Σύνδεσμος (ανατομία)
Σύνδεσμος είναι ο ινώδης συνδετικός ιστός που συνδέει οστά με άλλα οστά, υποστηρίζει τις αρθρώσεις και τα εσωτερικά όργανα, και περιορίζει την κίνησή τους.[1][2] Το ανθρώπινο σώμα διαθέτει περισσότερους από 900 συνδέσμους, με τους περισσότερους να βρίσκονται στα χέρια και στα πόδια, οι οποίοι επιτελούν μια σειρά από λειτουργίες για την ομαλή κίνηση του σώματος. Οι σύνδεσμοι αφήνουν την άρθρωση να κινηθεί προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση, συγκρατούν τα οστά, συγκρατούν τις αρθρώσεις για να μην συστρέφονται, σταθεροποιούν τους μύες και τα οστά, δυναμώνουν τις αρθρώσεις και αποτρέπουν την εξάρθρωση των οστών.[2] Υπάρχουν επίσης σύνδεσμοι που εξασφαλίζουν τη διατήρηση σταθερής θέσης των εσωτερικών οργάνων.
| Σύνδεσμος | |
|---|---|
 Πρόσθια όψη του συνδέσμου της άρθρωσης του ισχίου. | |
 Αναπαράσταση του δεξιού γόνατος. | |
| Details | |
| System | Μυοσκελετικό σύστημα |
| Identifiers | |
| Λατινικά | lagamentum |
| TA | A03.0.00.034 |
| FMA | 30319 |
Μερικοί σύνδεσμοι είναι πλούσιοι σε κολλαγόνες ίνες, οι οποίες είναι στιβαρές και ανελαστικές, ενώ άλλοι είναι πλούσιοι σε ελαστικές ίνες, οι οποίες είναι αρκετά σκληρές, παρόλο που επιτρέπουν την ελαστική κίνηση. Στις αρθρώσεις, οι σύνδεσμοι περιβάλλουν την αρθρική κάψα και τον αρθρικό υμένα, οι οποίοι περικλείουν τα άκρα των αρθρώσεων των οστών, στο εσωτερικό των οποίων σχηματίζεται η αρθρική κοιλότητα. Άλλοι σύνδεσμοι στερεώνονται γύρω ή κατά μήκος των άκρων των οστών σε λωρίδες, επιτρέποντας διάφορους βαθμούς κίνησης ή λειτουργούν ως κομμάτια σύνδεσης μεταξύ των οστών (όπως τα πλευρά ή τα οστά του αντιβράχιου), περιορίζοντας την ακατάλληλη κίνηση.[3]
Η βλάβη στους συνδέσμους οδηγεί σε παραβίαση αυτών των λειτουργιών, αναπτύσσεται αστάθεια των αρθρώσεων και είναι δυνατή η μετατόπιση των εσωτερικών οργάνων. Ο πιο συνηθισμένος τραυματισμός των συνδέσμων είναι τα διαστρέμματα (τραυματισμός που προκύπτει από το γεγονός ότι ο σύνδεσμος υφίσταται φορτίο που υπερβαίνει τα χαρακτηριστικά αντοχής του). Υπάρχει μεγάλος αριθμός νευρικών απολήξεων στους συνδέσμους, επομένως τα διαστρέμματα συνοδεύονται πάντα από έντονο πόνο. Όταν οι σύνδεσμοι υποστούν διάστρεμμα, τις τρεις πρώτες ημέρες, το οίδημα αυξάνεται στην πληγείσα περιοχή, υπάρχει τοπική αύξηση της θερμοκρασίας, μπορεί να υπάρξει υπεραιμία και αιμορραγία στους μαλακούς ιστούς.[4]
Οι σύνδεσμοι είναι παρόμοιοι με τους τένοντες και τις περιτονίες καθώς όλοι τους αποτελούνται από συνδετικό ιστό. Οι διαφορές μεταξύ τους είναι στις συνδέσεις που κάνουν: οι σύνδεσμοι συνδέουν οστά με άλλα οστά, οι τένοντες συνδέουν μύες με οστά και οι περιτονίες περιβάλλουν μύες ή άλλες δομές. Όλοι αυτοί οι ιστοί βρίσκονται στο μυοσκελετικό σύστημα του ανθρώπινου σώματος.[5][6]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Martin, David Steen. «What Are Ligaments?». WebMD (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2022.
- ↑ 2,0 2,1 «Ligament: Anatomy, Function, Sprain». Cleveland Clinic. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2022.
- ↑ «ligament | Definition, Function, Types, & Facts | Britannica». www.britannica.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2022.
- ↑ Hauser, R. A.; Dolan, E. E.; Phillips, H. J.; Newlin, A. C.; Moore, R. E.; Woldin, B. A. (2013-01-23). «Ligament Injury and Healing: A Review of Current Clinical Diagnostics and Therapeutics». The Open Rehabilitation Journal 6 (1). https://benthamopen.com/ABSTRACT/TOREHJ-6-1.
- ↑ «Tendon vs. ligament: MedlinePlus Medical Encyclopedia Image». medlineplus.gov (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2022.
- ↑ «Fascia». Physiopedia (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2022.