Η Ρας Μπανάς (αραβικά : راس بناس, αρχαία ελληνικά : Λεπτή άκρα) είναι χερσόνησος της Αιγύπτου στην Ερυθρά θάλασσα. Αποτελεί το βόρειο άκρο του κόλπου Φαούλ στο κέντρο του οποίου βρίσκεται η αρχαία πόλη Βερινίκη, από την οποία οι ναυτικοί ξεκινούσαν από την Αίγυπτο για την Αραβία και τις Ινδίες. Πιστεύεται ότι η σημερινή Νήσος Μουκάουα αποτελούσε τμήμα της χερσονήσου όταν αποκόπηκε από αυτή στο παρελθόν.

Ιστορία Επεξεργασία

Χρησίμευε ως σοβιετική στρατιωτική βάση[1], οι Σοβιετικοί είχαν τη δυνατότητα να κατασκευάσουν τη βάση σύμφωνα με την αλιευτική συμφωνία του 1964 που είχαν υπογράψει με την Ηνωμένη Αραβική Δημοκρατία (Αίγυπτος)[2]. Οι Σοβιετικοί άρχισαν την κατασκευή της βάσης το 1970, να γίνει η πρώτη βάση τους στην Αίγυπτο, αν και η κατασκευή της κρατήθηκε μυστική μέχρι το 1972, όταν μια ισραηλινή εφημερίδα δημοσίευσε λεπτομέρειες της βάσης. Η αιγυπτιακή κυβέρνηση συνέχισε να κρύβει τη βάση υποστηρίζοντας ότι πρόκειται για νέο λιμάνι που είχε κατασκευαστεί στη Βερενίκη με ένα δρόμο που κατασκεύαζε από εκεί έως το Ασουάν. Αυτή η νέα οδός θα επέτρεπε τη μετακίνηση προσκυνητών από την Αίγυπτο προς τη Σαουδική Αραβία. Αυτοί οι ισχυρισμοί από την αιγυπτιακή κυβέρνηση αργότερα αποδείχτηκαν ψευδείς μετά από διεθνή έρευνα[3]. Τον Ιούλιο του 1972 ο Αιγύπτιος πρόεδρος Ανουάρ Σαντάτ, επιδιώκοντας να δημιουργήσει καλές σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες διέταξε τους Σοβιετικούς να φύγουν[4].

Τον Φεβρουάριο του 1979 ο Ανουάρ Σαντάτ Ελ ενθάρρυνε τον Χάρολντ Μπράουν, γραμματέας των Ηνωμένων εθνών, να εξετάσει τη χρήση της χερσόνησου ως αμερικανική ναυτική και αεροπορική βάση. Αρχικά οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έδειξαν ενδιαφέρον ωστόσο η προσφορά έγινε όλο και πιο ελκυστική. Για να αποκτήσει πιστώσεις από το Κογκρέσο για την αποκατάσταση των στρατιωτικών εγκαταστάσεων οι ΗΠΑ απαίτησαν γραπτή συμφωνία από την Αίγυπτο ότι θα επιτρέψει στις ΗΠΑ να χρησιμοποιήσουν τις εγκαταστάσεις. Ο Σαντάτ ήταν απρόθυμος να δώσει γραπτή συμφωνία και επέμεινε ότι σε προφορική δέσμευση. Ωστόσο κατά την τελευταία επίσκεψή του στην Ουάσιγκτον το 1981 υπέγραψε μια επιστολή ουι θα επιτρέψει στις ΗΠΑ να χρησιμοποιούν τη βάση[5]. Η θέση της επέτρεψε ενδεχομένως μπορούσε να χρησιμεύσει ως χώρος στάσης για τον Περσικό Κόλπο και τις επιχειρήσεις και για τη Μέση Ανατολή και της Βόρεια Αφρική[6].

Τα αρχικά σχέδια από το Πεντάγωνο περιλάμβανε εγκατάσταση στρατευμάτων και βομβαρδιστικά Β-52 και αεροσκάφη μεταφορών C-5[7]. Ωστόσο λόγω της απουσίας μιας γραπτής συμφωνίας με την Αίγυπτο και την επακόλουθη έλλειψη έγκρισης για τη χρηματοδότηση του έργου τα σχέδια εγκαταλείφθηκαν. Τα σχέδια ανασυστάθηκαν μετά από γραπτή συμφωνία της Αιγύπτου αν και περιορίστηκαν. Οι προτάσεις περιλάμβαναν την κατασκευή μονάδας αφαλάτωσης νερού με ένα δίκτυο διανομής νερού, βελτιώσεις στο αεροδρόμιο (συμπεριλαμβανομένης της κατασκευής ενός νέου διαδρόμου), την κατασκευή των αποθηκών, αποθήκες καυσίμων και στρατώνες που να μπορεί να χωρέσει 25.000 αμερικανικά στρατεύματα[8]. Η Αίγυπτος είχε επιφυλάξεις σχετικά με την κατασκευή μιας επίσημης βάσης CENTCOM στην περιοχή λόγω των ανησυχιών ότι αυτό μπορεί να αποτελέσει το αντικείμενο βίας από τους ριζοσπάστες Άραβες. Αυτό ενισχύθηκε περαιτέρω μετά τη δολοφονία του Σαντάτ το 1981. Τον Μάιο του 1981 τα σχέδια είχαν καταγγελθεί από το Κάιρο ως "απειλή για την ανεξαρτησία και την κυριαρχία μας"[9]. Το 1982 ο Χόσνι Μουμπάρακ αρνήθηκε την κατασκευή μίας μόνιμης αμερικανικής αεροπορικής βάσης στο Ρας Μπανάς αν και κατέστησε σαφές ότι Ταχείας Ανάπτυξης Δυνάμεις των ΗΠΑ θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τις στρατιωτικές εγκαταστάσεις σε περίπτωση πραγματικής ανάγκης[10].

