάλο μέρος της δυστυχίας οφείλεται στην αδυναμία των ανθρώπων να ασκήσουν έλεγχο στις σκέψεις και τη συμπεριφορά τους και ότι τα "ηλίθια κόλπα", συμπεριλαμβανομένου του ανάμματος του μετεωρισμού, ήταν ένας τρόπος για να κάνουν εντύπωση και να συμπεριληφθούν στο ομαδικό δέσιμο ή στο καψόνι.[5]
Παρόλο που υπάρχει ελάχιστη επιστημονική συζήτηση σχετικά με τις καύσιμες ιδιότητες του μετεωρισμού, υπάρχουν πολλές ανέκδοτες αναφορές για την ανάφλεξη του μετεωρισμού και η δραστηριότητα αυτή έχει βρει όλο και περισσότερο το δρόμο της στη λαϊκή κουλτούρα με αναφορές σε κόμικς, ταινίες και τηλεόραση, συμπεριλαμβανομένων των κινούμενων σχεδίων. Στο βιβλίο Electric Don Quixote: The Definitive Story of Frank Zappa ο συγγραφέας Νιλ Σλάβεν αναφέρει ότι ο Φρανκ Ζάπα αποκάλεσε το άναμμα της κλανιάς "την ανδρική τέχνη του καψίματος της κλανιάς", ενώ σε ένα άλλο βιβλίο αναφέρεται ότι ο μουσικός Κένι Ουίλιαμς είπε ότι επιδεικνύει "συμπίεση, ανάφλεξη, καύση και εξάτμιση"[6][7]
Έχουν καταγραφεί περιπτώσεις κατά τις οποίες τα μετεωρίσματα κατά τη διάρκεια χειρουργικών επεμβάσεων αναφλέχθηκαν κατά λάθος προκαλώντας τραυματισμό του ασθενούς και κίνδυνο θανάτου.
Χημεία Επεξεργασία
Η σύνθεση του μετεωρισμού ποικίλλει δραματικά μεταξύ των ατόμων. Ο μετεωρισμός παράγει ένα μείγμα αερίων, συμπεριλαμβανομένου του μεθανίου, το οποίο καίγεται σε οξυγόνο σχηματίζοντας νερό και διοξείδιο του άνθρακα, παράγοντας συχνά μια μπλε απόχρωση (ΔHc = -891 kJ/mol)[8], όπως:
- CH4(g) + 2 O2(g) → CO2(g) + 2 H2O(g)
Το υδρόθειο είναι επίσης εύφλεκτο (ΔHc = -519 kJ/mol)[9] και καίγεται σε
2 H2S(g) + 3 O2(g) → 2 SO2(g) + 2 H2O(g)
Παραγωγή αερίου Επεξεργασία
Ορισμένα από τα αέρια που προκαλούν μετεωρισμό, όπως το μεθάνιο και το υδρογόνο, παράγονται από βακτήρια που ζουν σε συμβίωση στο παχύ έντερο του ανθρώπου και άλλων θηλαστικών. Τα αέρια δημιουργούνται ως παραπροϊόν της πέψης των τροφών από τα βακτήρια σε σχετικά απλούστερες ουσίες.[10] Η συνιστώσα οξυγόνου και αζώτου του μετεωρισμού μπορεί να αποδοθεί στην αεροφαγία, ενώ η συνιστώσα CO2 προκύπτει από την αντίδραση των οξέων του στομάχου (HCl) με την αλκαλική χολή του παγκρέατος (NaHCO3).
Η οσμή που σχετίζεται με το μετεωρισμό οφείλεται στο υδρόθειο, τη σκατόλη, την ινδόλη, τις πτητικές αμίνες και τα λιπαρά οξέα μικρής αλυσίδας που επίσης παράγονται από τα βακτήρια. Οι ουσίες αυτές είναι ανιχνεύσιμες από τους οσφρητικούς νευρώνες σε συγκεντρώσεις μόλις 10 μέρη ανά δισεκατομμύριο, με το υδρόθειο να είναι το πιο ανιχνεύσιμο.[11]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Dawson, Jim (1999). Who Cut the Cheese?: A Cultural History of the Fart. Ten Speed Press. ISBN 9781580080118. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2007.
- ↑ Weinberg, Martin S.; Williams, Colin J. (August 2005). «Fecal Matters: Habitus, Embodiments, and Deviance». Social Problems 52 (3): 315–336. doi:.
- ↑ Barnes, Steve (2007). «On YouTube, you too can be a star». Santa Cruz Live. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Νοεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2007.
- ↑ «Search Results for "fart lighting"». YouTube. 2007. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2007.
- ↑ Leary, Mark Richard (2004). The Curse of the Self: Self-Awareness, Egotism, and the Quality of Human Life. Oxford University Press. ISBN 9780195172423. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2007.
- ↑ Slaven, Neil (2003). Electric Don Quixote: The Definitive Story of Frank Zappa. Omnibus Press. σελ. 100. ISBN 0711994366. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2007.
- ↑ Zappa, Frank· Occhiogrosso, Peter (1999). The Real Frank Zappa Book. Simon and Schuster. σελ. 85. ISBN 9780671705725. Ανακτήθηκε στις 17 Αυγούστου 2008.
- ↑ «Methane: Gas phase thermochemistry data». NIST Chemistry WebBook, SRD 69.
- ↑ Hydrogen sulfideΠρότυπο:Rs
- ↑ «Farts and Flatulence». h2g2.Πρότυπο:Rs
- ↑ Levitt M. D. and Bond J. H. (1978) in Intestinal Gas and Gastrointestinal Disease[απέτυχε η επαλήθευση]