Συμπερασματικό σύστημα
Ένα συμπερασματικό σύστημα (deductive system), λεγόμενο και ο συμπερασματικός μηχανισμός (deductive aparatus) ενός τυπικού συστήματος, αποτελείται από τα αξιώματα (ή σχήματα αξιωμάτων) και συμπερασματικούς κανόνες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να παράγουν τα θεωρήματα του συστήματος.[1]
Ένα τέτοιο συμπερασματικό σύστημα έχει σκοπό να διατηρήσει τις συμπερασματικές ιδιότητες των προτάσεων που εκφράζονται στο σύστημα. Συνήθως η ιδιότητα που μας ενδιαφέρει είναι η αλήθεια σε αντίθεση με το ψεύδος. Εναλλακτικά, μπορούν επίσης να διατηρούνται τροπικότητες όπως η αιτιολόγηση ή η πεποίθηση.
Για να διατηρήσει την συμπαρασματική του ακεραιότητα, ένας συμπερασματικός μηχανισμός πρέπει να ορίζεται χωρίς αναφορά σε οποιαδήποτε αποσκοπούμενη ερμηνεία της γλώσσας. Ο στόχος είναι να εξασφαλίσει ότι κάθε γραμμή της παραγωγής είναι απλά συντακτική συνέπεια των γραμμών που προηγούνται. Δεν θα πρέπει να υπάρχει οποιοδήποτε αντικείμενο οποιασδήποτε ερμηνείας της γλώσσας που να εμπλέκεται με την συμπερασματική φύση του συστήματος.
Δες και Επεξεργασία
- Τυπική γραμματική (formal grammar)
- Φυσική παραγωγή (natural deduction)
- Αξιωματικό σύστημα (axiomatic system)
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Hunter, Geoffrey, Metalogic: An Introduction to the Metatheory of Standard First-Order Logic, University of California Pres, 1971