Ο Τέλλος ήταν πολίτης της Αρχαίας Αθήνας, που υπήρξε κατά τον Σόλωνα «ο πιο ευτυχισμένος θνητός».

Συγκεκριμένα, όταν ο Κροίσος, βασιλιάς της Λυδίας, επιδεικνύοντας τα πλούτη του στον Σόλωνα, τον ρώτησε αν γνώριζε άλλο θνητό πιο ευτυχισμένο, εκείνος του απάντησε με τη γνωστή φράση «Μηδένα προ του τέλους μακάριζε» (= μη μακαρίζεις κανένα, πριν τον θάνατό του) και του ανέφερε ως παράδειγμα τον συμπατριώτη του, Τέλλο.[1]

Ο Τέλλος, είπε ο Σόλων, έζησε ευδαίμων σε όλη τη ζωή του, έχοντας κοντά του όλα τα παιδιά του παντρεμένα και ευτυχισμένα, και απεβίωσε στο «πεδίο της τιμής», μαχόμενος εναντίον των εχθρών της πατρίδας του.[1]

Μετά το παράδειγμα του Τέλλου, ο Σόλων παραθέτει επίσης ως παράδειγμα τα αδέρφια Κλέοβι και Βίτωνα.[2]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 «Ηρόδοτος, Ιστορίαι, Βιβλίο Α', 30.3-30.6». el.wikisource.org. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2023. 
  2. «Ηρόδοτος, Ιστορίαι, Βιβλίο Α', 31.1». el.wikisource.org. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2023. 

Πηγές Επεξεργασία

  • Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 21, σελ. 391