Ρυτό
Το ρυτό πληθ. ρυτά από το αρχαιοελληνικό ῥυτόν είναι δοχείο για πόσιμα υγρά ή χοές κατά τη διάρκεια σχετικών τελετουργιών. Εισηγμένα στην Ελλάδα μετά τους περσικούς πολέμους[1] τα ρυτά ήταν γνωστά στην αρχαία Περσία, όπου ονομάζονταν τακούκ (تکوک).
Ονομασία και λειτουργία
Επεξεργασία
Η λέξη αναφέρεται ότι προέρχεται από το ρήμα ρειν, και πιθανώς προέρχεται από Πρωτοϊνδοευρωπαϊκό *sreu-[2]. Στην τυπολογία του αγγείου ανήκουν χαρακτηριστικά όπως το ανοικτό στόμιο και η οπή κοντά στον πυθμένα που πιθανώς χρησίμευε στη διάχυση του υγρού. Η λέξη ρυτόν δεν υπάρχει στη μυκηναϊκή Ελληνική, αλλά το ταυρόμορφο μινωικό ρυτόν, αναφέρεται σε πινακίδες της Κνωσού, όπως για παράδειγμα η πινακίδα 231 (K872), ως Κε-ρα-α, με το ιδεόγραμμα του ταύρου[3].
Αναφορές
Επεξεργασία- ↑ Bakker, Janine, Persian influence on Greece, στο Iran chamber society, accessed: January 2009.
- ↑ *sreu- Αρχειοθετήθηκε 2009-01-24 στο Wayback Machine.
- ↑ Ventris & Chadwick, Documents in Mycenaean Greek, 2nd Edition, Page 330.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Εικόνες ρυτών:
- Σχετικά άρθρα:
- Smith, Dictionary of Greek and Roman Antiquities, στο "Rhyton"
- Karla Huebner, "A Minoan Vase from Zakros, Crete: The Sanctuary Rhyton", στο ANISTORITON Issue P032 of 7 June 2003
