Σονάτα για πιάνο No. 23 (Μπετόβεν)

σονάτα για πιάνο του Μπετόβεν

Η Σονάτα για Πιάνο No. 23 σε Φα ελάσσονα, Op. 57 (αγγλικά: Piano Sonata No. 23, γερμανικά: Nr. 23 in f-Moll op. 57), γνωστή και ως Appassionata, είναι μία σύνθεση του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν, η οποία ολοκληρώθηκε μεταξύ το 1804 και το 1805 (μπορεί και το 1806). Αφιερώθηκε στον Κόντε Φρανς φον Μπράουνσβαϊγκ. Πρωτοδημοσιεύθηκε στη Βιέννη το 1807. Μαζί με την Waldstein, Op. 53 και την Les Adieux, Op. 81 θεωρούνται οι τρεις καλύτερες σονάτες για πιάνο του Μπετόβεν της μεσαίας περιόδου του.

Σε αντίθεση με την Παθητική, η συγκεκριμένη σονάτα δεν ονομάστηκε από τον συνθέτη. Αντίθετα τιτλοφόρησε έτσι, το 1838, κι ενώ είχε ήδη πεθάνει ο μουσικός, σε μία έκδοση.[1] Η σονάτα έχει τρία μέρη: I. Allegro assai - 12/8 σε Φα ελάσσονα, II. Andante con moto σε Ρε ύφεση μείζονα και III.Allegro ma non troppo - Presto σε Φα ελάσσονα. Μια τυπική εκτέλεση της σονάτας διαρκεί περίπου 25 λεπτά. Πρόκειται για μία από τις πιο απαιτητικές τεχνικά σονάτες για πιάνου του Μπετόβεν και ίσως η πιο θυελλώδης μετά την Hammerklavier.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Schindler, A. (1970). Biographie von Ludwig van Beethoven. Reprografischer Nachdruck der Ausgabe Münster 1871. Georg Olms Verlag. p. 66

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία
Παρτιτούρες