Ρογήρος Α΄ της Απουλίας
Ο Ρογήρος Μπόρσα (Ruggero Borsa, 1060/1061 - 22 Φεβρουαρίου 1111) ήταν Νορμανδός Δούκας της Απουλίας και της Καλαβρίας και κυβερνήτης στην Νότια Ιταλία από το 1085 μέχρι τον θάνατό του. Καταγόταν από τον Οίκο των Ωτβίλ.
| Ρογήρος Μπόρσα | |
|---|---|
 | |
Δούκας της Απουλίας και Καλαβρίας | |
| Περίοδος | Σεπτέμβριος 1085 - 22 Φεβρουαρίου 1111 |
| Προκάτοχος | Ροβέρτος Γυισκάρδος |
| Διάδοχος | Γουλιέλμος Β΄ της Απουλίας |
| Γέννηση | 1060 ή 1078 Μέλφι, Ιταλία |
| Θάνατος | 22 Φεβρουαρίου 1111 Σαλέρνο, Ιταλία |
| Τόπος ταφής | Σαλέρνο, Ιταλία |
| Σύζυγος | Αδέλα της Φλάνδρας |
| Απόγονοι | Λουδοβίκος Γουλιέλμος Β΄ της Απουλίας Γυισκάρδος |
| Οίκος | Οίκος των Ωτβίλ |
| Πατέρας | Ροβέρτος Γυισκάρδος |
| Μητέρα | Σικελγκάιτα |
| Θρησκεία | Καθολική Εκκλησία |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΟ Ρογήρος Μπόρσα ήταν δευτερότοκος υιός του Ροβέρτου Γυϊσκάρδου και της δεύτερης συζύγου του Σικελγκάιτας κόρης του Γουαϊμάρου Δ΄ του Σαλέρνο Δούκα του Αμάλφι και Δούκα της Γκαέτα.[1] Η φιλόδοξη μητέρα του ρύθμισε να διαδεχτεί ο ίδιος τον πατέρα του αντί για τον μεγαλύτερο ετεροθαλή αδελφό του Βοημούνδο Α΄ της Αντιόχειας. To παρωνύμιό του προήλθε από τη συνήθειά του να μετρά και να ξαναμετρά τα χρήματά του.[2][3] Η Σικελγκάιτα ανακήρυξε τον Ρογήρο Μπόρσα κληρονόμο στον θρόνο την εποχή που ο πατέρας του ασθένησε στο Τράνι. Ο ξάδελφος του Αβελάρδος των Ωτβίλ ήταν ο μόνος βαρόνος που διαφώνησε με την επιλογή διαδοχής, ισχυρίστηκε ότι ήταν ο ίδιος νόμιμος κληρονόμος του δουκάτου. Ο Ρογήρος Μπόρσα συνόδευσε τον πατέρα του σε εκστρατεία στην Ελλάδα (1084), βρισκόταν ακόμα εκεί όταν πέθανε ο πατέρας του στο Κάστρο του Αγίου Γεωργίου στην Κεφαλονιά. Την εποχή που ο Βοημούνδος Α΄ της Αντιόχειας κληρονομούσε τις Ελληνικές κτήσεις και ο Ρογήρος Μπόρσα τις Ιταλικές ο Βοημούνδος βρισκόταν στο Σαλέρνο της Ιταλίας και ο Ρογήρος στην Ελλάδα. Ο Ρογήρος Μπόρσα πήγε να συναντήσει την μητέρα του στην Κεφαλονιά, κατόπιν επέστρεψαν στην Ιταλία όπου ο θείος του Ρογήρος Α΄ της Σικελίας τον αναγνώρισε τον Σεπτέμβριο ως δούκα. Η Λομβαρδική του καταγωγή τον έκανε πιο ελκυστικό από τον Νορμανδό μεγαλύτερο ετεροθαλή αδελφό του που είχε καταφύγει στην Κάπουα. Ο Ιορδάνης Α΄ της Κάπουα βοήθησε τον Βοημούνδο να επαναστατήσει εναντίον του μικρότερου ετεροθαλούς του αδελφού, κατέλαβε την Όρια, το Οτράντο και τον Τάραντα. Ο Ρογήρος Μπόρσα έκλεισε τον Μάρτιο του 1086 ειρήνη, οι αδελφοί του διετέλεσαν κατόπιν συγκυβερνήτες.
