Ρετιρέ

διαμέρισμα στον ψηλότερο όροφο πολυκατοικίας


Ρετιρέ (από τη γαλλική λέξη retiré με την έννοια αποτραβηγμένος*) ονομάζεται συνήθως ο όροφος ή το διαμέρισμα του οποίου ο εξωτερικός τοίχος βρίσκεται εσωτερικότερα από αυτόν της προσόψεως της υπόλοιπης οικοδομής ή των λοιπών διαμερισμάτων. Το διαμέρισμα δηλαδή βρίσκεται στην εσοχή του ορόφου. Το γεγονός αυτό επιτρέπει στα ρετιρέ να διαθέτουν μεγαλύτερους εξώστες σε σχέση με αυτούς των υπόλοιπων ορόφων και τότε συνήθως αυτοί αποκαλούνται βεράντες. Η εφαρμογή των ρετιρέ καθορίζεται από τον νόμο.

Η πολυκατοικία της φωτογραφίας στην πλατεία Κυψέλης, χτισμένη την δεκαετία του 1960 διαθέτει ένα μόνον όροφο με ρετιρέ, τον έκτο

Τα ρετιρέ είναι συχνά στις πολυκατοικίες και βρίσκονται επί το πλείστον στους τελευταίους ορόφους. Αυτό, καθώς και ότι τα ρετιρέ παρέχουν μεγαλύτερο υπαίθριο χώρο και ότι ο αριθμός τους είναι περιορισμένος, τα καθιστούν, παρά τα μειονεκτήματά τους (καθυστερημένη και μικρότερης διάρκειας θέρμανση καθώς και υπερβολική έκθεση στον ήλιο & την υγρασία αν πρόκειται για ρετιρέ τελευταίου ορόφου), ακριβότερα σε σχέση με τα ακίνητα τα οποία βρίσκονται χαμηλότερα και διαθέτουν μπαλκόνια. Από την περίοδο της αστικοποίησης της Ελλάδας στα τέλη της δεκαετίας '60 με αρχές δεκαετίας '70 η ιδιοκτησία διαμερίσματος ρετιρέ αποτελούσε ένδειξη αστικής ευμάρειας, κάτι που κατά κύριο λόγο εξακολουθεί να ισχύει μέχρι και σήμερα.