Οι Στρατώνες των Ξένων, λατιν.: Castra Peregrina, ήταν ένα castrum (στρατόπεδο) στη Ρώμη, που βρισκόταν στον Καίλιο λόφο. Εκεί διέμεναν διάφορες στρατιωτικές μονάδες κατά την ύστερη εποχή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

Τοποθεσία και αρχαιολογία Επεξεργασία

Οι στρατώνες βρίσκονται στον Καίλιο λόφο, μεταξύ του Ναού του Κλαυδίου και του Μακέλουμ Μάγκνουμ του Νέρωνα. Βρίσκεται σε κεντρική τοποθεσία, σε έναν λόφο γνωστό για τη διαμονή των πλούσιων Ρωμαίων. Οι κατάλογοι περιφερειών του 4ου αιώνα καταγράφουν τα Στρατόπεδα των Ξέων στην περιοχή (regio) II. [1]

Τα ερείπια του στρατοπέδου ανακαλύφθηκαν κατά τη διάρκεια εκσκαφής, για τα θεμέλια μονής και νοσοκομείου και ανασκάφηκαν εν μέρει από το 1904-1909. [2] Τώρα βρίσκονται νοτιοανατολικά της καλοδιατηρημένης εκκλησίας Σάντο Στέφανο αλ Μόντε Τσέλιο.

Λειτουργία Επεξεργασία

Όπως υποδηλώνει το όνομα, οι στρατώνες στέγαζαν μία φρουρά από ξένους (peregrini), δηλ. στρατιώτες από τους επαρχιακούς στρατούς, που αποσπάζοντο για ειδικές υπηρεσίες στη Ρώμη. Αυτοί αποτελούνταν κατά πλειονότητα από φρουμενταρίους (frumentarii) [2] και οι επιγραφές υποδηλώνουν ότι οι Στρατώνες των Ξένων λειτουργούσαν ως η κεντρική βάση για τη διανομή αυτών των ανδρών σε όλες τις άοπλες επαρχίες (inermes). [3] Οι φρουμεντάριοι, οι οποίοι πιθανότατα είχαν έδρα, και όχι μόνο στεγάζονταν, στους Στρατώνες των Ξένων, συμμετείχαν αρχικά στην υπηρεσία παροχής προμηθειών (σιτηρών) της Ρώμης, [4] αλλά αργότερα απασχολήθηκαν ως στρατιωτικοί αγγελιαφόροι και μέλη της μυστικής υπηρεσίας. [5]

Ιστορία Επεξεργασία

Ο Ρίτσαρντσον προτείνει ότι η τοιχοποιία δείχνει μία προέλευση της εποχής του Αυγούστου, με ανακαίνιση του 2ου αιώνα μ.Χ., πιθανώς υπό τον Σεβήρο, [2] και άλλη ανοικοδόμηση τον 3ο αι. μ.Χ., [6] ωστόσο η παλαιότερη αναφορά του princeps peregrinorum (διοικητή του στρατοπέδου) στη Ρώμη ήταν επί Τραϊανού. [7] Αναφέρεται επίσης από τον Αμμιανό Μαρκελλίνο, δείχνοντας ότι ήταν σε χρήση ήδη από τον 4ο αι. μ.Χ. [8]

Περισσότερες πληροφορίες Επεξεργασία

Εντός των Στρατοπέδων υπήρχε ένα ιερό (templum) του Jupiter Redux, που ανεγέρθηκε προς τιμήν του Σεπτιμίου Σεβήρου και της Ι. Α. Μαμαίας (μητέρας του Αλεξάνδρου Σεβήρου) από έναν εκατόνταρχο των φρουμενταρίων (centurio frumentarius). [9] Ένα σχέδιο της κατασκευής του στρατώνα βρέθηκε στην Όστια, σε έναν κίονα στην Πλατεία των Εταιρειών. Στην αρχική ανασκαφή των Στρατώνων βρέθηκαν και πέτρινα πλοία. Αυτά έγιναν από στρατιώτες, που ευχαριστούσαν τους θεούς, που τους προστάτευαν από ναυάγια (βλ. Φοντάνα ντελα Ναβιτσέλα) και παρέχουν περαιτέρω στοιχεία για την εξάπλωση των φρουμενταρίων των Στρατώνων σε όλες τις επαρχίες.

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Thayer, Bill (2000-03-20): “The Regionaries: A Fourth-Century Description of the XIV Regions of Rome” in LacusCurtius: Into the Roman World. Retrieved 2014-08-01
  2. 2,0 2,1 2,2 Richardson jr., L: A New Topographical Dictionary of Ancient Rome, JHU Press, 1992, p. 78
  3. Rankov, N.B.: “Frumentarii, the Castra Peregrina and the Provincial Officia” in Zeitschrift für Papyrologie und Epigraphik, vol. 80, 1990, p. 176
  4. Mann, J.C.: “The Organization of the Frumentarii” in ZPE, vol. 74, 1988, p. 149-150
  5. Historia Augusta (S.H.A): Life of Claudius; Life of Hadrian; Life of Commodus; Life of Macrinus
  6. Martin, Archer et al.: “A Third Century Context from S. Stefano Rotondo” in Memoirs of the American Academy in Rome, vol. 53, 2008, p. 216
  7. Baillie Reynolds, P.K.: “The Troops Quartered in the Castra Peregrinorum” in The Journal of Roman Studies, vol. 13, 1923, p. 168-189
  8. Thayer, Bill (2008-02-10): “Ammian: The History” in LacusCurtius: Into the Roman World. Retrieved 2014-08-01
  9. CIL VI.428 (inscription)