Ο Βοημούνδος Α΄ της Αντιόχειας ξεκίνησε ξανά το καλοκαίρι του 1087 τις εχθροπραξίες, τον υποστήριξαν οι υποτελείς του αδελφού του, νίκησε τον Ρογήρο στο Φραγκνέτο και ανακατέλαβε τον Τάραντα. Ο Ρογήρος Μπόρσα παρά το γεγονός ότι καταγράφεται γενναίος πολεμιστής δεν μπόρεσε στην πραγματικότητα ποτέ να ελέγξει τον Βοημούνδο. Ο Πάπας Ουρβανός Β΄ μεσολάβησε για να λήξει ο εμφύλιος ανάμεσα στα δύο αδέλφια, παραχώρησε τον Τάραντα στον Βοημούνδο. Ο Ρογήρος Μπόρσα του παραχώρησε επίσης την υποτέλεια του Γοδεφρείδου του Πρεσβύτερου, με τον τρόπο αυτό απέκτησε τον έλεγχο του Μπρίντιζι και της Κοζέντσα.[4] Με την "Σύνοδο του Μέλφι" τον Σεπτέμβριο του 1098 ο Ρογήρος Μπόρσα παρέλαβε επίσημα από τον πάπα Ουρβανό Β΄ το Δουκάτο της Απουλίας.[5][6] Ο Ρογήρος Α΄ επέτρεψε σε δύο βαρόνους του την κοπή νομισμάτων, θέλησε να αστικοποιήσει την Νότια Ιταλία, έτσι απέδωσε προνόμια σε πόλεις και ενθάρρυνε τον πολεοδομικό σχεδιασμό τους. Το 1090 παρότρυνε με τον πάπα τον Μπρούνο της Κολωνίας, ιδρυτή του Καρθουσιανού Τάγματος, να αναλάβει επίσκοπος Ρηγίου (Ρέτζο Καλάμπρια) στην Καλαβρία. Όταν απεβίωσε ο εξάδελφός του Ιορδάνης Α΄ οι βαρόνοι έδιωξαν τον υιό του Ριχάρδο Β΄. Εκείνος όταν ενηλικιώθηκε ζήτησε από το Ρογήρο Α΄ να τον αποκαταστήσει ως πρίγκιπα στην Κάπουα, με αντάλλαγμα την υποτέλειά του. Η πολιορκία άρχισε το 1098 και κράτησε 40 έτη ώσπου να παραδοθεί η πόλη. Το 1104 ο Ρογήρος Α΄ πολιόρκησε την πόλη Σαντ Άντζελο στο όρος Γκαργκάνο, στη Φότζα, όπου ο ανεξάρτητος κόμης της Γουλιέλμος είχε συνδέσεις με τους Ρωμαίους, η οποία επίσης παραδόθηκε. Κύρια πηγή πληροφοριών είναι ο Γουλιέλμος της Απουλίας, που αφιέρωσε τη Χρονογραφία του στο Ροβέρτο και στον υιό του Ρογήρο Α΄. Ο Ρογήρος Μπόρσα πέθανε (22 Φεβρουαρίου 1111) και τάφηκε στον Καθεδρικό ναό του Σαλέρνο.[7]
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΜε τον γάμο του με την Αδέλα της Φλάνδρας (1092) κόρη του Ροβέρτου Α', κόμη της Φλάνδρας παιδιά του ήταν :[8]
- Γουλιέλμος Β΄ της Απουλίας 1095 - 1127, που τον διαδέχθηκε.[9]
Είχε άλλα δύο τέκνα, που απεβίωσαν μικρά. Από μια εκτός γάμου σχέση είχε υιό τον
- Γουλιέλμο του Γκεζουάλντο.
Παραπομπές
ΕπεξεργασίαΠηγές
Επεξεργασία- Houben, Hubert. Roger II of Sicily: A Ruler between East and West, 2002
- Matthew, Donald. The Norman Kingdom of Sicily, 1992
- Albu, Emily (2001). The Normans in Their Histories: Propaganda, Myth and Subversion. The Boydell Press.
- Chibnall, Marjorie (2000). Piety, Power and History in Medieval England and Normandy. Ashgate.
- Kleinhenz, Christopher, ed. (2004). Routledge Revivals: Medieval Italy: An Encyclopedia. Vol. II. Routledge.
- Hailstone, Paula Z. (6 Dec 2019). Recalcitrant Crusaders?: The Relationship Between Southern Italy and Sicily, Crusading and the Crusader States, c. 1060–1198. Routledge.
- Loud, G. A. (20 December 2007). The Latin Church in Norman Italy. Cambridge University Press.
- Mosher, Paul Hostetler (1969). The Abbey of Cava in the Eleventh and Twelfth Centuries: Cava, the Normans and the Greeks in Southern Italy. University of California Press.
- van Houts, Elisabeth (2016). "Changes of Aristocratic Identity: Remarriage and Remembrance in Europe, 900-1200". In Brenner, Elma; Cohen, Meredith; Franklin-Brown, Mary (eds.). Memory and Commemoration in Medieval Culture. Routledge.
