Σονάτες για πιάνο (Σοπέν)

Ο Φρεντερίκ Σοπέν κατά τη διάρκεια της ζωή του συνέθεσε τρεις σονάτες για πιάνο, εκ των οποίων οι δύο κυκλοφόρησαν ενώ βρισκόταν εν ζωή και η μία μετά θάνατον. Γράφτηκαν μεταξύ το 1828 και το 1844, αντανακλώντας τις συνθετικές μεταβολές του Πολωνού συνθέτη. Ειδικότερα η δεύτερη και η τρίτη, θεωρούνται ως μερικά από τα πιο απαιτητικά κομμάτια του Σοπέν, εκφραστικά, μουσικά και τεχνικά.[1] Και οι τρεις αποτελούνται από τέσσερα μέρη, ενώ η κάθε μία διαρκεί περίπου από 25 έως και 30 λεπτά.

Ο Σοπέν, το 1849.

Η 1η σονάτα σε Ντο ελάσσονα, Op. 4, γράφτηκε το 1828,[2] κι ενώ ο Σοπέν ήταν ακόμα μαθητής του Γιόζεφ Έλσνερ, την οποία του την αφιέρωσε κιόλας. Η 2η σονάτα για πιάνο σε Σι ύφεση ελάσσονα, Op. 35, γράφτηκε μεταξύ το 1837 και το 1839, και ειδικότερα το τρίτο της μέρος (Marche funèbre), θεωρείται ένα από τα δημοφιλέστερα έργα του μουσικού. Η 3η σονάτα για πιάνο σε Σι ελάσσονα, Op. 58, γράφτηκε το 1844 και δημοσιεύθηκε μετά θάνατον. Και οι τρεις έχουν με το πέρας των δεκαετιών έχουν εκτελεστεί, ηχογραφηθεί και χρησιμοποιηθεί από άλλες μορφές τέχνης δεκάδες φορές.[3][4][5][6]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2019. 
  2. According to the Chopin chronicle site Αρχειοθετήθηκε 2017-11-08 στο Wayback Machine..
  3. «Piano Sonata No. 2 in B flat… | Details | AllMusic». AllMusic. Ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2018. 
  4. Gramophone (1 Ιανουαρίου 2015). «Percy Grainger - a tribute». Gramophone. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουλίου 2018. 
  5. Sergei Rachmaninoff, piano (1930), CHOPIN: Sonata in B-flat Minor, http://archive.org/details/CHOPINSonataInB-flatMinor-NEWTRANSFER, ανακτήθηκε στις 2018-07-08 
  6. Jeremy Nichols, Gramophone, reprinted in Limelight, June 2011, p. 68

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία