Ροβέρτος Α΄ της Βουργουνδίας
Ο Ροβέρτος Α΄ της Βουργουνδίας ή Ροβέρτος ο Γηραιός (Robert Ier de Bourgogne, 1011 - 21 Μαρτίου 1076) ήταν γενάρχης του Οίκου της Βουργουνδίας και Δούκας της Βουργουνδίας (1032 - 1076). Ο Ροβέρτος Α΄ της Βουργουνδίας ήταν τρίτος γιος του Ροβέρτου Β΄ της Γαλλίας και της τρίτης συζύγου του Κωνσταντίας του Άρλ, μικρότερος αδελφός του Ερρίκου Α΄ της Γαλλίας. [6]
Ροβέρτος Α΄ της Βουργουνδίας | |
---|---|
Επιγρ.: ROTBERTVS DVX BVRGVNDIAE | |
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Robert I le Vieux (Γαλλικά) |
Γέννηση | 1011 Παρίσι |
Θάνατος | 21 Μαρτίου 1076[1][2][3] Φλερέ-συρ-Ους |
Τόπος ταφής | Σαιν-Σεν-λ'Αμπαιγί |
Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Γαλλίας |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Παλαιά Γαλλικά λατινική γλώσσα |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | μονάρχης |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Ερμενγάρδη του Ανζού (από 1055)[4] Helena of Semur (από 1038)[4] |
Τέκνα | Χίλντεγκαρντ της Βουργουνδίας Κωνσταντία της Βουργουνδίας Ερρίκος της Βουργουνδίας Hugues de Bourgogne[5] Robert de Bourgogne[5] Simon de Bourgogne[5] |
Γονείς | Ροβέρτος Β΄ της Γαλλίας και Κωνσταντία της Αρλ |
Αδέλφια | Αδελαΐδα της Γαλλίας Χέντβιχ της Γαλλίας, κόμισσα του Νεβέρ Ούγος Μάγνος Ερρίκος Α΄ της Γαλλίας |
Οικογένεια | Οίκος της Βουργουνδίας |
Θυρεός | |
Σχετικά πολυμέσα | |
Απώλεια του θρόνου, του παραχωρήθηκε η Βουργουνδία
ΕπεξεργασίαΜε το θάνατο του μεγαλύτερου αδελφού του Ούγου Μάγνου η μητέρα τους υποστήριξε τον ίδιο τον Ροβέρτο σαν διάδοχο του θρόνου, ο πατέρας τους αντίθετα όρισε σαν διάδοχο τον δεύτερο αδελφό του Ερρίκο. Με την υποστήριξη της μητέρας τους ο ίδιος και ο αδελφός του Ερρίκος επαναστάτησαν εναντίον του πατέρα τους Ροβέρτου Β΄ αναγκάζοντάς τον βασιλιά να οπισθοχωρήσει στο Παρίσι. Μετά το θάνατο του πατέρα τους (1031) έκανε νέα επανάσταση ενάντια στον αδελφό του Ερρίκο Α΄ ξανά με την υποκίνηση της Κωνσταντίας του Αρλ, μετά τον θάνατο και της μητέρας τους επήλθε ειρήνη, ο Ροβέρτος συμβιβάστηκε αφού του παραχωρήθηκε η Βουργουνδία (1032).
Ληστρικές δραστηριότητες
ΕπεξεργασίαΟ Ροβέρτος δεν είχε έλεγχο επάνω στους υποτελείς του, διότι έμεινε γνωστός σαν βαρόνος ληστής, αφού λεηλατούσε συνεχώς τους υποτελείς του και ιδιαίτερα τις εκκλησίες, με πιο χαρακτηριστική περίπτωση η διάρρηξη στο αββαείο του Αγίου Γερμανού στην Οσέρ. Έδιωξε τη σύζυγό του Ηλί του Σεμούρ· ακολούθησε η δολοφονία του αδελφού της Ζοκεράν και ο φόνος του πατέρα της Νταλμάς Α΄ του Σεμύρ: ο Ροβέρτος Α΄ σκότωσε τον πεθερό του με τα ίδια του τα χέρια (1048). Την ίδια χρονιά ο Αρντουάν επίσκοπος του Λανγκρ αρνήθηκε να εγκαινιάσει την εκκλησία του Σεννεσί, επειδή -όπως αναφέρει- φοβήθηκε την βιαιότητα του δούκα.
