Σιφάκα βερό

Εισαγωγή

Το Σιφάκα (αγγ. και γαλλ. sifaka), κοινή ονομασία 2 ειδών δενδρόβιων λεμουρίων του γένους Propithecus, που απαντούνται στα παράκτια δάση της Μαδαγασκάρης. Έχει μήκος περίπου 1 μέτρο από το ποίο το μισό αντιπροσωπεύει την ουρά. Το μικρό τους κεφάλι φέρει μεγάλα μάτια και αυτιά καλυμμένα εν μέρει απ' το μακρύ τους τρίχωμα. Ο χρωματισμός τους είναι λευκός με σκουρόχρωμα σχέδια. Υπάρχουν και Σιφάκα με γκρι τρίχωμα, κοκκινωπό, και σε ορισµένες περιπτώσεις, µαύρο. Η µουσούδα του έχει µαύρο χρώµα, είναι κοντή και γυµνή από τρίχωµα. Τα πίσω πόδια του είναι µακριά και το βοηθούν να πηδά από δέντρο σε δέντρο.

Τα άλματα των Σιφάκα

Τα Σιφάκα βερό είναι κοινωνικά, ημερόβια και φυτοφάγα ζώα. Αναριχώνται στα δέντρα στιριζόμενα στα πέλματα και τα δάκτυλα των ποδιών τους. Μπορεί επίσης να πηδά από το ένα αγκαθωτά φυτά σε άλλα χωρίς να τραυματίζεται. Για να πάει από το ένα δέντρο στο άλλο αρπάζεται από κλαδιά και κληματίδες κάνει πίσω και πηδά στον αέρα. Ευστάθεια και καλές λαβές του εξασφαλίζουν τα πόδια και τα χέρια του. Επίσης το βοηθάει μια πτητική μεμβράνη που ενώνει τα μπροστινά και πίσω άκρα του σώματος με το υπόλοιπο σώμα. Μπορεί να υπολογίζει τις αποστάσεις με μια ματιά. Με ένα απλό άλμα το Σιφάκα μπορεί να διανήσει αποστάσεις των 10 μέτρων.

Οι συνήθειές τους

Τα Σιφάκα ζουν σε οικογένειες των 6-8 ατόμων. Κάθε ομάδα οριοθετεί την περιοχή του από την οποία διώχνει κάθε άλλη οµάδα. Όταν συναντάνε μια άλλη ομάδα δεν συγκρούονται βίαια αλλά γρυλίζουνε και πηδάν τριγύρω. Το θηλυκό γεννάει ένα μικρό μετά από 5 μήνες περίπου κύησης. Τα μωρά προσκολόνται στις μητέρες τους αμέσως μετά τη γέννησή τους. Κατά τον πρώτο μήνα την αρπάζει από το στομάχι και αργότερα από την κοιλιά. Τα Σιφάκα τον περισσότερο καιρό τον περνούνε κάνονας ηλιοθεραπεία στα δέντρα αλλά συχνά αναπαύονται στις ρίζες των κλάδων με την ουρά ανάμεσα στα γόνατα παίρνοντας στάση ανθρώπινη. Επίσης σηκώνουν τα χέρια τους προς τον ήλιο κάτι που οδήγησε στη δοξασία ότι λατρεύουν τον ήλιο. Τα Σιφάκα τρέφονται την περίοδο των βροχών με φρούτα και λουλούδια ενώ την περίοδο της ξηρασίας με φύλλα δέντρων. Κάποιες φορές τρώει και χώμα που το βοηθάειστη χώνεψη.

Απειλές

Τα Σιφάκα είναι ένα απειλούμενο είδος. Απειλούνται από:

• επιθέσεις πουλιών όπως το γεράκι της Μαδαγασκάρης που εφορμεί για να το πιάσει.
• την αποψίλωση όπου δέντρα κόβονται για να χρησιμοποιηθούν ως καυσόξυλα κι έτσι τα Σιφάκα χάνουν τα σπίτια τους.
• το κυνήγι. Οι κυνηγοί της Μαγαδασκάρης θεωρούν τα Σιφάκα εύκολους στόχους σε ανοικτή δασώδη περιοχή.
• τις πυρκαγιές στα δάση όπου ορισμένοι άνθρωποι βάζουν πυρκαγιές στις περιοχές στις οποίες ζουν.

Δεν υπάρχουν σύγχρονα διαθέσιμα στοιχεία για τον πληθυσμό τους αλλά μια εκτίμηση το 1992 αναφέρει ότι υπήρχαν περισσότερα από 100.000 Σιφάκα βερό. Τα είδη που απειλούνται περισσότερο με εξαφάνιση είναι τα:

• diadema
• verreauxi