Το κόστος της κατασκευής των στρατιωτικών εγκαταστάσεων από τις ΗΠΑ εκτιμάται ότι θα κοστίσει 522 εκατομμύρια αμερικανικά δολάρια, καθιστώντας το δεύτερο πιο ακριβό έργο στη νοτιοδυτική Ασία του στρατηγικού δικτύου της Ουάσιγκτον, το ξεπερνά μόνο το Ντιέγκο Γκαρσία[6]. Ωστόσο, υπήρχε η πεποίθηση ότι το κόστος θα μπορούσε να αυξηθεί σε 1.6 δισεκατομμύρια δολάρια[11]. Οι δαπάνες που προωθούνται για την ανάπτυξη του Ρας Μπανάς περιελάμβαναν 7.000.000 δολάρια που δίνονται από τα κονδύλια του γραμματέα έκτακτης Άμυνας για τη δημιουργία κατασκευαστικών δραστηριοτήτων το 1982[12]. Ωστόσο το 1983 η Αίγυπτος ανακοίνωσε ότι θα αναπτύξει τη χερσόνησο χωρίς αμερικανική βοήθεια μετά από συνομιλίες μεταξύ των δύο χωρών. Ωστόσο οι συνομιλίες ξανάρχισαν με αποτέλεσμα μια συμφωνία που όριζε ότι η βάση θα διαχειρίζονται από κοινού[13].

Ωστόσο από το 1985 όταν η Ευρώπη αρνήθηκε να χρηματοδοτήσει την αναγέννηση της Αιγύπτου, οι Ηνωμένες Πολιτείες αποφάσισαν να εγκαταλείψουν το φιλόδοξο σχέδιο τους συνολικά[13]. Παρά το γεγονός αυτό η βάση χρησιμοποιείται από τις Ηνωμένες Πολιτείες για ορισμένες στρατιωτικές επιχειρήσεις. Για παράδειγμα χρησιμοποιήθηκε ως λιμάνι από το Έκτο στόλο κατά τους πρώτους μήνες του πολέμου του Κόλπου[1].

Η Ρας Μπανάς σήμερα φιλοξενεί ένα μεγάλο αεροδρόμιο με τρεις ασφάλτινους διαδρόμους, 9.914 πόδια (3.022 μ), 9.900 πόδια (3.018 μ) και 9.600 πόδια (2.926 μ) στο μήκος[14]. Το αεροδρόμιο λειτουργεί από την αιγυπτιακή πολεμική αεροπορία[15].

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 Gerson, Joseph· Bruce Birchard (1991). The Sun Never Sets: Confronting the Network of Foreign U.S. Military Bases. South End Press. σελ. 290. ISBN 0-89608-399-3. 
  2. McGwire, Michael· John McDonnell (1977). Soviet Naval Influence: Domestic and Foreign Dimensions. Greenwood Publishing Group. σελ. 316. 
  3. Abir, Mordechai (1974). Oil, Power and Politics: Conflict in Arabia, the Red Sea and the Gulf. Routledge. σελ. 128. ISBN 0-7146-2990-1. 
  4. http://books.google.com/books?id=gZ3gDS-vAMEC&pg=PA73&lpg=PA73&dq=ras+banas+soviet+military+base&source=bl&ots=xGHGtVmw6P&sig=wMB8ev8raT_Thu-J3WWFNtbotQM&hl=en&sa=X&ei=xZ7jT7a6LJKM0QGngMHpAw&ved=0CFkQ6AEwBA#v=onepage&q=ras%20banas%20soviet%20military%20base&f=false
  5. Quandt, William B. (1988). The Middle East: Ten Years After Camp David. Brookings Institution Press. σελίδες 144–5. ISBN 0-8157-7293-9. 
  6. 6,0 6,1 Lefebvre, Jeffrey Alan (1991). Arms for the Horn: U.S. Security Policy in Ethiopia and Somalia, 1953-1991. University of Pittsburgh Press. σελ. 232. ISBN 0-8229-3680-1. 
  7. Cordesman, Anthony H. (1987). Western Strategic Interests in Saudi Arabia. Christopher Helm. σελ. 68. ISBN 0-7099-4823-9. 
  8. Morley, Morris H. (1988). Crisis and Confrontation: Ronald Reagan's Foreign Policy. Rowman & Littlefield. σελ. 136. ISBN 0-8476-7432-0. 
  9. Acharya, Amitav (1989). U.S. Military Strategy in the Gulf. Routledge. σελίδες 105–7. 
  10. Burns, William Joseph (1984). Economic aid and American policy toward Egypt, 1955-1981. State University of New York Press. σελ. 201. ISBN 0-87395-868-3. 
  11. Congressional Quarterly (1983). U.S. Defense Policy. Congressional Quarterly. σελ. 187. ISBN 0-87187-258-7. 
  12. Congressional Quarterly (1983). U.S. Defense Policy. Congressional Quarterly. σελ. 187. ISBN 0-87187-258-7. 
  13. 13,0 13,1 Rais, Rasul Bux (1986). The Indian Ocean and the Superpowers: Economic, Political and Strategic Perspectives. Routledge. σελίδες 89–90. ISBN 0-7099-4241-9. 
  14. «Airport RAS BANAS». Falling Rain. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2008. 
  15. «RAS BANAS - General Airport Information». The Airport Guide. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουλίου 2008.