Με την ονομασία Ρέκβιεμ (εκ του λατινικού Requiem) φέρεται στην καθομιλουμένη η νεκρώσιμη ακολουθία της Καθολικής Εκκλησίας, της οποίας το εισοδικό αρχίζει με την παρακλητική φράση: "Requiem aeternam dona eis Domine" (= Ἀνάπαυσιν αἰώνιον δὸς αὐτοῖς, Κύριε). Η ορθή και επίσημη ονομασία της νεκρώσιμης ακολουθίας, όπως φαίνεται και στα οικεία λειτουργικά βιβλία της καθολικής Εκκλησίας, είναι Λειτουργία υπέρ τεθνεώτων (Missa pro defunctis).

Η λέξη αυτή αποτελεί σήμερα αυτούσια κοινή διεθνή έκφραση στην καθομιλουμένη με τη σημασία "Νεκρώσιμη Τελετή".

 
Χειρόγραφο από το Requiem K 626 (Αρχή του Dies Irae) του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ

Στο χώρο της μουσικής ο όρος Ρέκβιεμ περιγράφει ιδιαίτερη μουσική σύνθεση για νεκρώσιμη θεία λειτουργία. Αυτή η σύνθεση αποτελείται στην κλασσική μορφή της από τα ακόλουθα πέντε ψαλτά μέρη της νεκρώσιμης λειτουργίας:

  1. Εισοδικό (Introitus): Ρέκβιεμ (Requiem aeternam dona eis Domine = ανάπαυσιν αιώνιον δος αυτοίς Κύριε)
  2. Ειρμός (Sequentia): Ντίες Ίρε (Dies Irae = Ημέρα οργής)
  3. Χερουβικό (Offertorium): Ντόμινε Ιέζου Κρίστε (Domine Iesu Christe = Κύριε Ιησού Χριστέ)
  4. Σάνκτους (Sanctus = Άγιος) (Ύμνος του Ησαΐα Sanctus, sanctus, sanctus Dominus Sabaoth, Άγιος, άγιος, άγιος Κύριος Σαβαώθ)
  5. Άγκνους Ντέι (Agnus Dei = Ο αμνός του Θεού)

Σε ορισμένες συνθέσεις ρέκβιεμ περιλαμβάνονται, επίσης, και οι ύμνοι:

  • Tuba mirum (σάλπιγξ θαυμάτων)
  • Lacrimosa (Δακρυόεσσα ημέρα)
  • Rex tremendae (Βασιλεύ τρομερού μεγαλείου)