Ο μεγαλύτερος γιος του Ούγος σκοτώθηκε σε μάχη σε νεαρή ηλικία (1059) και ο δεύτερος γιος του Ερρίκος, γενάρχης του Πορτογαλικού Οίκου της Βουργουνδίας, απεβίωσε πριν από τον ίδιο (1074). Τον διαδέχθηκε ο εγγονός του Ούγος Α΄ ως δούκας της Βοργουνδίας. [7]
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΜε την πρώτη σύζυγό του Ηλί του Σεμούρ (1033) απέκτησε:[8]
- Ούγος 1034-1059, σκοτώθηκε σε μάχη.
- Ερρίκος 1035-π.1074, διάδοχος της Βουργουνδίας, απεβίωσε πριν από τον πατέρα του. Οι γιοί του:
- Ούγος Α΄ και
- Εύδης Α΄ έγιναν δούκες της Βουργουνδίας, ενώ ο μικρότερος γιος του
- Ερρίκος έγινε ο γενάρχης του Πορτογαλικού Οίκου της Βουργουνδίας.
- Ροβέρτος 1040-1113, νυμφεύτηκε τη Βιολάντη των Ωτβίλ, κόρη του Ρογήρου Α΄ κόμη της Σικελίας και απεβίωσε δηλητηριασμένος.
- Σίμων 1045-1087.
- Κωνσταντία 1046-1093, παντρεύτηκε τον Αλφόνσο ΣΤ΄ των Χιμένεθ βασιλιά της Καστίλης, Λεόν, Γαλικίας, Πορτογαλίας.
Με τη δεύτερη σύζυγο του Ερμενγάρδη των Ινζελζέ, κόρη του Φούλκωνα Γ΄ κόμη του Ανζού, απέκτησε:[9]
- Χίλντεγκαρντ π.1056-1104, παντρεύτηκε τον Γουλιέλμο Η΄ των Πουατιέ δούκα της Ακουιτανίας.
Πρόγονοι
ΕπεξεργασίαΠαραπομπές
Επεξεργασία- ↑ (Αγγλικά) Find A Grave. 96597423. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p11528.htm#i115278. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003. I00020160.
- ↑ 4,0 4,1 p11528.htm#i115278. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Kings, Rulers, and Statesmen, ed. Mark Hillary Hansen, (Sterling Publishing Co., 2005), 111.
- ↑ Elizabeth Hallam, Capetian France:987-1328, (Longman Group Ltd., 1980), 30.
- ↑ Burgundy, Constance B. Bouchard, Medieval France:An Encyclopedia, ed. William W. Kibler and Grover A. Zinn, (Routledge, 1995), 156.
- ↑ Georges Duby, The Knight, the Lady and the Priest, (University of Chicago Press, 1981), 90.
Πηγές
Επεξεργασία- Gwatking, H. M., Whitney, J. P., et al. Cambridge Medieval History: Volume III—Germany and the Western Empire. Cambridge University Press: London, 1930.
- Kings, Rulers, and Statesmen, ed. Mark Hillary Hansen, (Sterling Publishing Co., 2005)
- Elizabeth Hallam, Capetian France:987-1328, (Longman Group Ltd., 1980)
- Burgundy, Constance B. Bouchard, Medieval France:An Encyclopedia, ed. William W. Kibler and Grover A. Zinn, (Routledge, 1995)
- Georges Duby, The Knight, the Lady and the Priest, (University of Chicago Press, 1981)