Σχιζοειδής διαταραχή προσωπικότητας

διαταραχή προσωπικότητας που χαρακτηρίζεται από την απουσία ενδιαφέροντος για κοινωνικές σχέσεις, τη ροπή στη μοναχικότητα, τη συναισθημ

Η σχιζοειδής διαταραχή προσωπικότητας (ΣΔΠ, Schizoid personality disorder/SPD) είναι μια διαταραχή προσωπικότητας που χαρακτηρίζεται από την απουσία ενδιαφέροντος για κοινωνικές σχέσεις, τη ροπή στη μοναχικότητα, τη συναισθηματική ψυχρότητα και την απάθεια. Τα άτομα τα οποία επηρεάζονται μπορεί ταυτόχρονα να έχουν πλούσιο εσωτερικό κόσμο γι'αυτό και έρευνες συσχετίζουν τη διαταραχή αυτή με τις δημιουργικές ιδιοφυίες.[1] Η σχιζοειδής διαταραχή προσωπικότητας δεν θα πρέπει να συγχέεται με τη σχιζοφρένεια ή την αντικοινωνική διαταραχή προσωπικότητας. Ορισμένοι ψυχολόγοι διατείνονται ότι ο ορισμός της ΣΔΠ δεν είναι ακριβής λόγω των πολιτισμικών προκαταλήψεων.[2]

Συμπτώματα

Επεξεργασία

Τα άτομα με Σχιζοειδή διαταραχή προσωπικότητας φαίνονται συχνά αποστασιοποιημένα, ψυχρά και αδιάφορα, κάτι που προκαλεί δυσκολίες στις διαπροσωπικές τους σχέσεις. Τα περισσότερα άτομα που έχουν διαγνωσθεί με ΣΔΠ δυσκολεύονται να δημιουργήσουν προσωπικές σχέσεις ή να εκφράσουν τα συναισθήματα τους. Παραμένουν παθητικά μπροστά σε δυσάρεστες γι' αυτά καταστάσεις. Η επικοινωνία με τους άλλους ανθρώπους μπορεί να χαρακτηρίζεται από απάθεια και λακωνικότητα. Λόγω της απουσίας ουσιώδους επικοινωνίας, τα άτομα με ΣΔΠ δεν μπορούν να αναπτύξουν ακριβή αίσθηση του πόσο καλά τα πηγαίνουν με τους άλλους ανθρώπους.[3] Οι προβολές αυτές πιστεύεται ότι είναι πολύ σημαντικές για την αυτοεπίγνωση του ατόμου και την ικανότητά του να αξιολογήσει το αντίκτυπο των πράξεων του σε κοινωνικές περιστάσεις. Ο R.D. Laing διατείνεται ότι όταν κάποιος δεν εμπλουτίζεται με εισροή διαπροσωπικών δεδομένων, η εικόνα για τον εαυτό του γίνεται ολοένα και πιο κενή και σταδιακά εξαερώνεται, κάτι που οδηγεί το άτομο να νιώθει απόκοσμο.[3]

Όταν ο προσωπικός χώρος των ατόμων παραβιάζεται, αυτά νιώθουν ασφυξία και την ανάγκη να ελευθερωθούν και να είναι ανεξάρτητα. Άτομα με ΣΔΠ τείνουν να είναι πιο ευτυχισμένα όταν βρίσκονται σε μια σχέση όπου ο σύντροφός τους έχει λίγες απαιτήσεις για οικειότητα και συναισθηματισμό. Δεν επιθυμούν να αποφεύγουν τέτοιου τύπου άτομα, αλλά τα ίδια τα συναισθήματα (θετικά ή αρνητικά), τη συναισθηματική εγγύτητα και την αποκάλυψη του εαυτού τους.[4] Αυτό σημαίνει ότι είναι πιθανό για τα άτομα με ΣΔΠ να αναπτύξουν σχέσεις βασισμένες σε διανοητικές, σωματικές, οικογενειακές, επαγγελματικές ή ψυχαγωγικές δραστηριότητες, αρκεί αυτός ο τύπος σχέσης να μην απαιτεί ή επιβάλλει τη συναισθηματική εγγύτητα, την οποία το άτομο με ΣΔΠ θα απορρίψει. Ο Ντόναλντ Γουίνικοτ εξηγεί αυτή την ανάγκη να ρυθμίζεται η συναισθηματική αλληλεπίδραση λέγοντας ότι τα άτομα με ΣΔΠ "προτιμούν να κάνουν σχέσεις με τους δικούς τους όρους και όχι με τους όρους των παρορμήσεων των άλλων ανθρώπων." Εφόσον αυτό αποτυγχάνουν να το υλοποιήσουν, προτιμούν την απομόνωση.[5]

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Lindell AK. On the interrelation between reduced lateralization, schizotypy, and creativity. Frontiers in Psychology. 2014;5:813. doi:10.3389/fpsyg.2014.00813.[1]
  2. McWilliams, Nancy (2011) [1994]. «Schizoid Personalities». Psychoanalytic Diagnosis: Understanding Personality Structure in the Clinical Process (2nd έκδοση). New York: Guilford Press. σελ. 196. ISBN 9781609184940. OCLC 698580704. 
  3. 3,0 3,1 Laing, R. D. (1965) [1960]. «The Inner Self in the Schizoid Condition». The Divided Self: an Existential Study in Sanity and Madness. Harmondsworth, Middlesex; Baltimore: Penguin Books. σελίδες [82–100]. ISBN 9780140207347. OCLC 5212085. 
  4. Philip Manfield- 'Split Self, Split Object' p. 207
  5. D.W. Winnicott- p.73 'The Family and Individual Development' (1965)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία