Σεσχάτ

Η Σεσχάτ ήταν η αρχαία αιγυπτιακή θεά της σοφίας, της γνώσης και της γραφής. Θεωρήθηκε γραμματέας και κάτοχος δίσκων, και το όνομά της σημαίνει αυτή που γράφει (δηλαδή αυτή που είναι ο γραφέας), και πιστώνεται με την εφεύρεση της γραφής. Έχει επίσης αναγνωριστεί ως η θεά της λογιστικής, της αρχιτεκτονικής, της αστρονομίας, της αστρολογίας, της οικοδόμησης, των μαθηματικών και της τοπογραφίας. Αυτά είναι όλα τα επαγγέλματα που στηρίζονται στην τεχνογνωσία και στις δεξιότητές της. Αναγνωρίζεται ως Safekh-Aubi σε μερικά πρόσφατα κείμενα.

Σεσχάτ
Πληροφορίες ασχολίας
Σχετικά πολυμέσα

Η κυρία της Βουλής των Βιβλίων είναι ένας άλλος τίτλος για τον Σεσχάτ, που είναι η θεότητα η οποία οι ιερείς επιβλέπουν τη βιβλιοθήκη στην οποία απονέμονται οι πάπυροι της πιο σημαντικής γνώσης και στους οποίους σώζονται ξόρκια. Ένας πρίγκηπας της τέταρτης δυναστείας, ο Wep-em-nefret, σημειώνεται ως ο επιτηρητής των βασιλικών γραμματείων, ιερέας της Seshat σε ένα στύλο πλάκας. Η Ήλιοπολη ήταν η θέση του κύριου ιερού της. Περιγράφεται ως η θεά της ιστορίας.

Στην τέχνη απεικονίστηκε ως γυναίκα με ένα επτά μυτερό έμβλημα πάνω από το κεφάλι της. Δεν είναι σαφές τι αντιπροσωπεύει αυτό το έμβλημα. Ο Φαραώ Τυμμώις ΙΙΙ (1479-1425 π.Χ.) την αποκαλούσε Sefket-Abwy (της επτά βαθμών). Το ξόρκι 10 από τα κείμενα του φέρετρου δηλώνει ότι “η Σεσχάτ ανοίγει την πόρτα του ουρανού για σένα".

Συνήθως, δείχνει να κρατάει ένα στέλεχος φοίνικα, που φέρει εγκοπές για να υποδηλώσει την καταγραφή του χρόνου, ειδικά για να παρακολουθεί την κατανομή του χρόνου για τη ζωή του Φαραώ. Παρουσιάστηκε επίσης ότι κρατούσε άλλα εργαλεία και συχνά κρατούσε τα κορδόνια με κόμπους που τεντώνονταν για να ερευνήσουν τη γη και τις δομές.

Παρουσιάζεται συχνά ντυμένη με ένα δέρμα λεοπάρδαλης, ένα σύμβολο των ταφικών ιερέων. Εάν δεν εμφανίζεται με το δέρμα πάνω από ένα φόρεμα, το μοτίβο του φορέματος είναι εκείνο του στιγματίζει αιλουροειδών. Το πρότυπο στο φυσικό δέρμα θεωρήθηκε ότι αντιπροσωπεύει τα αστέρια, είναι σύμβολο της αιωνιότητας και συνδέεται με τον νυχτερινό ουρανό.

Ως θεά λογιστικής και γραφέας, ο Σεσχάτ φαίνεται να βοηθά τον Φαραώ και στις δύο αυτές πρακτικές. Ήταν εκείνη που κατέγραψε, χαράζοντας την παλάμη της, τον χρόνο που κατανεμήθηκε στον Φαραώ για την παραμονή του στη γη.

Η Σεσχάτ βοήθησε τον Φαραώ στο τελετουργικό «τέντωμα του καλωδίου». Αυτό το τελετουργικό σχετίζεται με την τοποθέτηση των θεμελίων ναών και άλλων σημαντικών δομών προκειμένου να προσδιοριστούν και να διασφαλιστούν οι ιερείς ευθυγραμμίσεις και η ακρίβεια των διαστάσεων. Οι δεξιότητές της ήταν απαραίτητες για την επισκόπηση της γης μετά τις ετήσιες πλημμύρες για την αποκατάσταση των οριακών γραμμών. Η ιέρεια, η οποία παρήγγειλε σε αυτές τις λειτουργίες στο όνομά της, επέβλεπε επίσης το προσωπικό άλλων που ασκούσαν παρόμοια καθήκοντα και εκπαιδεύονταν στα μαθηματικά και το σχετικό κατάστημα γνώσης.

Μεγάλο μέρος αυτής της γνώσης θεωρήθηκε αρκετά ιερό και δεν μοιράστηκε πέρα ​​από τις τάξεις των υψηλότερων επαγγελματιών όπως αρχιτέκτονες και ορισμένοι γραφείς. Ήταν επίσης υπεύθυνη για την καταγραφή των ομιλιών που έκανε ο Φαραώ κατά τη διάρκεια της τελετής στέψης και την έγκριση του καταλόγου των ξένων αιχμαλώτων και αγαθών που αποκτήθηκαν σε στρατιωτικές εκστρατείες. Κατά τη διάρκεια του Νέου Βασιλείου, συμμετείχε στην γιορτή Sed που κρατούσαν οι Φαραώ και οι οποίοι μπορούσαν να γιορτάσουν τριάντα χρόνια βασιλείας.

Ο Thoth, ο οποίος καταγράφει τον χρόνο και θεός του γραψίματος, ο οποίος επίσης προσφέρθηκε ως θεός σοφίας, αναγνωρίστηκε στενά με την Seshat, με τον οποίο μοιράστηκε κάποιες αλληλεπικαλυπτόμενες λειτουργίες. Μερικές φορές αναγνωρίστηκε ως κόρη του και άλλοτε ως γυναίκα του.

Μετά τη σύζευξη με τον Thoth, το έμβλημα της Seshat απεδείχθη ότι υπερέβαινε την ημισέληνο, το οποίο, με την πάροδο του χρόνου, εκφυλίστηκε σε δύο κέρατα διατεταγμένα για να σχηματίσουν σχήμα ημισελήνου, αλλά στραμμένα προς τα κάτω (με έναν άτυπο τρόπο για την αιγυπτιακή τέχνη). Όταν το σύμβολο του φεγγαριού είχε εκφυλιστεί στα κέρατα, μερικές φορές αναφερώταν ως Safekh-Aubi, δηλαδή που φορούσε τα δύο κέρατα. Σε μερικές εικόνες τα κέρατα μοιάζουν με δύο κόμπρες, όπως απεικονίζονται σε ιερογλυφικά.