Σοφία του Βίντσενμπουργκ
Η Σοφία, γερμ.: Sophie of Winzenburg (1105 στο Βίντσενμπουργκ, κοντά στο Αννόβερο - 6 ή 7 Ιουλίου 1160 στο Bρανδεμβούργο αν ντερ Χάβελ ) [3] [4] από τον Οίκο του Φόρμπαχ ήταν κόρη του κόμη του Βίντσενμπουργκ και με τον γάμο της έγινε (η πρώτη) μαργραβίνα του Βρανδεμβούργου.
| Σοφία του Βίντσενμπουργκ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1105 Βίντσενμπουργκ |
| Θάνατος | 6 Ιουλίου 1160 Μπράντενμπουργκ αν ντερ Χάβελ |
| Τόπος ταφής | Μπάλενστετ |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ηγεμόνας |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Αλβέρτος η Άρκτος |
| Τέκνα | Όθων Α΄ του Βρανδεμβούργου Ζίγκφριντ της Βρέμης Βερνάρδος του Άνχαλτ Χέντβιχ του Βρανδεμβούργου Χέρμαν Α΄ κόμης του Ορλαμύντε Γερτρούδη του Βρανδεμβούργου[1] Adalbert III von Ballenstedt[2] Dietrich von Brandenburg Heinrich von Brandenburg Adelheid von Brandenburg |
| Γονείς | Herman I, Count of Winzenburg και Hedwig von Krain und Istrien[2] |
| Αδέλφια | Χέρμαν Β΄ του Βίντσενμπουργκ Beatrix II of Winzenburg |
Βιογραφία Επεξεργασία
Ήταν κόρη του Χέρμαν Α΄ κόμη του Βίντσενμπουργκ και της πρώτης συζύγου του, που ήταν κόμισσα του Έβερσταϊν. Αυτή δώρισε ένα oxgang (20 έικρ = 80 στρέμματα) γεωργικής γης κοντά Βέλλεν στο μοναστήρι στο Λάιτσκαου και αργότερα ένα άλλο oxgang κοντά Βόλμιρσλεμπεν. Το 1158 συνόδευσε τον σύζυγό της σε προσκύνημα στους Αγίους Τόπους.
Το τέλος Επεξεργασία
Η αδελφή της Bεατρίκη ήταν ηγουμένη του αβαείου Κβέντλινμπουργκ. Η Σοφία και η Βεατρίκη απεβίωσαν και οι δύο το 1160. Ορισμένες πηγές δείχνουν ότι η Σοφία απεβίωσε στις 25 Μαρτίου, άλλες αναφέρουν στις 6 ή 7 Ιουλίου. Τάφηκε στην εκκλησία του μοναστηριού στο Μπάλενστετ. [4]
Κριτική Επεξεργασία
Η παρούσα κατάσταση της έρευνας είναι ότι η ταυτότητα του πατέρα της δεν έχει αποδειχθεί οριστικά. Μπορεί να ανήκε σε άλλον ευγενή Οίκο, στον οποίο χρησιμοποιείτο το όνομα Σοφία.
Η μορφή της Επεξεργασία
Επτακόσια χρόνια μετά το τέλος της βρέθηκε στο Άσερσλεμπεν ένας βρακτεάτης (αναμνηστική κοπή), που απεικονίζει τη Σοφία και τον σύζυγό της. [5] Το πορτρέτο της είναι στυλιζαρισμένο, όπως ήταν συνηθισμένο εκείνη την εποχή. Το γεγονός ότι ο Αλβέρτος απεικόνιζε τη σύζυγο δίπλα του σε νομίσματα, είναι ένα σημάδι της εξαιρετικής αγάπης του για τη Σοφία.
Οικογένεια Επεξεργασία
Το 1125 παντρεύτηκε τον Αλβέρτο των Ασκάνια την Άρκτο, μάργραβο του Βρανδεμβούργου, δούκα της Σαξονίας, κόμη του Άνχαλτ. [4] [6] Έκανε δώδεκα παιδιά και από αυτά, ο Bερνάρδος έζησε περισσότερο (72 έτη).
- Όθων Α΄ (1126/28 - 7 Μαρτίου 1184), μάργραβος του Βρανδεμβούργου.
- Χέρμαν Α΄ (απεβ. 1176), κόμης του Όρλαμυντε.
- Ζήγκφρηντ (απεβ. 24 Οκτωβρίου 1184), επίσκοπος του Βρανδεμβούργου από το 1173 έως το 1180, πρίγκιπας-αρχιεπίσκοπος της Βρέμης (ο πρώτος που έγινε πρίγκιπας) από το 1180 έως το 1184.
- Ερρίκος (απεβ. 1185), μέλος του Συλλόγου του καθεδρικού στο Μαγδεβούργο.
- Αδαλβέρτος (απεβ. μετά τις 6 Δεκεμβρίου 1172).
- Ντήτριχ (απεβ. μετά τις 5 Σεπτεμβρίου 1183).
- Bερνάρδος (1140 - 9 Φεβρουαρίου 1212), κόμης του Άνχαλτ, και επίσης από το 1180, ως Βερνάρδος Γ΄, δούκας της Σαξονίας.
- Χέντβιχ (απεβ. 1203), παντρεύτηκε τον Όθωνα Β΄ μάργραβο του Μάισσεν.
- μία κόρη, παντρεύτηκε π. 1152 τον Βλάντισλαβ των Πρεμυσλιδών, δούκα του Όλομοουτς, μεγαλύτερο γιο του Σομπιέσλαφ Α΄ δούκα της Βοημίας.
- Αδελαΐδα (απεβ. 1162), μοναχή στο Λάμσπρινγκε.
- Γερτρούδη, παντρεύτηκε το 1155 με τον Ντήπολντ δούκα του Γιάμνιτς.
- Σύβιλλα (απεβ. π. 1170), ηγουμένη στο αβαείο του Κβέντλινμπουργκ.
- Αϊλίκα.
Υποσημειώσεις Επεξεργασία
- ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
- ↑ «Internet portal for the state of Brandenburg». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιουνίου 2012. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2021.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 genealogie-mittelalter.de. «Sophie von Winzenburg Gräfin von Ballenstedt». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Οκτωβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2010.
- ↑ German Wikipedia article on the find at Aschersleben
- ↑ Karlheinz Deschner: Kriminalgeschichte des Christentums, vol. 8, Rowohlt, 2006, (ISBN 978-3499616709), p. 417
Βιβλιογραφικές αναφορές Επεξεργασία
- Otto Dungern: Thronfolgerecht und Blutsverwandtschaft der deutschen Kaiser seit Karl dem Großen, Papiermühle, Vogt, 1910, σ. 159
- Bettina Elpers: Regieren, Erziehen, Bewahren: mütterliche Regentschaften im Hochmittelalter, Klostermann, Frankfurt am Main, 2003,(ISBN 978-3465032748), σελ. 152